Zastosowanie złotego do obliczania składek (premji), jakoteż świadczeń pieniężnych (rent) i przerachowanie na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w b. dzielnicy austrjacko-węgierskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.56.572

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 28 czerwca 1924 r.

o zastosowaniu złotego do obliczania składek (premji) jakoteż świadczeń pieniężnych (rent) i o przerachowaniu na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonariuszy w b. dzielnicy austrjscko-węgierskiej.

Na mocy art. 1 p. 10 i art. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 1924 o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej (Dz. U. R. P. № 4 poz. 28) i zgodnie z uchwalą Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1924 r. zarządzam co następuje:

§ 1. Wymienione w §3 ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. U. P. z r. 1907 № 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem z dnia 25 czerwca 1914 r. (Austr. Dz. U. P. № 138) i ustawą ż dnia 10 czerwca. 1921 r. (Dz. U. R. P. № 59 poz. 370), granice zarobków rocznych, zaliczanych do ubezpieczenia, ustala się w złotych od 1.200 do 5.000.

Sumę zarobku rocznego zaokrągla się do pełnych 100 złotych w ten sposób, że ilość złotych poniżej 50 odrzuca się, a 50 i więcej złotych liczy się za sto złotych.

§ 2. Granice, zarobku rocznego, przewidzianą W § 7 lit. a ustawy, wymienionej w § 1 niniejszego rozporządzenia, ustala się na 1.200 zł.

§ 3. Przewidziane w § 8 ustęp ostatni wymienionej ustawy zaokrąglenie miesięcznego wymiaru rent, ustala się, na 1.0 groszy z pominięciem kwot 5 gr. i niżej,.

§ 4. Opłatę za uznanie nabytych praw, przewidzianą w § 27 a cytowanej ustawy, ustala się na 5 zł. rocznie.

§ 5. Granice zarobków rocznych, miarodajne dla podziału składki ubezpieczeniowej między służbodawcę a ubezpieczonego, wymienione w § 33 cytowanej ustawy, ustala się w złotych na 1.200 i 3.000.

§ 6. Najniższą rentę, jaką ubezpieczyć można dodatkowo za nadwyżkę przekazywanej rezerwy, przewidzianą w § 68 ust. 5 lit. a wymienionej ustawy, ustala się na 120 zł. rocznie.

§ 7. Ustalenie świadczeń przyszłych, jakoteż przeliczenie bieżących rent płynnych i zaległych składek odbywa się w ten sposób, że pobory, stanowiące podstawę; wymiaru świadczeń, oraz składki ubezpieczeniowa przelicza się na złote według następującej skali:

do 31 grudnia 1914 r., 1 koroną liczy się jako 1 zł.; od 1 stycznia 1915 do 31 grudnia 1918 r., 1 koroną liczy się jako 0,80 zł.; od 1 stycznia 1919 do 31 lipca 1921 r., 1 koronę liczy się jako 0,60 zł.; a 1 marką liczy .się jako 0,80 zł.

Pobory zaliczone do ubezpieczenia oraz składki od tych poborów należne, w czasie od 1 sierpnia 1921 do 29 lutego 1924 r. przyjmuje się w wysokości ostatnich poborów, ubezpieczonych przed 1 sierpnia 1921 r. i zastosowaniem powyższego sposobu przeliczenia.

Pobory osób, które rozpoczęły ubezpieczenie po 31 lipca 1921 R. Uczone będą do ubezpieczenia w okresie od 1 sierpnia 1921 do 29 lutego 1924 r. w rozmiarze 60% sumy przeciętnych ich poborów rocznych, policzonych do ubezpieczenia zgodnie z postanowieniami § 1 niniejszego rozporządzenia po wejściu jego w życia do:

1) końca 1925 r. względnie do

2) wcześniejszego zaistnienia uprawnienia do renty lub do

3) ostatniego zgaśnięcia obowiązku ubezpieczenia przed 31 grudnia 1925 r.

W wypadku, gdy 60% powyższych przeciętnych poborów rocznych przekracza kwotę 1.800 złotych, ta ostatnia kwota stanowi podstawę wymiaru części świadczeń, należnej za okres ubezpieczenia w .czasie od 1 sierpnia 1921 do 29 lutego 1924 r.

Gdy ubezpieczenie, rozpoczęte po 31 lipca 1921 r., zgasło przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia i nie zostało wznowione przed 31 grudnia 1925 r., podstawę wymiaru świadczeń za wyżej wymieniony okres stanowi kwota 1.200 zł. rocznych poborów.

W wypadkach, gdy opłacającemu dobrowolnie składki ubezpieczeniowe przysługuje prawo zniżenia lub podwyższenia ubezpieczonych poborów rocznych, zmiana może nastąpić w granicach od 720 - 1.800 zł.; poza temi wypadkami nie można dobrowolnie kontynuować ubezpieczenia z ubezpieczonymi poborami, rocznemi niższemi, niż 1.200 zł.

O ile chodzi c osoby, nie uprawnione jeszcze w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do świadczeń w zakładach zastępczych, przeliczenia poborów, ubezpieczonych w okresie ubiegłym, należy dokonać wedle ostatniego zarobku, policzonego do ubezpieczenia w granicach, ustalonych w § 1 niniejszego rozporządzenia lub w ewentualnych wyższych granicach statutowych; pozatem obowiązują zasady, wyrażone w ustępach poprzednich niniejszego paragrafu.

§ 8. Wszelkie dotychczasowe dodatki, drożyźniane do rent, unormowanych niniejszem rozporządzeniem, znosi się.

Osobom, pobierającym renty na podstawie ustawy, wymienionej w § 1 niniejszego rozporządzenia, zapewnia się minimalny rozmiar świadczeń, odpowiadający świadczeniom według najniższego, policzalnego w myśl niniejszego rozporządzenia, zarobku po osiągnięciu okresu wyczekiwania.

W wypadkach, w których renty płynne i przewidziane ustawą pensyjną dodatki, po przeliczeniu w myśl niniejszego rozporządzenia, wynosić będą mniej złotych, niż wynosiły przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia łącznia z dodatkiem drożyźnianym, może zakład ubezpieczeniowy, zależnie od stanu zdrowia, wieku, położenia gospodarczego, względnie ewentualnych innych uwzględnienia godnych okoliczności, przyznać do wysokości różnicy miedzy świadczeniem pobieranem a naleźnem w myśl niniejszego rozporządzenia odwołalny dodatek wyrównawczy.

§ 9. Zasady przeliczenia, zawarte w § 7, mają zastosowanie do obliczania i przekazywania rezerw premjowych (§ 68 ustawy pensyjnej), o ile nie zostały już przekazane, i do dodatkowo zgłoszonych ubezpieczeń.

Zwroty premji (§ 25 ustawy pensyjnej) oblicza się w wysokości 50% kwoty, przypadającej wedle skali, ustalonej w § 2 rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatnoprawnych (Dz. U. R. P. № 42 poz. 441).

§ 10. Upoważnia się Radę Ministrów do ustalenia dodatkowej opłaty do premji bieżącej na pokrycie ewentualnych niedoborów w rezerwach premjowych, spowodowanych przeliczeniem wedle zasad, przewidzianych w niniejszem rozporządzeniu, o ile bilans asekuracyjno-techniczny, sporządzony na dzień 31 grudnia 1925 r., wykaże rzeczywiste niedobory w rezerwach.

§ 11. Wykonanie powyższego rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

§ 12. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem miesiąca następującego po ogłoszeniu.