Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego wobec studentów szkół wyższych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.49.220

Akt utracił moc

Wersja od: 20 listopada 1985 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o:

1) 1 ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 1985 r. Nr 42, poz. 201),

2) obwinionym - rozumie się przez to studenta, przeciwko któremu wszczęte zostało postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne,

3) komisjach dyscyplinarnych - rozumie się przez to komisje dyscyplinarne dla studentów oraz odwoławcze komisje dyscyplinarne dla studentów,

4) stronach - rozumie się przez to obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego.

§  2.

1. Jeżeli o ten sam czyn wszczęto postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o wykroczenia, komisja dyscyplinarna może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy uzna, że w postępowaniu dyscyplinarnym nie da się ustalić z dostateczną pewnością okoliczności faktycznych będących przedmiotem rozpoznania. Komisja dyscyplinarna może w każdej chwili podjąć zawieszone postępowanie.

2. W stosunku do studentów odbywających szkolenie wojskowe i podlegających z tego tytułu wojskowym przepisom dyscyplinarnym wymierzenie kary dyscyplinarnej przewidzianej w Regulaminie dyscyplinarnym Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego i wymierzenia kary dyscyplinarnej na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli czyn ten jest równocześnie przewinieniem w rozumieniu przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym.

3. W razie zbiegu postępowania dyscyplinarnego z innym postępowaniem dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepis ust. 1.

§  3.

1. W razie przeniesienia się obwinionego do innej szkoły w czasie toczącego się przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego, rektor szkoły zawiadamia o fakcie prowadzenia postępowania dyscyplinarnego rektora szkoły, do której się obwiniony przeniósł, a po ukończeniu postępowania - przesyła mu odpis prawomocnego orzeczenia.

2. Wszelkie wezwania i inne pisma wysłane obwinionemu pod ostatnim znanym adresem uznaje się za doręczone, jeżeli obwiniony, któremu doręczono zawiadomienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, zmieni następnie miejsce zamieszkania, nie powiadamiając o tym komisji dyscyplinarnej. O powyższym obowiązku i skutkach jego niedopełnienia należy poinformować obwinionego przy pierwszym doręczeniu.

§  4.

1. Członkami komisji dyscyplinarnych są pracownicy naukowo-dydaktyczni szkoły oraz studenci wybrani w trybie określonym w art. 111 ust. 1 i 2 ustawy, posiadający wysokie walory moralne. Można być członkiem tylko jednej komisji dyscyplinarnej.

2. Jeżeli statut szkoły nie przewiduje sposobu wyłonienia przewodniczącego komisji i jego zastępców, członkowie komisji wybierają na pierwszym posiedzeniu ze swego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców.

3. Członek komisji dyscyplinarnej nie może pełnić obowiązków członka komisji, jeżeli przeciwko niemu toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne, a gdy postępowanie zakończy się skazaniem lub ukaraniem - traci mandat członka komisji.

§  5.

1. Rektor szkoły może powołać kilku rzeczników dyscyplinarnych.

2. Rzecznika dyscyplinarnego powołuje się na okres kadencji organów szkoły.

3. W razie nienależytego wywiązywania się z obowiązków rzecznika dyscyplinarnego, rektor szkoły może go odwołać przed upływem kadencji.

4. Do rzecznika dyscyplinarnego przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  6.

1. Obwinionego nie uważa się za winnego, dopóki nie zostanie mu udowodniona wina w trybie określonym w rozporządzeniu; nie ma on obowiązku dowodzenia swej niewinności, a nie dających się usunąć wątpliwości nie wolno rozstrzygać na jego niekorzyść.

2. Obwiniony ma prawo odmówienia wyjaśnień.

¹ § 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 24 października 1985 r. (Dz.U.85.52.273) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 1985 r.