Zasady ustalania i tryb zgłaszania radom narodowym liczby ławników ludowych dla sądów wojewódzkich i rejonowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.11.69

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 27 marca 1986 r.

w sprawie zasad ustalania i trybu zgłaszania radom narodowym liczby ławników ludowych dla sądów wojewódzkich i rejonowych.

Na podstawie art. 142 § 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137) zarządza się, co następuje:

§ 1. Liczbę ławników ludowych dla sądów wojewódzkich i rejonowych ustala się w sposób zapewniający warunki prawidłowego funkcjonowania sądów, z uwzględnieniem przewidywanego wpływu spraw oraz przewidywanej liczby posiedzeń sądowych z udziałem ławników.

§  2.

1. Prezes sądu wojewódzkiego ustala liczbę ławników dla sądu wojewódzkiego, w tym odrębnie do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, oraz liczby ławników dla poszczególnych sądów rejonowych działających na obszarze właściwości podległego sądu wojewódzkiego, w tym odrębnie do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy.

2. Przed ustaleniem liczb ławników dla sądów rejonowych prezes sądu wojewódzkiego zasięga opinii prezesów właściwych sądów.

§  3.

1. W razie gdy obszar właściwości sądu wojewódzkiego obejmuje więcej niż jedno województwo, prezes sądu wojewódzkiego dokonuje podziału liczby ławników ustalonej dla tego sądu pomiędzy wojewódzkie rady narodowe, działające na obszarze właściwości sądu, proporcjonalnie do liczby spraw wpływających z terenu tych województw do rozpoznania przez sąd wojewódzki na posiedzeniach z udziałem ławników.

2. W razie gdy obszar właściwości sądu pracy i ubezpieczeń społecznych działającego w sądzie wojewódzkim obejmuje więcej niż jedno województwo, do podziału liczby ławników przewidzianych do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych stosuje się odpowiednio przepis ust. 1.

§  4.

1. Prezes sądu wojewódzkiego w uzgodnieniu z prezesem właściwego sądu rejonowego dokonuje podziału liczby ławników ustalonej dla podległego mu sądu pomiędzy rady narodowe stopnia podstawowego, działające na obszarze właściwości sądu, proporcjonalnie do liczby spraw wpływających z terenu poszczególnych jednostek podziału terytorialnego objętych zakresem działania tych rad.

2. Prezes sądu wojewódzkiego w uzgodnieniu z prezesem właściwego sądu rejonowego dokonuje podziału ustalonej liczby ławników do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy pomiędzy rady narodowe działające na obszarze właściwości sądu pracy utworzonego w podległym mu sądzie rejonowym, z odpowiednim zastosowaniem zasady określonej w ust. 1.

§ 5. Prezes sądu wojewódzkiego przekazuje każdej wojewódzkiej radzie narodowej działającej na obszarze właściwości podległego sądu wojewódzkiego oraz na obszarze właściwości sądu pracy i ubezpieczeń społecznych utworzonego w tym sądzie - informacje o ustalonych liczbach ławników, którzy mają być wybrani przez poszczególne rady narodowe z terenu danego województwa:

1) do sądu wojewódzkiego, z wyłączeniem ławników do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych,

2) do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych działającego w sądzie wojewódzkim,

3) do poszczególnych sądów rejonowych działających na obszarze danego województwa, z wyłączeniem ławników do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy,

4) do poszczególnych sądów pracy działających w sądach rejonowych.

§ 6. Informacje, o których mowa w § 5, prezesi sądów przekazują radom narodowym w terminie do dnia 15 kwietnia roku kalendarzowego, w którym upływa kadencja dotychczasowych ławników.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.