Art. 14. - Zasiłki i pomoc dla żołnierzy Wojska Polskiego, żołnierzy i funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej - oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.21.139

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1954 r.

Art.  14.

1. Członkami rodziny żołnierza uprawnionymi do zasiłków i pomocy są:

a) małżonek (wdowa, wdowiec) lub osoba nie będąca małżonkiem, która pozostawała w trwałej wspólności małżeńskiej z żołnierzem,

b) dzieci z małżeństwa, pozamałżeńskie, przysposobione i pasierbowie - do ukończenia 18-go roku życia, jeżeli kształcą się w szkołach - do ukończenia nauki, nie dłużej jednak, niż do ukończenia 24-go roku życia, a jeżeli są całkowicie niezdolne do pracy - bez względu na wiek,

c) rodzeństwo, jeżeli było na utrzymaniu żołnierza i odpowiada warunkom określonym pod lit. b),

d) rodzice, jeżeli byli na utrzymaniu żołnierza.

2. Na równi z dziećmi (ust. 1 pkt b) traktowane są pod warunkami określonymi w przepisach o ubezpieczeniu rodzinnym dzieci ofiar wojny przyjęte na wychowanie.

3. Członkowie rodziny żołnierza wymienieni w ust. 1 lit. a) i b) są uprawnieni do zasiłków miesięcznych i dziennych jedynie w przypadku, gdy pozostawali na utrzymaniu żołnierza.

4. Członkowie rodziny żołnierza wymienieni w ust. 1 lit. d) nie mają prawa do zasiłków dziennych, jeżeli nie ukończyli mężczyźni 60 roku życia, kobiety 50 roku życia.

5. Wyłączenie określone w ust. 4 nie znajduje zastosowania w przypadku niezdolności tych osób do pracy zarobkowej.

6. W przypadkach wyjątkowych, zasługujących na szczególne uwzględnienie, Minister Obrony Narodowej lub Minister Bezpieczeństwa Publicznego może w porozumieniu z Ministrem Skarbu:

a) przyznać zasiłek jednorazowy i zasiłki miesięczne lub tylko zasiłek jednorazowy osobom nie wymienionym w ust. 1, jeżeli osoby te były na wyłącznym utrzymaniu żołnierza i są niezdolne do pracy zarobkowej,

b) przyznać zasiłki miesięczne osobom wymienionym w ust. 1 lit. a) i b), chociaż one nie pozostawały na utrzymaniu żołnierza.