§ 1. - Zasady i tryb działania dowódców jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej oraz Policji w razie zderzenia się tych jednostek z innymi statkami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.213.2088

Akt obowiązujący

Wersja od: 15 grudnia 2003 r.

§  1. 

1. Dowódca jednostki pływającej Marynarki Wojennej, Straży Granicznej lub Policji po zderzeniu się tej jednostki ze statkiem morskim, statkiem żeglugi śródlądowej lub wodnosamolotem na morzu lub na wodach śródlądowych ma obowiązek udzielenia pomocy temu statkowi oraz jego załodze i pasażerom, jeżeli to nie stwarza niebezpieczeństwa dla własnej jednostki.

2. Dowódca jednostki pływającej, o którym mowa w ust. 1, przy zachowaniu należytej staranności, powinien w szczególności:

1) zbadać rozmiary uszkodzeń jednostki, w tym upewnić się, czy uczestnik zderzenia może samodzielnie kontynuować pływanie;

2) w zależności od rozmiarów uszkodzeń jednostki podjąć decyzję o wezwaniu pomocy ratowniczej;

3) w sytuacji zagrożenia zatonięciem uszkodzonej jednostki, podjąć akcję ratowniczą, do czasu nadejścia pomocy ratowniczej;

4) sporządzić, gdy jest to możliwe wraz z kapitanem statku uczestniczącego w zderzeniu, protokół o przebiegu zdarzenia i powstałych uszkodzeniach;

5) ustalić nazwę uczestnika zderzenia, jego sygnał rozpoznawczy i port przeznaczenia;

6) powiadomić niezwłocznie o zderzeniu swojego przełożonego.

3. Dowódca jednostki pływającej, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest stosować odpowiednio zakres i formy udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1 oraz w ust. 2, stosownie do okoliczności zderzenia, pod warunkiem że wykonywane zadanie na to pozwala.