Zm.: ustawa o opłatach świadków i znawców w byłej dzielnicy pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.13.74

Akt jednorazowy

Wersja od: 8 lutego 1921 r.

USTAWA

z dnia 21 stycznia 1921 r.

w przedmiocie zmiany ustawy o opłatach świadków i znawców w byłej dzielnicy pruskiej.

Art.  1.

Niemiecką ustawą o opłatach świadków i znawców, z dnia 30 czerwca 1878 r. (Dziennik Ustaw Rzeszy str. 173) w brzmieniu ustawy z dnia 10 czerwca 1914 r. (Dziennik Ustaw Rzeszy str. 214) zmienia się w następujący sposób:

a) w § 2 ust. 1 wyrazy: "dwudziestu fenigów do jednej marki pięćdziesięciu fenigów" zastępuje się wyrazami: "jednej do dziesięciu marek",

b) w § 3 ust. 1 wyrazy: "trzy" względnie "sześć" zastępuje się wyrazami: "sześć" względnie "dwadzieścia cztery",

c) w § 7 zdanie 2 wyraz: "dziesięć" zastępuje się wyrazem "pięćdziesiąt",

d) w § 8 wyrazy: "siedem i pół marki" i "cztery i pól marki" zastępuje się wyrazami: "trzydzieści marek" i "piętnaście marek".

Art.  2.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie dnia 1 marca 1921 r.

Ministra byłej Dzielnicy Pruskiej upoważnia się, aby tekst ustawy o opłatach świadków i znawców z uwzględnieniem zmian, zawartych w art. 1 niniejszej ustawy, ogłosił pod dalą niniejszej ustawy; zarazem upoważnia się go do wydania rozporządzenia o obliczaniu opłat świadków i znawców.