Zm.: rozporządzenie w sprawie podatków obrotowego i dochodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.24.144

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1979 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 5 października 1979 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie podatków obrotowego i dochodowego.

Na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 338 i z 1976 r. Nr 40, poz. 232) oraz art. 13 i art. 20 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1972 r. Nr 53, poz. 339 i z 1976 r. Nr 40, poz. 231) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1976 r. w sprawie podatków obrotowego i dochodowego (Dz. U. z 1976 r. Nr 42, poz. 255 i z 1978 r. Nr 11, poz. 48) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 4:

a) dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

"4a) w zakresie przemysłu gastronomicznego, z wyjątkiem obrotów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 18% alkoholu - w wysokości 4%",

b) w pkt 5 wyrazy "w pkt 1-4" zastępuje się wyrazami "w pkt 1-4a";

2) § 7 otrzymuje brzmienie:

"§ 7. 1. Koszt nabycia rzeczy i praw majątkowych dla celów opodatkowania dochodu z ich sprzedaży ustala się, jak następuje:

1) jeżeli nabycie rzeczy lub praw majątkowych nastąpiło w drodze darowizny albo zasiedzenia - w wysokości wartości przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a jeżeli nabycie było wolne od opodatkowania - w wysokości wartości ustalonej przez właściwy organ, tak jakby to nabycie podlegało opodatkowaniu,

2) jeżeli nabycie rzeczy lub praw majątkowych nastąpiło w inny sposób - w wysokości ceny nabycia lub kosztów wytworzenia.

2. Jeżeli koszt nabycia nieruchomości budynkowych lub ich części, ustalony w sposób określony w ust. 1, łącznie z wartością nakładów trwale zwiększających lub ulepszających ich substancję jest niższy od wartości ustalonej dla celów obowiązkowego ubezpieczenia od ognia w dniu sprzedaży, za koszt nabycia lub wybudowania przyjmuje się wartość ustaloną dla celów obowiązkowego ubezpieczenia.

3. Nie ustala się dochodu:

1) ze sprzedaży nieruchomości budynkowych lub ich części oraz ze zbycia spółdzielczego prawa do lokalu, nabytych przed okresem 5 lat, a także ze sprzedaży nieruchomości gruntowych nabytych przed okresem 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż (zbycie),

2) ze sprzedaży nabytych od Państwa lokali mieszkalnych lub zbycia spółdzielczego prawa do lokalu, jeżeli sprzedaż (zbycie) była uzasadniona koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie nowego budynku lub prawa do lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia sprzedaży (zbycia).

4. Przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych zmniejsza się koszty ich nabycia lub wytworzenia o wartość odpisów na zużycie za okres po dniu 31 grudnia 1976 r., z wyjątkiem wypadków, gdy ustalenie wartości z dnia nabycia nastąpiło w sposób określony w ust. 2.

5. Podatek dochodowy od dochodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowych, budynkowych lub ich części oraz ze zbycia spółdzielczego prawa do lokalu ustala się w sposób następujący:

1) dochodu z tego tytułu nie łączy się z dochodami z innych źródeł podlegających podatkowi dochodowemu,

2) nadwyżkę dochodu ponad kwotę wolną od podatku dzieli się przez liczbę pełnych lat, jakie upłynęły od dnia nabycia do dnia sprzedaży (zbycia),

3) podatek od części nadwyżki przypadającej na jeden pełny rok oblicza się według skali określonej w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym, a następnie ustala się stopę procentową tak obliczonej kwoty podatku w stosunku do tej części nadwyżki,

4) stopę procentową podatku ustaloną w sposób określony w pkt 3 stosuje się do całej nadwyżki dochodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowych, budynkowych lub ich części oraz zbycia spółdzielczego prawa do lokalu.

6. Liczbę pełnych lat, o których mowa w ust. 5 pkt 2, ustala się przez podzielenie przez 12 okresu posiadania nieruchomości (prawa do lokalu), licząc od miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, do miesiąca, w którym nastąpiła sprzedaż (zbycie).";

3) w § 8:

a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

"6) z usług przewozowych, z wyjątkiem przewozu osób, wykonywanych osobiście albo z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym przez rolników prowadzących gospodarstwo rolne bez zatrudniania w nim pracowników; jednak w razie wykonywania usług przewozowych z użyciem pojazdu mechanicznego zwolnienie dotyczy wyłącznie przewozu płodów rolnych z pola do zagrody lub z zagrody do punktu skupu na rzecz indywidualnych gospodarstw rolnych",

b) w ust. 1 pkt 17 po wyrazie "prowadzenia" dodaje się wyrazy "na podstawie zezwolenia wydanego przez właściwy terenowy organ administracji państwowej",

c) w ust. 1 dodaje się pkt 18 w brzmieniu:

"18) z wykonywania przez emerytów i rencistów osobiście niektórych rodzajów usług dla ludności na podstawie zaświadczenia właściwego organu",

d) w ust. 2 skreśla się wyrazy "obsługa maszynowa produkcji rolniczej i ogrodniczej";

4) w § 9:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) wykonywania działalności w zakresie przemysłu gastronomicznego bez sprzedaży napojów zawierających alkohol, z wyjątkiem piwa",

b) w ust. 2 pkt 2 wyrazy "prowadzące zakłady gastronomiczne" zastępuje się wyrazami "wykonujące działalność w zakresie przemysłu gastronomicznego",

c) w ust. 2 pkt 3 wyrazy "prowadzenia zakładów gastronomicznych czynnych sezonowo - 180.000 zł, a czynnych przez cały rok 270.000 zł" zastępuje się wyrazami "wykonywania działalności w zakresie przemysłu gastronomicznego sezonowo - 180.000 zł, a w okresie całego roku 270.000 zł".

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie poczynając od roku podatkowego 1979, z wyjątkiem § 1 pkt 1 lit. a), który stosuje się poczynając od roku podatkowego 1980.