Zm.: rozporządzenie z dnia 29 sierpnia 1919 r. w przedmiocie odpowiedzialności Zarządu pocztowego za krajowe przesyłki pocztowe i telegramy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.21.119

Akt jednorazowy

Wersja od: 5 marca 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 19 lutego 1921 r.

w sprawie zmiany rozporządzenia z dnia 29 sierpnia 1919 r. w przedmiocie odpowiedzialności Zarządu pocztowego za krajowe przesyłki pocztowe i telegramy.

Na mocy art. 26 ustawy z dnia 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz. Pr. z 1919 r. № 44 poz. 310) zarządzam następujące zmiany w rozporządzeniu z dnia 29 sierpnia 1919 r. (Dz. Ust. R. P. z 1919 r. № 78 poz. 441).

§ 1. Art. 2 powyższego rozporządzenia otrzymuje następujące brzmienie:

"1) Zarząd pocztowy nie ponosi materjalnej odpowiedzialności za przesyłki pocztowe, jeżeli zaginięcie, ubytek lub uszkodzenie spowodował sam wysyłający, lub odbiorca przez własne niedbalstwo, lub przez niezastosowanie się do przepisów pocztowych, określających warunki nadania, przewozu i odbioru, albo jeżeli zaginięcie, ubytek lub uszkodzenie powstały wskutek naturalnej właściwości przedmiotu, opakowania lub zamknięcia (n. p. przy przesyłkach zawierających płyny, przedmioty łatwo łamliwe (kruche), łatwo ulegające rozbiciu, zepsuciu lub zgniliźnie, żywe zwierzęta i przedmioty wyjątkowo dopuszczone do przewozu).

W razie wątpliwości czy szkoda powstała wskutek naturalnej właściwości przedmiotu, lub niedostatecznego opakowania, lub zamknięcia, uznaje się, że szkoda powstała z tych właśnie przyczyn.

2) Obowiązek zarządu pocztowego do wypłaty odszkodowania za przesyłki pocztowe odpada, jeżeli zaginięcie, ubytek, lub uszkodzenie nastąpiły wskutek wydarzeń wojennych, lub wogóle wskutek siły wyższej.

3) Za przedmioty, wykluczone od przewozu pocztą nie odpowiada Zarząd pocztowy w żadnym wypadku".

§ 2. Art. 3 powyższego rozporządzenia otrzymuje następujące brzmienie:

"Zarząd pocztowy nie odpowiada materjalnie:

1) W razie podania w zamiarze oszukańczym na liście wartościowym, albo paczce, lub na dotyczącym liście przesyłkowym wartości za wysokiej.

2) W rade nadania przedmiotów dopuszczonych wyjątkowo, lub warunkowo do transportu, z pominięciem przepisów pocztowych, lub z przemilczeniem zawartości, lub z podaniem zawartości nieprawdziwej, lub wogóle w inny sposób wprowadzenia w błąd poczty".