§ 2. - Zasady opodatkowania przychodów z hodowli, chowu i wylęgu drobiu.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1968.19.120
Akt utracił moc Wersja od: 27 czerwca 1969 r.
§ 2.
1.
Zwalnia się od podatku gruntowego przychody z hodowli, chowu i wylęgu drobiu osiągane: 1) 1
przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz kółka rolnicze i ich ośrodki rolne do roku podatkowego 1975 włącznie, 2)
przez hodowców nie wymienionych w pkt 1:a)
z ferm gęsich, perliczych i indyczych,b)
z ferm kurzych i kaczych w rozmiarze nie przekraczającym 600 sztuk kur niosek lub 400 sztuk kaczek niosek, a jeżeli chodzi o hodowców prowadzących hodowle lub chów nie w ramach gospodarstwa rolnego - 300 sztuk kur niosek lub 200 sztuk kaczek niosek,c)
ze sprzedaży w okresie od dnia 1 lutego do dnia 31 października danego roku kurcząt lub kaczek odchowywanych na wymianę stada w ilości nie przekraczającej dwukrotnej liczby posiadanych w fermie kur lub kaczek niosek,d)
z ferm produkujących kurczęta i kaczki tuczone w liczbie nie przekraczającej 20.000 sztuk kurcząt lub 10.000 sztuk kaczek rocznie, pod warunkiem zawarcia i wykonania umowy kontraktacji na dostawę całej produkcji,e)
z ferm produkujących kurczęta i kaczki tuczone, nie wymienionych pod lit. d), w liczbie nie przekraczającej rocznie 1.000 sztuk kurcząt lub 500 sztuk kaczek,f)
z zakładów wylęgu drobiu, posiadających aparaty wylęgowe o łącznej pojemności komór lęgowych nie przekraczających 500 sztuk jaj.2.
W razie prowadzenia hodowli lub chowu mieszanego kur niosek i kaczek niosek dla określenia rozmiaru fermy uzasadniającego zwolnienie od podatku oraz zakresu obowiązku podatkowego przyjmuje się wskaźnik przeliczeniowy: 1 kura nioska = 2/3 kaczki nioski, a w chowie mieszanym kurcząt i kaczek - wskaźnik przeliczeniowy: 1 kurczę = 1/2 kaczki.3.
Jeżeli podatnik prowadzi fermę mieszaną niosek i drobiu tuczonego, korzysta on ze zwolnienia od podatku, gdy ogólna liczba drobiu, po przeliczeniu na kurczęta tuczone według wskaźników przeliczeniowych podanych w zdaniu następnym, nie przekracza 20.000 sztuk, a liczba poszczególnych rodzajów drobiu, oddzielnie biorąc, nie przekracza granic zwolnień od podatku, przewidzianych w ust. 1 pkt 2 lit. b)-e). Ustala się następujące wskaźniki przeliczeniowe: kura nioska = 20 kurcząt tuczonych, kaczka nioska = 27 kurcząt tuczonych, kaczka tuczona = 2 kurczętom tuczonym. Jeżeli którykolwiek z warunków nie spełni się, podatnik korzysta według swego wyboru ze zwolnienia od podatku przychodów z hodowli lub chowu tylko jednego rodzaju drobiu w granicach określonych dla danego rodzaju drobiu. Pozostałe rodzaje drobiu podlegają opodatkowaniu bez względu na ilość według stawek właściwych dla danego rodzaju drobiu, z tym że ilość drobiu nie przekraczająca pierwszego szczebla skali podlega opodatkowaniu według najniższej stawki w danej skali.4.
Granice zwolnień przewidziane w ust. 1 pkt 2 obowiązują bez względu na to, czy drób lub komory lęgowe są własnością jednej lub więcej osób, jeżeli ze stanu faktycznego wynika, że ferma lub zakład wylęgu drobiu stanowi jedną całość gospodarczą albo gdy należą one do małżonków, krewnych lub powinowatych, prowadzących wspólne gospodarstwo domowe.5.
Jeżeli podatnik jest właścicielem (współwłaścicielem) dwóch albo więcej ferm lub zakładów wylęgu drobiu, dla określenia zwolnienia od podatku i wysokości stawek podatkowych bierze się pod uwagę łączną liczbę kur i kaczek niosek lub kurcząt i kaczek albo miejsc na jaja w komorach lęgowych, znajdujących się w fermach lub zakładach.6.
Jeżeli hodowla, chów lub wylęg drobiu prowadzone są na gruntach dzierżawionych (użytkowanych) przez osobę nie będącą z tego tytułu podatnikiem podatku gruntowego w rozumieniu przepisów o tym podatku, taką hodowlę, chów lub wylęg drobiu uważa się za prowadzone nie w ramach gospodarstwa rolnego.1 § 2 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 1969 r. (Dz.U.69.18.136) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 czerwca 1969 r.