Art. 7. - Zm.: niektóre ustawy regulujące zasady opodatkowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.74.443

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1992 r.
Art.  7.

W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 19, poz. 132 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 1-11 otrzymują brzmienie:

"Art. 1. Ustawa określa obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, podatku drogowym, podatku od posiadania psów, opłacie targowej, opłacie miejscowej oraz opłacie administracyjnej.

Art. 2. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które:

1) są właścicielami, samoistnymi posiadaczami nieruchomości lub obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem,

2) posiadają, w tym również bez tytułu prawnego, nieruchomości lub obiekty budowlane nie związane trwale z gruntem, stanowiące własność Państwa,

3) są użytkownikami wieczystymi nieruchomości.

Art. 3. 1. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają:

1) budynki lub ich części,

2) budowle związane wyłącznie z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza,

3) grunty nie objęte przepisami o podatku rolnym,

4) grunty objęte przepisami o podatku rolnym, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

2. Za działalność rolniczą w rozumieniu ustawy uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą gruntową i szklarniową, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz hodowlę ryb.

3. Za budynek w rozumieniu ustawy uważa się obiekt budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe.

Art. 4. 1. Podstawę opodatkowania stanowi:

1) dla budynków mieszkalnych podlegających ustawowemu ubezpieczeniu, z wyjątkiem ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - wartość ustalona dla celów ubezpieczenia ustawowego,

2) dla pozostałych budynków oraz części budynków mieszkalnych, o których mowa w pkt 1, zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - powierzchnia użytkowa,

3) dla budowli - ich wartość początkowa określona według zasad przewidzianych w odrębnych przepisach dla celów amortyzacji, chociażby były one całkowicie zamortyzowane,

4) dla gruntów - powierzchnia tych gruntów.

2. Jeżeli część budynku mieszkalnego zajęta jest na prowadzenie działalności gospodarczej, podstawę opodatkowania części mieszkalnej budynku stanowi część wartości ubezpieczeniowej budynku odpowiadająca procentowemu stosunkowi powierzchni użytkowej zajętej na cele mieszkalne do powierzchni użytkowej całego budynku.

Art. 5. 1. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że podatek ten nie może przekroczyć rocznie:

1) od budynków mieszkalnych lub ich części - 0,1% ich wartości,

2) od budowli - 2% ich wartości,

3) od 1 m2 powierzchni użytkowej budynków lub ich części wymienionych w art. 4 ust. 1 pkt 2:

a) związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą - 15.000 zł,

b) od pozostałych - 5.000 zł,

4) od 1 m2 powierzchni gruntów:

a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - 500 zł,

b) pozostałych 50 zł.

2. Rady narodowe stopnia podstawowego mogą obniżać do 50% stawki podatku określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1.

3. Za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane, służące dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w szczególności:

1) grunty pod budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, administracyjnymi, socjalnymi, hotelowymi,

2) grunty pod budowlami i urządzeniami,

3) grunty zajęte na drogi wewnętrzne i place manewrowe, place składowe, zieleńce oraz tereny, na których są lub będą realizowane zadania inwestycyjne.

Art. 6. 1. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.

2. Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub jego części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem.

3. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub ich części, mająca wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.

4. Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek.

5. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.

6. Osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, z wyjątkiem wymienionych w ust. 7, są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu wykaz nieruchomości, sporządzony na formularzu według ustalonego wzoru, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie obowiązku w podatku od nieruchomości oraz informować ten organ o zaistnieniu zmian, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od ich zaistnienia.

7. Osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są obowiązane:

1) składać właściwemu organowi podatkowemu deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, do dnia 31 stycznia tego roku, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tej dacie - w terminie - 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku; w razie zaistnienia zmian, o których mowa w ust. 3, skorygować odpowiednio deklaracje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,

2) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej rady narodowej stopnia podstawowego za poszczególne miesiące w terminie do dnia 15 każdego miesiąca.

Art. 7. 1. Nie podlegają podatkowi od nieruchomości:

1) budynki mieszkalne o powierzchni całkowitej powyżej 800 m2 oraz budowle związane z tymi budynkami, z wyjątkiem znajdujących się w tych budynkach lokali zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

2) budynki mieszkalne o powierzchni całkowitej poniżej 800 m2, stanowiące własność spółdzielni mieszkaniowych, z wyjątkiem znajdujących się w tych budynkach lokali zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

3) lokale w małych domach mieszkalnych zajmowane na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lokalu mieszkalnego, z wyjątkiem lokali zajmowanych na prowadzenie działalności gospodarczej,

4) grunty związane z budynkami i budowlami, o których mowa w pkt 1, 2 i 3,

5) budynki mieszkalne lub ich części stanowiące własność osób fizycznych i osób prawnych oraz państwowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej prowadzących gospodarstwa rolne, zajęte na mieszkania przez osoby utrzymujące się z pracy w tych gospodarstwach, albo emerytów lub rencistów, otrzymujących świadczenia z tytułu pracy w gospodarstwach rolnych,

6) budynki gospodarcze związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego lub działu specjalnego produkcji rolnej,

7) budynki lub ich części przydzielone do bezpłatnego użytkowania osobie, która przekazała w zamian za emeryturę lub rentę gospodarstwo rolne Państwu, jeżeli nie są wynajęte lub wydzierżawione, a także działki gruntu przydzielone do bezpłatnego użytkowania takiej osobie,

8) budynki lub ich części zajęte na:

a) domy opieki społecznej,

b) żłobki, przedszkola, szkoły podstawowe, ogólnokształcące i zawodowe, szkoły wyższe oraz internaty przy tych szkołach,

c) muzea i archiwa udostępnione do użytku publicznego oraz biblioteki publiczne, teatry, filharmonie, opery i operetki, orkiestry symfoniczne i kameralne, zespoły pieśni i tańca, a także zespoły chóralne,

d) działalność charytatywną - w okresie jej wykonywania,

e) potrzeby społecznej służby zdrowia oraz zakładów i jednostek budżetowych, z wyjątkiem wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej,

f) potrzeby i prowadzenie przez stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej,

9) budynki i grunty wpisane do rejestru zabytków - pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajmowanych na prowadzenie działalności gospodarczej,

10) pod warunkiem wzajemności - nieruchomości będące własnością państw obcych lub organizacji międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

11) budynki lub budowle oraz grunty stanowiące własność lub będące w posiadaniu spółdzielni inwalidów lub spółdzielni niewidomych oraz związków tych spółdzielni, zajęte na ośrodki rehabilitacyjno-lecznicze lub wypoczynkowe dla inwalidów lub niewidomych,

12) nieruchomości lub ich części, stanowiące własność ociemniałych inwalidów I grupy, z którymi nie zamieszkują wspólnie dorosłe dzieci posiadające własne źródła utrzymania, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,

13) budynki, budowle oraz grunty należące do kolei państwowych, portów lotniczych, rzecznych i morskich,

14) państwowe przedsiębiorstwa użyteczności publicznej oraz państwowa jednostka organizacyjna "Polska Poczta, Telegraf i Telefon",

15) budynki i budowle wybudowane na terenie nowych budów, jeżeli są wykorzystywane na potrzeby tych budów przez okres realizacji budowy oraz w okresie 6 miesięcy po oddaniu jej do użytku,

16) rurociągi i zajęte pod nie grunty,

17) pracownicze ogrody działkowe oraz znajdujące się na ich terenie budynki, jeżeli nie przekraczają norm powierzchni ustalonych dla tych budynków w statucie Polskiego Związku Działkowców lub wydanym na jego podstawie regulaminie pracowniczych ogrodów działkowych,

18) drogi publiczne,

19) grunty:

a) określone jako leśne w przepisach o państwowym gospodarstwie leśnym,

b) zajęte na tereny leśne pasów ochronnych,

c) zajęte na cele dróg publicznych oraz przez zarządy tych dróg,

d) wyeksploatowanych wyrobisk górniczych,

e) zajęte trwale na obozowiska oraz bazy wypoczynkowe dla dzieci i młodzieży,

20) nieruchomości lub ich części stanowiące własność osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych lub używanych przez nie na podstawie innego tytułu prawnego, korzystające ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie przepisów szczególnych.

Art. 8. 1. Obowiązek podatkowy w podatku drogowym ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz państwowych jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz organizacjach politycznych - z tytułu posiadania pojazdów samochodowych, przyczep, ciągników, motocykli, motorowerów oraz wyposażonych w silniki jachtów, promów i łodzi.

2. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1, powstaje od pierwszego dnia miesiąca, w którym nastąpiła rejestracja, a jeżeli przedmiot opodatkowania nie podlega rejestracji - od miesiąca następującego po miesiącu, w którym objęto ten przedmiot w posiadanie.

3. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1, wygasa z końcem roku, w którym dokonano wyrejestrowania przedmiotów opodatkowania, a jeżeli przedmioty nie podlegają rejestracji - z końcem roku, w którym ustało ich posiadanie.

Art. 9. 1. Opodatkowaniu nie podlegają:

1) pod warunkiem wzajemności - pojazdy samochodowe oraz jachty i łodzie, będące w posiadaniu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji zagranicznych, korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, oraz członków ich personelu, jak również innych osób zrównanych z nimi, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) samochody osobowe, motocykle oraz motorowery należące do inwalidów i używane przez nich do celów niezarobkowych, z tym że zwolnienie to obejmuje tylko jeden pojazd,

3) pojazdy należące do jednostek budżetowych, zakładów budżetowych oraz szkół wyższych,

4) pojazdy używane do przewozów pasażerskich w ramach regularnej komunikacji autobusowej oraz pojazdy należące do przedsiębiorstw (zakładów) komunikacji miejskiej i oczyszczania, z wyjątkiem taksówek,

5) pojazdy wpisane do rejestru zabytków i ujęte w centralnej kartotece Komisji Technicznej Polskiego Związku Motorowego Pojazdów Zabytkowych,

6) pojazdy samochodowe należące do jednostek organizacyjnych dróg publicznych,

7) pojazdy samochodowe należące do instytucji charytatywnych, kościołów i innych związków wyznaniowych, wykorzystywane bezpośrednio do prowadzenia działalności charytatywnej,

8) łodzie służące do zawodowego połowu ryb oraz łodzie w gospodarstwach rolnych służące do przewozu ziemiopłodów,

9) łodzie motorowe o pojemności skokowej silnika poniżej 200 cm3 oraz jachty mieczowe z silnikiem o pojemności skokowej silnika poniżej 200 cm3.

2. Za inwalidów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się:

1) inwalidów I i II grupy,

2) inwalidów III grupy ze schorzeniami (uszkodzeniami) kończyn, którzy zgodnie z orzeczeniem zakładu społecznej służby zdrowia, upoważnionego do prowadzenia badań lekarskich kierowców i kandydatów na kierowców, mogą kierować pojazdem,

3) inwalidów, którym ze względu na rodzaj schorzenia (inwalidztwa) zostały przyznane pojazdy przez właściwy organ administracji państwowej bądź u których zakład społecznej służby zdrowia stwierdził przydatność posiadania pojazdu ze względu na inwalidztwo,

4) inwalidów wojennych i wojskowych.

3. Zwolnienie od podatku określone w ust. 1 pkt 2 stosuje się również, gdy pojazd jest zarejestrowany na współmałżonka lub jednego z rodziców inwalidy, pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.

Art. 10. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa wysokość stawek podatku drogowego, z uwzględnieniem rodzaju środka transportowego, jego ładowności, pojemności silnika lub masy całkowitej, oraz tryb i organy właściwe do wymiaru i poboru podatku, z tym że roczna stawka podatku od posiadania jednego środka transportowego, określonego w art. 8 ust. 1, nie może przekroczyć:

1) od motocykla, motoroweru oraz samochodu

osobowego 500.000 zł,

2) od pozostałych środków

transportowych 900.000 zł.

Art. 11. 1. Osoby fizyczne uiszczają podatek drogowy od środków transportowych podlegających rejestracji bez wezwania - w urzędach pocztowo-telekomunikacyjnych podległych dyrekcji wojewódzkiej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" właściwej ze względu na miejsce zarejestrowania pojazdu. Wpływy z tytułu podatku dyrekcje wojewódzkie, po potrąceniu wynagrodzenia należnego za pobór podatku, przekazują na rachunek budżetu właściwej wojewódzkiej rady narodowej. Wpływy te podlegają następnie podziałowi na rzecz budżetów rad narodowych stopnia podstawowego, proporcjonalnie do liczby samochodów według stanu na dzień 1 stycznia roku podatkowego.

2. Osoby fizyczne uiszczają podatek drogowy od środków transportowych nie podlegających rejestracji - bez wezwania - na rachunek budżetu rady narodowej miasta, dzielnicy lub gminy, właściwych dla miejsca zamieszkania tych osób.

3. Osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej uiszczają bez wezwania podatek drogowy na rachunek budżetu rady narodowej miasta, dzielnicy lub gminy, właściwych ze względu na miejsce zarejestrowania środka transportowego, a jeżeli środek ten podlega rejestracji - ze względu na siedzibę osoby prawnej lub jednostki.

4. W razie zmiany posiadacza pojazdu, dowód uiszczenia podatku zachowuje swą ważność w stosunku do nowego posiadacza do końca roku podatkowego.";

2)
w art. 12 ust. 5 skreśla się;
3)
art. 13 i 14 otrzymują brzmienie:

"Art. 13. 1. Opłatę targową pobiera się dziennie od osób fizycznych i osób prawnych, dokonujących sprzedaży na targowiskach.

2. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca (hale targowe, bazary, place), w których prowadzony jest handel z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych itp., a także sprzedaż zwierząt, pojazdów samochodowych i części do tych pojazdów.

3. Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez jednostkę prowadzącą targowisko.

4. Rady narodowe stopnia podstawowego określają wysokość dziennych stawek opłaty targowej oraz sposób jej poboru, w tym również zarządzają pobór w drodze inkasa i określają inkasentów oraz wynagrodzenie za pobór tej opłaty.

Art. 14. 1. Zwalnia się od opłaty targowej osoby wymienione w art. 13 ust. 1, które są podatnikami podatku od nieruchomości położonych na targowiskach.

2. Rady narodowe stopnia podstawowego mogą stosować inne zwolnienia niż określone w ustawie.";

4)
w art. 15:
a)
w ust. 3 wyrazy "Przewodniczącym Głównego Komitetu Turystyki" zastępuje się wyrazami "Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.",
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Rady narodowe stopnia podstawowego właściwe dla miejscowości, w których pobiera się opłatę miejscową, określają dzienne stawki opłaty, zwolnienia i ulgi, terminy płatności oraz sposób jej poboru, w tym również zarządzają pobór w drodze inkasa, określają inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.",

c)
ust. 5 i 6 skreśla się;
5)
art. 16 otrzymuje brzmienie:

"Art. 16. Rady narodowe stopnia podstawowego mogą wprowadzać opłatę administracyjną za czynności urzędowe wykonywane przez podległe im organy, jeżeli czynności te nie są objęte przepisami o opłacie skarbowej, określać jej wysokość, kierując się pracochłonnością czynności urzędowych, ustalać terminy płatności, sposób poboru, w tym również zarządzać pobór w drodze inkasa, określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso."