Rozdział 1 - Zezwolenia na wyrób, przywóz z zagranicy oraz sprzedaż i nabywanie trucizn. - Zezwolenia na wyrób i obrót truciznami, ewidencja trucizn oraz zasady postępowania organów kontroli nad substancjami trującymi.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1964.7.45
Akt utracił moc Wersja od: 29 grudnia 1964 r.
Rozdział 1.
Zezwolenia na wyrób, przywóz z zagranicy oraz sprzedaż i nabywanie trucizn.
Zezwolenia na wyrób, przywóz z zagranicy oraz sprzedaż i nabywanie trucizn.
§ 1.
Zezwolenia na wyrób i przywóz z zagranicy trucizn, z wyjątkiem określonych w § 5, oraz zezwolenia na sprzedaż hurtową i detaliczną oraz na nabywanie trucizn wydają wojewódzcy inspektorzy sanitarni (inspektorzy sanitarni miast wyłączonych z województw), właściwi ze względu na miejsce zamieszkania osób bądź siedzibę jednostek organizacyjnych ubiegających się o to zezwolenie.§ 2.
1.
Zezwolenia określone w § 1 są wydawane na stałe lub na czas określony; mogą one dotyczyć wszystkich lub określonych trucizn.2.
Zezwolenie na przywóz z zagranicy za pośrednictwem przedsiębiorstwa handlu zagranicznego lub na nabywanie trucizn może określać ilość trucizny, jaka ma być przywieziona lub nabyta.3.
Zezwolenie na przywóz z zagranicy trucizn przez osobę lub jednostkę organizacyjną, która dokonuje przywozu bez pośrednictwa przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, powinno określić rodzaj i ilość trucizny oraz zawierać zastrzeżenie, że zezwolenie może być wykorzystane tylko jednorazowo.§ 3.
Podanie o zezwolenie, o którym mowa w § 1, powinno określać w szczególności: 1)
nazwę i adres osoby lub jednostki organizacyjnej ubiegającej się o zezwolenie oraz charakter jej działalności, 2)
rodzaj zezwolenia, 3)
kwalifikacje osób, które będą zatrudnione przy przechowywaniu, sprzedaży bądź stosowaniu trucizn, 4)
przeznaczenie trucizny - jeśli chodzi o zezwolenie na przewóz z zagranicy lub nabywanie, 5)
opis procesów produkcyjnych, w których będą stosowane trucizny - jeżeli chodzi o zezwolenie na wyrób albo zezwolenie na przywóz z zagranicy lub nabywanie trucizn przeznaczonych do produkcji.§ 4.
1.
Zezwolenie, o którym mowa w § 1, może być wydane, jeżeli lokal, urządzenia i inne środki, jakimi rozporządza osoba lub jednostka organizacyjna ubiegająca się o zezwolenie, zapewniają należyte przestrzeganie przepisów o substancjach trujących.2.
W przypadkach uzasadnionych ze względu na ochronę zdrowia ludzi organ określony w § 1 może ustalić w zezwoleniu szczególne wymagania w zakresie przechowywania lub opakowania trucizn albo w zakresie kwalifikacji pracowników zatrudnionych przy przechowywaniu, sprzedaży lub stosowaniu trucizn.§ 5.
1.
Zezwolenia na wyrób i przewóz z zagranicy mieszanin zawierających trucizny, a przeznaczonych do dezynfekcji, dezynsekcji lub deratyzacji albo do szerokiego stosowania dla innych celów nieprzemysłowych, wydaje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej.2.
Przepisy § 2 i § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio.§ 6.
1.
Podanie o zezwolenie określone w § 5 powinno w szczególności zawierać: 1)
nazwę i adres jednostki organizacyjnej lub osoby ubiegającej się o zezwolenie, 2)
rodzaj, przeznaczenie i nazwę wyrobu, 3)
skład chemiczny, technologię wytwarzania i proponowane metody badania jakości wyrobu oraz 4)
kwalifikacje osób, które będą bezpośrednio zatrudnione przy produkcji bądź przy nadzorze nad produkcją - jeśli chodzi o zezwolenie na wyrób.2.
Do podania należy dołączyć próbki wyrobu w ilości wystarczającej do przeprowadzenia badania jego składu i działania, trzy egzemplarze wzorów opakowań i etykiet, a także projekt instrukcji dotyczącej używania i przechowywania oraz zawierającej wskazówki co do sposobów unieszkodliwiania bądź niszczenia, a także udzielania pierwszej pomocy w razie przypadkowego zatrucia.§ 7.
Koszty przeprowadzenia badań potrzebnych do ustalenia składu i działania wyrobu ponosi osoba lub jednostka organizacyjna ubiegająca się o zezwolenie.§ 8.
Zezwolenie, o którym mowa w § 5, może być udzielone, jeżeli: 1)
skład oraz sposób opakowania i oznaczania wyrobu nie nasuwa uzasadnionej obawy, że wyrób ten stanie się przyczyną przypadkowego zatrucia, 2)
środki, jakimi rozporządza wytwórca wyrobu, zapewniają należyte przestrzeganie przepisów ustawy, 3)
wprowadzenie do obrotu wyrobu jest celowe ze względu na jego sposób działania i skuteczność.§ 9.
1.
W zezwoleniu, o którym mowa w § 5, określa się: 1)
numer kolejny ewidencji wydawanych zezwoleń, 2)
nazwę i adres jednostki organizacyjnej lub nazwisko i adres osoby, której wydaje się zezwolenie, 3)
nazwę wyrobu, 4)
skład wyrobu, 5)
rodzaj opakowania. 2.
Załącznikami do zezwolenia są zatwierdzone teksty etykiet i instrukcji (§ 6 ust. 2).§ 10.
1.
Osoba lub jednostka organizacyjna, która zamierza przywieźć z zagranicy truciznę za pośrednictwem przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, jest obowiązana złożyć temu przedsiębiorstwu uzyskane zezwolenie na przewóz trucizny albo pisemne oświadczenie stwierdzające, że jest uprawniona do przewozu trucizny bez zezwolenia, z podaniem podstawy prawnej.2.
Osoba lub jednostka organizacyjna, która przywozi truciznę bez pośrednictwa przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, obowiązana jest dołączyć do zgłoszenia przesyłki trucizny do odprawy celnej posiadane zezwolenie lub oświadczenie o zwolnieniu od obowiązku uzyskania zezwolenia, z podaniem podstawy prawnej.§ 11.
Zezwolenia określone w § 1 bądź § 5 mogą być cofnięte, jeżeli: 1)
ustały okoliczności, które uzasadniały wydanie zezwolenia, 2)
nie zostały dopełnione warunki określone w zezwoleniu albo 3)
posiadacz zezwolenia narusza przepisy o substancjach trujących.§ 12.
Zakłady przemysłu: hutniczego, maszynowego, elektrotechnicznego, ceramicznego szklarskiego, włókienniczego, skórzanego, graficznego i drukarskiego, laboratoria działające przy zakładach przemysłowych bądź stanowiące jednostki samodzielne oraz średnie szkoły chemiczne i licea technik plastycznych mogą nabywać bez zezwolenia następujące trucizny i zawierające je mieszaniny (wyroby): 1)
arsenu trójtlenek (arszenik), 2)
eter etylowy, 3)
baru związki, 4)
kwas fluorowodorowy i jego sole (fluorki), 5)
kwasu cyjanowodorowego sole (cyjanki), 6)
nitroprusydki, 7)
rtęciowy azotan, 8)
rtęciowy chlorek (sublimat), 9)
rtęciowy tlenek.§ 13. 1
Pracownie konserwacji zabytków oraz muzea posiadające takie pracownie mogą nabywać trucizny wymienione w § 12, a ponadto: 1)
brucynę i jej sole, 2)
bikotynę i jej sole, 3)
talu związki.§ 14.
Zakłady przemysłu garbarskiego i papierniczego mogą nzbywać bez zezwolenia związki baru oraz zawierające je mieszniny (wyroby).1 § 13 zmieniony przez obwieszczenie prezesa Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1964 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.64.46.317).