Rozdział 7 - Mianowanie żołnierzy nie będących w czynnej służbie wojskowej - Zasady, warunki i tryb mianowania na stopnie wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.59.300

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lipca 1995 r.

Rozdział  7

Mianowanie żołnierzy nie będących w czynnej służbie wojskowej

§  27.

1. Żołnierze nie będący w czynnej służbie wojskowej mogą być mianowani na wyższy stopień wojskowy:

1) po odbyciu:

a) ćwiczeń wojskowych,

b) okresowej służby wojskowej;

2) w przypadkach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych.

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio w razie wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej o mianowanie na stopień podporucznika.

§  28.

1. Do mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów i chorążych, jak również do wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o mianowanie na stopień podporucznika jest wymagane posiadanie przez żołnierza odpowiedniej zdolności fizycznej i psychicznej do służby wojskowej, a ponadto:

1) do mianowania na stopień kaprala:

a) posiadanie wykształcenia w zakresie co najmniej szkoły zasadniczej oraz

b) złożenie egzaminu na podoficera;

2) do mianowania na stopień młodszego chorążego:

a) posiadanie wykształcenia w zakresie co najmniej szkoły średniej oraz

b) złożenie egzaminu na chorążego;

3) do wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o mianowanie na stopień podporucznika:

a) posiadanie wyższego wykształcenia, tytułu podchorążego i odbycie przeszkolenia wojskowego zakończonego złożeniem egzaminu na oficera oraz

b) odbycie ćwiczeń wojskowych w wymiarze co najmniej dziesięciu dni na stanowisku określonym posiadanym przydziałem mobilizacyjnym, z których uzyskał pozytywną opinię, z zastrzeżeniem § 29.

2. Egzaminy na podoficera organizują dowódcy jednostek wojskowych, a na chorążego - komendanci wojskowych ośrodków szkolenia, w których żołnierze odbywali ćwiczenia wojskowe.

§ 29. Wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o mianowanie żołnierzy na stopień podporucznika może ponadto nastąpić:

1) mimo nieposiadania tytułu podchorążego i niezłożenia egzaminu na oficera, o których mowa w § 28 ust. 1 pkt 3 lit. a), jeżeli posiadają specjalność wojskową w grupie osobowej lekarzy korpusu osobowego medycznego bądź w grupie osobowej pilotów korpusu osobowego lotnictwa;

2) mimo nieodbycia ćwiczeń wojskowych, o których mowa w § 28 ust. 1 pkt 3 lit. b), w przypadkach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych, jeżeli posiadają specjalność wojskową w korpusach osobowych lotnictwa, marynarki wojennej, medycznym lub sprawiedliwości i obsługi prawnej, oraz przez okres co najmniej jednego roku - przydział mobilizacyjny lub zamustrowanie na statku żeglugi morskiej przewidzianym dla potrzeb mobilizacyjnych Marynarki Wojennej.

§ 30. 2  

1. W przypadkach uzasadnionych potrzebami sił zbrojnych można mianować:

1) oficerów rezerwy - na kolejny stopień wojskowy w korpusie oficerów, do stopnia kapitana włącznie, jeżeli posiadają specjalność wojskową, o której mowa w § 29 pkt 2; w takim przypadku mianowanie może nastąpić w czasie posiadania przydziału mobilizacyjnego lub zamustrowania na statek żeglugi morskiej, jeżeli od poprzedniego mianowania upłynęło co najmniej pięć lat;

2) żołnierzy rezerwy oraz osoby nie będące żołnierzami - na kolejny lub odpowiedni stopień wojskowy w razie posiadania szczególnych kwalifikacji lub umiejętności do odbywania czynnej służby wojskowej.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się do żołnierzy oraz osób nie będących żołnierzami wyłącznie w razie ich powołania do zawodowej służby wojskowej.

§ 31. W okresie odbywania kary pozbawienia wolności, zastępczej kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności, a także w okresie warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności, żołnierza rezerwy nie można mianować na wyższy stopień wojskowy.

§  32.

1. Z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy występuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w § 30 pkt 2, albo dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada przydział mobilizacyjny.

2. Przepisy § 7 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

§ 33. Na stopnie wojskowe mianują:

1) na stopień starszego szeregowego oraz na stopnie wojskowe w korpusie podoficerów, do stopnia sierżanta włącznie - wojskowi komendanci uzupełnień;

2) na stopień starszego sierżanta - szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych;

3) na stopnie wojskowe w korpusie podoficerów nie wymienione w pkt 1 i 2 oraz na stopnie wojskowe w korpusie chorążych, z wyjątkiem stopnia młodszego chorążego - dowódcy okręgów wojskowych (rodzajów sił zbrojnych),

4) 3 na stopień młodszego chorążego - Minister Obrony Narodowej.

² § 30 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1995 r. (Dz.U.95.78.394) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 1995 r.

³ § 33 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1995 r. (Dz.U.95.78.394) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 1995 r.