§ 2. - Zm.: rozporządzenie z dnia 7 lutego 1928 r., wydane w celu wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.24.200

Akt jednorazowy
Wersja od: 26 marca 1932 r.
§  2.
§ 35 otrzymuje brzmienie następujące:

"1) Dozwolony zanik magazynowy w rektyfikacjach, wolnych składach spirytusu i gorzelniach przemysłowych oblicza się jako odsetek od ilości spirytusu faktycznie magazynowanych, czyli od sumy codziennych pozostałości według zapisów ksiąg magazynowych, a mianowicie:

przy magazynowaniua) zmiennem- 0,002%
surówki w zbiornikach:b) stałem- 0,001%
przy magazynowaniua) zmiennem- 0,006%
surówki w beczkach:b) stałem- 0,003%
przy magazynowaniu rektyfikatua) zmiennem- 0,003%
wszelkich gatunków w zbiornikach:b) stałem- 0,0015%
przy magazynowaniu rektyfikatua) zmiennem- 0,01%
wszelkich gatunków w beczkach:b) stałem- 0,005%

Dla ustalenia ilości stale magazynowanych przyjmuje się z danego okresu kwartalnego (kalendarzowego) najmniejszą dzienną pozostałość, uważając ją za ilość stale magazynowaną w danym kwartale. Dla obliczenia dozwolonego zaniku ustala się: a) sumę codziennych pozostałości dla spirytusu stale magazynowanego, mnożąc najmniejszą dzienną pozostałość przez faktyczną ilość dni danego kwartału; b) sumę codziennych pozostałości dla spirytusu przy magazynowaniu zmiennem przez odjęcie od całkowitej sumy książkowej dziennych pozostałości spirytusu w danym kwartale sumy dziennych pozostałości, wyprowadzonej dla spirytusu stale magazynowanego (punkt a). Do sum wyprowadzonych w ten sposób stosuje się odpowiednio normy dozwolonego zaniku przy magazynowaniu stałem, względnie zmiennem. O ile w danym kwartale okaże się, że jedna lub więcej dziennych pozostałości równa się zeru, oznacza to, że w danym okresie stałego magazynowania nie było i w tym wypadku do całkowitej sumy książkowej dziennych pozostałości stosuje się normę, przewidzianą dla magazynowania zmiennego.

2) Niezależnie od norm, przewidzianych w ust. 1 niniejszego paragrafu, uwzględnia się jako dalszy zanik na zlew 0,15% ilości spirytusu, wydanych z magazynu i wywiezionych z przedsiębiorstwa, przyjmując te ilości zgodnie ze świadectwami przewozowemi; dodatkowy ten zanik uwzględnia się w jednakowej normie (0,15%) niezależnie od gatunku spirytusu.

3) Przy każdej rewizji magazynów obliczenie dozwolonego zaniku magazynowego oraz porównanie go z faktycznym ubytkiem należy uskuteczniać, biorąc pod uwagę normy dozwolonego zaniku oraz rzeczywiste ubytki od początku roku obrachunkowego. Przy obliczaniu dozwolonego zaniku dla zakończonych okresów kwartalnych należy przyjmować normy magazynowania stałego oraz zmiennego zgodnie z przepisem ust. 1 niniejszego paragrafu, dla okresów zaś krótszych niż kwartalne należy przyjmować wyłącznie normy magazynowania zmiennego.

4) Dla surówki lub rektyfikatu, magazynowanych w gorzelniach rolniczych, ustanawia się dozwolony zanik magazynowy w wysokości 0,4% ilości spirytusu przyjętych w ciągu roku obrachunkowego do magazynu łącznie z pozostałością na początku każdego roku obrachunkowego.