Rozdział 7a - Mianowanie za dokonanie czynu świadczącego o szczególnym męstwie lub za wyjątkowe zasługi - Zasady, warunki i tryb mianowania na stopnie wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.59.300

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lipca 1995 r.

Rozdział  7a ⁴

Mianowanie za dokonanie czynu świadczącego o szczególnym męstwie lub za wyjątkowe zasługi

§ 33a. Mianowanie żołnierza na kolejny wyższy stopień wojskowy za dokonanie czynu świadczącego o szczególnym męstwie lub za wyjątkowe zasługi może nastąpić tylko jeden raz; w wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych wypadkach mianowanie żołnierza może nastąpić po raz drugi.

§  33b.

1. Z wnioskiem o mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy występują:

1) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące żołnierza rezerwy lub osoby nie będącej żołnierzem,

2) dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada przydział mobilizacyjny,

3) władze naczelne organizacji kombatanckich, z uwzględnieniem trybu określonego w ust. 3,

4) attaches wojskowi polskich przedstawicielstw dyplomatycznych w stosunku do osób posiadających obywatelstwo polskie, stale zamieszkujących za granicą.

2. Wniosek o mianowanie przedstawia się drogą służbową organowi uprawnionemu do mianowania.

3. Władze naczelne organizacji kombatanckich wnioski na pierwszy stopień chorążego oraz na wszystkie stopnie oficerskie, w tym na stopnie oficerskie generałów, składają (przesyłają) do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, który po ich opracowaniu przesyła je do Ministerstwa Obrony Narodowej. Na pozostałe stopnie chorążych i stopnie podoficerskie organizacje kombatanckie składają wnioski w wojskowej komendzie uzupełnień właściwej ze względu na miejsce zamieszkania.

⁴ Rozdział 7a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1995 r. (Dz.U.95.78.394) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 1995 r.