Rozdział 1 - Zasady i tryb przeprowadzania publicznej licytacji ruchomości. - Zasady i tryb przeprowadzania publicznej licytacji ruchomości oraz tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży egzekucyjnej niektórych rodzajów ruchomości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.44.265

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 1966 r.

Rozdział  1.

Zasady i tryb przeprowadzania publicznej licytacji ruchomości.

§ 1. Licytacja publiczna zajętych ruchomości, przewidziana w art. 103 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 24, poz. 151), zwanej dalej "ustawą", odbywa się w terminie i miejscu wyznaczonym przez organ egzekucyjny.

§ 2. Organ egzekucyjny ogłasza o licytacji przez obwieszczenie, w którym wymienia:

1) miejsce i czas licytacji,

2) ruchomości, które mają być sprzedane, z podaniem ich rodzaju i sumy oszacowania,

3) miejsce i czas, kiedy można oglądać ruchomości przed licytacją,

4) nazwisko zobowiązanego.

§ 3. Najpóźniej na 3 dni przed dniem licytacji, a w wypadkach określonych w art. 100 § 2 ustawy najpóźniej na 2 godziny przed rozpoczęciem licytacji - organ egzekucyjny umieści obwieszczenie o licytacji w miejscu, gdzie ma się odbyć licytacja, na tablicy ogłoszeń organu egzekucyjnego i w innych miejscach, gdzie umieszczenie takiego obwieszczenia uzna za celowe. Organ egzekucyjny może też zamieścić ogłoszenie o licytacji w dzienniku poczytnym w danej miejscowości albo w jeszcze inny sposób podać ogłoszenie do wiadomości publicznej. Odpis obwieszczenia o licytacji organ egzekucyjny doręczy zobowiązanemu w terminach określonych w art. 103 § 3 ustawy.

§ 4. W licytacji nie mogą uczestniczyć:

1) zobowiązany,

2) poborca skarbowy, prowadzący licytację, jego małżonek i dzieci,

3) pracownicy organu egzekucyjnego, prowadzącego licytację i ich małżonkowie i dzieci, pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym, a jeżeli w danej miejscowości jest więcej takich organów - także pracownicy tych innych organów,

4) osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym.

§ 5. Licytacji nie można rozpoczynać później niż w dwie godziny po czasie oznaczonym w obwieszczeniu o licytacji.

§ 6. Licytacja odbywa się ustnie i rozpoczyna się od wywołania ceny. Zaofiarowana cena przestaje wiązać uczestnika licytacji, jeżeli inny uczestnik postąpił cenę wyższą. Poborca skarbowy udzieli przybicia, czyli przyzna własność sprzedanej ruchomości osobie, która zaofiarowała najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaofiarował.

§ 7. Licytację uważa się za niedoszłą do skutku, jeżeli nie weźmie w niej udziału przynajmniej dwóch licytantów, jak również żaden z licytantów nie zaofiarował nawet ceny wywołania.

§ 8. Ponowna licytacja może być wyznaczona po podaniu o tym do publicznej wiadomości w terminach i sposób określony w § 3.

§  9.

1. Nabywca licytacyjny obowiązany jest całą cenę nabycia, jeżeli ona nie przewyższa kwoty 2.000 zł, uiścić natychmiast po udzieleniu mu przybicia. Jeżeli ceny nie uiści, traci prawo wynikłe z przybicia i nie może uczestniczyć nadal w licytacji. Poborca skarbowy wznowi niezwłocznie licytację tej samej ruchomości, rozpoczynając ją od ceny wywołania.

2. Jeżeli cena nabycia przewyższa kwotę 2.000 zł, nabywca powinien złożyć natychmiast jedną piątą część tej ceny, nie mniej jednak niż 2.000 zł, pod rygorem przewidzianym w ust. 1, resztę zaś do godziny dwunastej dnia następnego. Nabywca, który w tym terminie nie zapłaci reszty ceny, traci prawo wynikłe z przybicia oraz prawo do zwrotu wpłaconej w czasie licytacji kwoty.

§ 10. Nabywca, który zapłacił całą cenę nabycia, staje się właścicielem nabytej ruchomości i powinien ją natychmiast odebrać, chyba że zostało wniesione zażalenie na naruszenie przepisów o przeprowadzeniu licytacji. Jeżeli licytant nie odbierze natychmiast nabytej ruchomości, obowiązany jest uiścić koszty jej przechowywania od dnia licytacji do dnia odbioru. Wysokość kosztów określa organ finansowy.