§ 11. - Zasady opodatkowania przychodów z hodowli, chowu i wylęgu drobiu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.19.120

Akt utracił moc

Wersja od: 27 czerwca 1969 r.

§  11.

1. Po upływie roku podatkowego właściwy organ finansowy, wymieniony w § 7 ust. 1, wydaje - na podstawie całorocznej działalności podatnika - decyzję ustalającą wysokość podatku gruntowego za cały rok podatkowy i doręcza podatnikowi nakaz płatniczy.

2. Podstawę do ustalenia wysokości podatku z tytułu hodowli i chowu niosek stanowi najwyższa liczba niosek, posiadanych w okresie do końca października roku podatkowego, a z tytułu chowu kurcząt i kaczek - liczba sprzedanych sztuk.

3. Jeżeli wpłacona tytułem zaliczki kwota podatku okaże się mniejsza od kwoty przypadającej do uiszczenia na podstawie rocznego wymiaru, podatnik obowiązany jest wpłacić różnicę w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu płatniczego.

4. Jeżeli w ciągu roku podatkowego rozmiar hodowli lub chowu został zmniejszony z powodu padnięcia co najmniej o 50 sztuk niosek lub o 1.000 sztuk kurcząt albo o 500 sztuk kaczek, od sztuk padłych nie pobiera się podatku gruntowego za okres poczynając od miesiąca, w którym sztuki te padły do końca roku podatkowego. Obniżkę podatku ustala się proporcjonalnie do liczby sztuk padłych i liczby miesięcy pozostałych do końca roku podatkowego, licząc od miesiąca, w którym sztuki drobiu padły.