Rozdział 2 - Kierowanie do wojskowej komisji lekarskiej - Zasady określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwość i tryb postępowania w tych sprawach wojskowych komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.77.365

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 1995 r.

Rozdział  2

Kierowanie do wojskowej komisji lekarskiej

§  6. 

1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu lub na prośbę - osoby ubiegające się o wydanie orzeczenia lekarskiego.

2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu:

1) żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej z innych przyczyn niż z powodu stanu zdrowia,

2) żołnierzy niezawodowych przed zwolnieniem z:

a) zasadniczej służby wojskowej,

b) przeszkolenia wojskowego,

c) okresowej służby wojskowej

- jeżeli zdaniem lekarza jednostki wojskowej ich stan zdrowia w okresie służby uległ pogorszeniu,

3) żołnierzy, którzy nie wykonują obowiązków służbowych z powodu choroby:

a) żołnierzy zawodowych - przez kolejne 6 miesięcy,

b) żołnierzy służby okresowej - przez kolejne 3 miesiące,

c) żołnierzy służby zasadniczej pełnionej nadterminowo - przez kolejne 60 dni,

d) pozostałych żołnierzy służby zasadniczej oraz odbywających przeszkolenie wojskowe przez kolejne 30 dni,

4) 6  żołnierzy zawodowych i niezawodowych, którzy ulegli wypadkom pozostającym w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub u których choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej, w celu określenia trwałego uszczerbku na zdrowiu,

5) żołnierzy zawodowych i niezawodowych, jeżeli orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest niezbędne w postępowaniu karnym,

6) osoby powołane lub zwolnione z czynnej służby wojskowej, które uległy wypadkowi w czasie bezpośredniej drogi z miejsca zamieszkania do jednostki wojskowej lub z powrotem.

3. Niezależnie od przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, żołnierz może być skierowany z urzędu do wojskowej komisji lekarskiej, jeżeli w stanie jego zdrowia nastąpiło nagłe pogorszenie, spowodowane wypadkiem lub ujawnieniem choroby, uniemożliwiające lub utrudniające pełnienie obowiązków służbowych.

4. 7  Żołnierza zawodowego kieruje się na jego prośbę do wojskowej komisji lekarskiej:

1) gdy stan jego zdrowia uniemożliwia mu pełnienie czynnej służby wojskowej lub służby na zajmowanym stanowisku służbowym,

2) w każdym czasie, a w szczególności w okresie poprzedzającym zwolnienie z zawodowej służby wojskowej.

§  7. 

1. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej zarządzają:

1) dyrektor Biura Kadr Ministerstwa Spraw Wewnętrznych - w stosunku do oficerów zajmujących stanowiska etatowe generałów oraz zastępców Szefa Biura Ochrony Rządu i dowódców pułków,

2) dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych - w stosunku do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w dowództwie tych jednostek oraz dowódców jednostek nie wymienionych w pkt 1,

3) szef Biura Ochrony Rządu - w stosunku do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w Biurze Ochrony Rządu, nie wymienionych w pkt 1,

4) dowódcy jednostek wojskowych - w stosunku do żołnierzy w służbie czynnej nie wymienionych w pkt 1-3, pełniących służbę w podległych jednostkach.

2. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej zarządzają również:

1) Centralna Komisja Lekarska oraz komisja odwoławcza - w stosunku do każdego żołnierza w sprawach rozpatrywanych przez te komisje,

2) dowódcy jednostek wojskowych wykonujący rozkaz o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej z innych przyczyn niż stan zdrowia - w stosunku do podległych żołnierzy,

3) sądy i prokuratury wojskowe oraz organy Żandarmerii Wojskowej - w stosunku do żołnierzy pozostających w ich dyspozycji,

4) kierownicy komórek kadrowych Biura Ochrony Rządu, Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Jednostki Wojskowej 2305 - w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w tych jednostkach.

3. Dyrektor Biura Kadr Ministerstwa Spraw Wewnętrznych może kierować do wojskowej komisji lekarskiej wszystkich żołnierzy.

§ 8. Na podstawie odrębnych przepisów do wojskowej komisji lekarskiej mogą kierować:

1) organy wojskowe właściwe do ustalania prawa do odszkodowania - wszystkich żołnierzy w czynnej służbie wojskowej,

2) wojskowe organy emerytalne - emerytów i rencistów wojskowych,

3) oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - osoby ubiegające się o uznanie za inwalidę wojennego, zbadane przez właściwe komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

§  9. 

1. Organy kierujące żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej są obowiązane przekazać tej komisji wszelkie informacje oraz dokumenty, które dotyczą okoliczności zachowania żołnierza i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku choroby lub ułomności ze służbą wojskową.

2. Na wniosek przewodniczącego wojskowej komisji lekarskiej organy, o których mowa w ust. 1 (w tym także sądy, prokuratury wojskowe oraz organy Żandarmerii Wojskowej), są obowiązane dostarczyć komisji również inne dokumenty niezbędne dla wydania orzeczenia.

§ 10. Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

⁶ § 6 ust. 2 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1994 r. (Dz.U.94.138.741) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1995 r.

⁷ § 6 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1994 r. (Dz.U.94.138.741) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1995 r.