Rozdział 2 - Tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży inwentarza żywego. - Zasady i tryb przeprowadzania publicznej licytacji ruchomości oraz tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży egzekucyjnej niektórych rodzajów ruchomości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.44.265

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 1966 r.

Rozdział  2.

Tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży inwentarza żywego.

§  11.

1. Inwentarz żywy stanowią:

1) zwierzęta hodowlane,

2) zwierzęta rzeźne.

2. Zwierzętami hodowlanymi w rozumieniu rozporządzenia są:

1) zwierzęta gospodarskie, zapisane do ksiąg zwierząt zarodowych, oraz rozpłodniki, uznane na podstawie przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich,

2) zwierzęta, które były poddane ocenie wartości użytkowej stosownie do przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich i wartość taką wykazały, jak również przychówek po takich zwierzętach,

3) nie objęte pkt 1 i 2 - krowy mleczne i cielęta, lochy reprodukcyjne, owce i jagnięta oraz konie zdatne do pracy i źrebięta.

3. Zwierzęta gospodarskie nie zaliczone w myśl ust. 2 do zwierząt hodowlanych uważa się za zwierzęta rzeźne. W razie wątpliwości, czy zajęte zwierzę nadaje się do dalszej hodowli, organ egzekucyjny zwraca się o opinię do zootechnika lub innego biegłego. Opinia powinna być wydana na piśmie. Zwierzę uznane za nie nadające się do dalszej hodowli sprzedaje się jako zwierzę rzeźne.

§  12.

1. Zajęte zwierzęta hodowlane (§ 11 ust. 2) sprzedaje się z wolnej ręki jednostkom gospodarki uspołecznionej, mającym siedzibę na terenie objętym działalnością organu finansowego, prowadzącego egzekucję, po cenach ustalonych w obrocie hodowlanym.

2. Jeżeli jednostki gospodarki uspołecznionej, wymienione w ust. 1, nie reflektują na kupno po cenach tam określonych, organ finansowy sprzedaje zwierzęta w drodze licytacji, którą przeprowadza się w miejscu utrzymania ich przez dłużnika albo na najbliższym targu lub jarmarku. Jeżeli licytacja w pierwszym terminie nie dojdzie do skutku, zajęte zwierzęta hodowlane sprzedaje się jednostkom gospodarki uspołecznionej za cenę równą cenie wywołania (art. 103 § 2 ustawy) z zastrzeżeniem, że nabyte zwierzęta nie mogą być przeznaczone na rzeź.

3. W razie niesprzedania zajętych zwierząt hodowlanych w trybie określonym w ust. 1 i 2 organ finansowy wyznacza drugą licytację.

4. W razie niedojścia do skutku także drugiej licytacji organ finansowy zwalnia spod egzekucji zwierzęta gospodarskie zapisane do ksiąg zwierząt zarodowych oraz rozpłodniki uznane na podstawie przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich (§ 11 ust. 2 pkt 1). Pozostałe zwierzęta sprzedaje się jednostkom gospodarki uspołecznionej, prowadzącym skup zwierząt rzeźnych.

§  13.

1. Corocznie, w okresie do 30 czerwca, organ finansowy zapytuje pisemnie państwowe gospodarstwa rolne, spółdzielnie produkcyjne i kółka rolnicze na terenie powiatu, czy i jakie mają zamiary nabycia zajętego bydła, koni i innych zwierząt hodowlanych w następnym roku gospodarczym. Jednocześnie organ finansowy nadmienia, że będzie się zwracał z propozycją sprzedaży zajętego inwentarza żywego tylko do tych jednostek gospodarki uspołecznionej, które na to zapytanie nadeślą odpowiedź pozytywną.

2. W pierwszym rzędzie oferuje się sprzedaż zwierząt hodowlanych bezpośrednim nabywcom, to jest państwowym gospodarstwom rolnym, rolniczym spółdzielniom produkcyjnym i kółkom rolniczym, które wyraziły zamiar nabycia (ust. 1), a w dalszej kolejności - jednostkom terenowym przedsiębiorstwa obrotu zwierzętami hodowlanymi, jeżeli takie jednostki znajdują się na terenie powiatu.

§ 14. Zajęte zwierzęta rzeźne (§ 11 ust. 3), jak również zwierzęta, określone w § 12 ust. 4 zdanie ostatnie, sprzedaje się w punktach skupu właściwych branżowo jednostek gospodarki uspołecznionej po cenach skupu rynkowego, a gdy zwierzę zostało zakontraktowane - po cenach skupu z kontraktacji. Jeżeli jednak zobowiązany do dnia sprzedaży nie wykonał obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych, sprzedaż następuje po cenach dostaw obowiązkowych. Tylko za ewentualną nadwyżkę ponad dostawy obowiązkowe nabywcy płacą odpowiednio ceny skupu rynkowego albo skupu z kontraktacji.

§ 15. Drób nie sprzedany właściwym jednostkom gospodarki uspołecznionej (§ 12-14) sprzedaje się na zasadach ogólnych z licytacji lub z wolnej ręki.

§ 16. Jeżeli przedmiotem egzekucji są zwierzęta futerkowe, co do których hodowca nie zawarł umowy kontraktacyjnej o dostawę ich skór, przepisy § 12 ust. 1 oraz § 13 stosuje się odpowiednio, z tym że:

1) sprzedaż nie może odbywać się w okresie od przygotowania do rozpłodu aż do odsadzenia młodych,

2) sprzedaż zwierzęcia futerkowego w okresie zimowej dojrzałości futra nie może być dokonana poniżej 75% wartości skóry przy uwzględnieniu cen stosowanych przez państwowe punkty skupu skór takich zwierząt,

3) wartość zwierząt futerkowych, sprzedawanych w okresie innym niż określony w pkt 2 (sprzedaż do dalszej hodowli), ustala się wyłącznie według cen hodowlanych.

§  17.

1. Sprzedaż zajętych zwierząt nie może nastąpić przed upływem siódmego dnia od daty zajęcia. Do czasu sprzedaży zajęte zwierzęta pozostawia się na miejscu u zobowiązanego, choćby zobowiązany odmówił przyjęcia ich pod dozór.

2. Sprzedaż zajętych zwierząt rzeźnych może jednak nastąpić bezpośrednio po zajęciu, jeżeli zobowiązany odmówił przyjęcia ich pod dozór. Jeżeli zajęte zwierzę rzeźne zostało odebrane zobowiązanemu w celu dokonania sprzedaży, a sprzedaż nie doszła do skutku, poborca skarbowy oddaje zajęte zwierzę pod dozór osobie, która zgodzi się ten dozór przyjąć i ma odpowiednie warunki do utrzymania zwierzęcia do czasu sprzedaży. Osoba ta pełni obowiązki dozorcy.

§ 18. Po sprzedaży zwierzęcia rzeźnego organ finansowy zawiadamia zobowiązanego o uzyskanej ze sprzedaży kwocie i o sposobie zarachowania tej kwoty na pokrycie egzekwowanych należności.