Rozdział 2 - Powstanie, czas trwania i utrata prawa do zasiłku. - Zasiłki dla rodzin osób, odbywających czynną służbę wojskową.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1939.29.196
Akt utracił moc Wersja od: 1 kwietnia 1939 r.
Rozdział II.
Powstanie, czas trwania i utrata prawa do zasiłku.
Powstanie, czas trwania i utrata prawa do zasiłku.
(1)
Prawo członków rodziny żołnierza do zasiłków powstaje z dniem: 1)
zgłoszenia się żołnierza do czynnej służby wojskowej, jeżeli warunki, uzasadniające to prawo, istnieją w czasie powołania żołnierza do czynnej służby wojskowej i jeżeli jednostka organizacyjna wojska, do której został powołany, znajduje się w miejscu zamieszkania żołnierza; 2)
poprzedzającym dzień, wyznaczony na zgłoszenie się żołnierza do czynnej służby wojskowej, jeżeli warunki, uzasadniające to prawo, istnieją w chwili powołania żołnierza do czynnej służby wojskowej i jeżeli jednostka organizacyjna wojska, do której został powołany, znajduje się poza miejscem jego zamieszkania; 3)
powstania warunków, uzasadniających prawo do zasiłku, jeżeli warunki te powstały po dniu wyznaczonym na zgłoszenie się do czynnej służby wojskowej.(2)
W przypadku zmiany warunków, powodujących zmianę wysokości zasiłku, służy on w nowym wymiarze od dnia, w którym warunki uległy zmianie.Niezawiniony przez żołnierza pobyt w niewoli uprawnia jego rodzinę do zasiłku przez czas pobytu w niewoli, nie dłużej jednak, niż przez sześć miesięcy od dnia ustalonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Spraw Wojskowych.
(1)
Rodzina żołnierza, który: 1)
na terenie działań wojennych zaginął bez wieści - pobiera zasiłek do czasu przyznania jej lub odmowy szczególnego zaopatrzenia, nie dłużej jednak niż przez sześć miesięcy od dnia, ustalonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Spraw Wojskowych; 2)
podczas pełnienia czynnej służby wojskowej zmarł lub poległ - pobiera zasiłek do czasu przyznania rodzinie zaopatrzenia szczególnego; 3)
podczas pełnienia czynnej służby wojskowej utracił zdrowie co najmniej w 30% zdolności do pracy w związku przyczynowym ze służbą wojskową - pobiera zasiłek do czasu przyznania zaopatrzenia szczególnego, nie dłużej jednak niż przez sześć miesięcy, licząc od ostatniego dnia tego miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie ze służby wojskowej. Stwierdzenie braku związku przyczynowego pomiędzy utratą zdrowia, a odbywaniem przez żołnierza czynnej służby wojskowej powoduje zaprzestanie wypłaty zasiłku, a pobrane z tego tytułu kwoty podlegają zwrotowi.(2)
Potrąca się z kwoty przyznanego zaopatrzenia zasiłki, pobrane przez rodzinę w przypadkach, przewidzianych w ust. (1) za czas od dnia przyznania zaopatrzenia.Prawo do zasiłku gaśnie z dniem następującym po dniu:
1)
zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 10 ust. (1); 2)
śmierci osoby, uprawnionej do zasiłku; 3)
ustania warunków uzasadniających uprawnienie do zasiłku; 4)
rozmyślnego dostania się żołnierza do niewoli; 5)
opuszczenia przez osobę, uprawnioną do zasiłku, granic Państwa Polskiego bez zezwolenia władz polskich; 6)
skazania osoby uprawnionej do zasiłku prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności powyżej jednego roku, albo na karę dodatkową utraty praw publicznych lub utraty obywatelskich praw honorowych; 7)
skazania żołnierza prawomocnym wyrokiem na dodatkową karę wydalenia z wojska lub z marynarki wojennej albo na karę wydalenia z korpusu oficerskiego lub też prawomocnym orzeczeniem sądu honorowego na karę wykluczenia z korpusu oficerskiego.(1)
Osoby - które w celu uzyskania dla siebie lub kogokolwiek zasiłku nienależnego bądź w wyższym wymiarze, świadomie podają nieprawdziwe fakty albo zatajają okoliczności, powodujące wygaśnięcie prawa do zasiłku lub zupełne, bądź czasowe wstrzymanie jego wypłaty - tracą prawo do zasiłku.(2)
Stosuje się przepis ust. (1) odpowiednio do osób, które w czynach tych świadomie współdziałały. Jeżeli czynów tych dopuścił się żołnierz, prawo do zasiłku tracą wszyscy członkowie jego rodziny.