§ 15. - Zbywanie niektórych ruchomości opuszczonych i poniemieckich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.33.206

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1950 r.

§  15.

1. Instrumenty muzyczne mogą nabywać:

1) szkoły muzyczne, instytucje kulturalne, oświatowe, kompozytorzy, artyści i nauczyciele muzyki odpowiedniej specjalności - z zastosowaniem mnożnika 6;

2) inne osoby, które wykażą się zezwoleniami organów Ministerstwa Kultury i Sztuki, do tego upoważnionych - z zastosowaniem mnożnika 12;

3) 6 oraz w terminie do dnia 30 września 1950 r. posiadacze instrumentów muzycznych, którzy nie mogą wykazać się zezwoleniem właściwych organów Ministerstwa Kultury i Sztuki. Posiadacze tych instrumentów, należący do kategorii osób określonych w § 11 ust. 3, mogą nabyć je z zastosowaniem mnożnika 24, pozostali zaś posiadacze - z zastosowaniem mnożnika 30.

2. Instrumenty o szczególnej wartości artystycznej mogą nabywać tylko wyższe zakłady muzyczne, powszechne instytucje, propagujące muzykę, oraz artyści, koncertujący na instrumentach własnych.

3. Instrumenty muzyczne, nie nadające się do użytku bez przeprowadzenia gruntowych napraw, sprzedaje okręgowy urząd likwidacyjny z przetargu, przy równych warunkach pierwszeństwo nabycia służy spółdzielniom wytwórczym.

⁶ § 15 ust. 1 pkt 3 dodany przez § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 1950 r. (Dz.U.50.23.204) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 maja 1950 r.