§ 5. - Zasady zaszeregowania średniego personelu medycznego, kontrolerów sanitarnych i techników dentystycznych do odpowiednich szczebli uposażenia podstawowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.20.132

Akt utracił moc
Wersja od: 1 czerwca 1966 r.
§  5.
1.
Pracownik zatrudniony w zakładzie, w którym określony wyższy szczebel stawek przysługuje tylko w niektórych komórkach - ma prawo do uposażenia według stawek tego szczebla, jeżeli podstawowym jego miejscem zatrudnienia jest komórka, w której stosuje się dany szczebel uposażenia.
2.
W razie przejścia pracownika do pracy w innej komórce organizacyjnej lub do innego rodzaju pracy, w której obowiązuje wyższy szczebel uposażenia podstawowego, pracownik otrzymuje uposażenie według odpowiedniego szczebla z dniem pierwszym najbliższego miesiąca.
3.
W razie przejścia do pracy w innej komórce organizacyjnej lub innego rodzaju pracy, w której obowiązuje niższy szczebel uposażenia podstawowego, pracownik otrzymuje niższe uposażenie za uprzednim wypowiedzeniem zgodnie z przepisami prawa pracy.
4.
Obowiązek wypowiadania stawki uposażenia podstawowego nie dotyczy wypadków, w których pracownik został zaszeregowany do wyższego szczebla uposażenia na podstawie decyzji o przesunięciu do innej komórki organizacyjnej na czas ściśle określony. Czasowe przesunięcie, o którym mowa wyżej, nie może przekraczać trzech miesięcy.
5.
Pracownik zatrudniony w zakładzie (komórce organizacyjnej), przeznaczonym na okres nasilenia chorób zakaźnych na danym terenie wyłącznie dla chorych zakaźnie - ma prawo do uposażenia według szczebla D tabeli płac tylko za czas przepracowany w okresie przebywania chorych zakaźnie w tym zakładzie (komórce organizacyjnej).