§ 7. - Zasady wartościowania pracy w przemyśle węglowym i energetycznym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.25.172

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1988 r.

§  7.

1. Wycena punktowa stanowiska, czynności lub operacji stanowi podstawę zaszeregowania do odpowiedniej kategorii.

2. Tabelę rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania określa załącznik do rozporządzenia.

3. Dla stanowisk dołowych wartość jednego punktu w złotych ustala się jako iloraz planowanego średniomiesięcznego funduszu wynagrodzeń zasadniczych i sumy wszystkich punktów uzyskanych w wyniku wycen w procesie wartościowania pracy we wszystkich zakładach pracy objętych daną tabelą. Dla pozostałych stanowisk wartość punktu ustala się w sposób określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy (Dz. U. Nr 8, poz. 44 oraz z 1988 r. Nr 3, poz. 17 i Nr 10, poz. 74).

4. Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego może być wyższa lub niższa od ustalonych w myśl ust. 3, nie więcej jednak niż o:

1) 5% dla kategorii od I do XIV,

2) 7% dla kategorii od XV do XXII.

Do 1990 r. dopuszcza się możliwość podwyższania lub zmniejszania stawek wynagrodzenia zasadniczego do 12%.

5. Przejściowo może być stosowana różna wartość punktu w złotych dla poszczególnych zakładów pracy i grup zatrudnionych.