§ 18. - Zasady udzielania pomocy instytucjom, zawierającym układy z dłużnikami w zakresie wierzytelności rolniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.109.967

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1939 r.

§ 18. 7 Kapitał wierzytelności rolniczej będzie uznany za stracony (nieściągalny), jeżeli dłużnik nie uiścił należności objętej układem konwersyjnym i egzekucja przeprowadzona przez instytucję wierzycielską nie doprowadziła do pokrycia tych należności lub też ze względu na stan majątkowy dłużnika bądź sytuację instytucji wierzycielskiej egzekucja okazałaby cię niecelowa.

Stratę (nieściągalność) całości lub części kapitału wierzytelności ustala Bank Akceptacyjny Sp. Akc., uwzględniając wszelkie okoliczności, dotyczące stanu majątkowego dłużnika oraz środków egzekucyjnych, zastosowanych przez instytucję wierzycielska. Decyzja Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. jest ostateczna. Przepis ustępu niniejszego nie stosuje się do banków państwowych, które straty swoje ustalają we własnym zakresie.

Na żądanie Banku Akceptacyjnego Sp. Akc. instytucja wierzycielska będzie obowiązana odstąpić wierzytelność, uznaną za straconą (nieściągalną) wraz ze wszystkiemi tytułami i zabezpieczeniami Państwowemu Bankowi Rolnemu, który będzie nią administrował na rachunek Skarbu Państwa. Po odstąpieniu wierzytelności, uznanej za straconą (nieściągalną) Bank Akceptacyjny Sp. Akc. Otworzy instytucji rachunek do wysokości przyznanej na ten cel pomocy Skarbu Państwa.

⁷ § 18 zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1939 r. o zmianie warunków spłaty długów rolniczych objętych układami konwersyjnymi oraz o sposobie zaliczania pomocy Skarbu Państwa (Dz.U.39.58.380) z dniem 1 lipca 1939 r.