§ 2. - Zasady dokonywania odpisów na zużycie przedmiotów majątkowych przez podatników podatku dochodowego nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.11.49

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1983 r.

§  2.

1. Za wartość początkową przedmiotów majątkowych uważa się:

1) w razie nabycia przedmiotu - cenę jego nabycia,

2) w razie wytworzenia przedmiotu - koszt jego wytworzenia,

3) w razie remontu kapitalnego przedmiotu - jego wartość po remoncie.

2. Dowodem stwierdzającym wartość początkową przedmiotu majątkowego, określoną w ust. 1, jest oryginalny rachunek lub inny dowód zakupu tego przedmiotu. Jeżeli wytworzenie przedmiotu majątkowego lub dokonanie remontu kapitalnego nastąpiło sposobem gospodarczym albo we własnym zakładzie podatnika, wartość początkową przedmiotu ustala się w wysokości określonej przez rzeczoznawcę, a jeżeli chodzi o przedmioty majątkowe użytkowane przy prowadzeniu działalności zarobkowej - w wysokości określonej przez właściwy cech lub właściwe zrzeszenie prywatnego handlu i usług na podstawie opinii rzeczoznawcy.

3. Za remont kapitalny przedmiotu majątkowego w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się remont, którego koszt wynosi co najmniej 1/3 wartości początkowej przedmiotu.

4. W razie rozpoczęcia dokonywania odpisów na zużycie przedmiotów majątkowych już użytkowanych przez podatnika za wartość początkową tych przedmiotów uważa się wartość w dniu, od którego rozpoczęto dokonywanie odpisów. Wartość tę ustala się w wysokości określonej przez rzeczoznawcę, a jeżeli chodzi o przedmioty majątkowe użytkowane przy prowadzeniu działalności zarobkowej - w wysokości określonej przez właściwy cech lub właściwe zrzeszenie prywatnego handlu i usług na podstawie opinii rzeczoznawcy.

5. Wartość początkową budynków i budowli podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu ustala się w wysokości przyjętej dla celów tego ubezpieczenia.

6. Wartość początkową części budynku, do których stosuje się różne stawki amortyzacyjne, ustala się w wysokości odpowiadającej stosunkowi kubatury tych części do ogólnej kubatury budynku.

7. Wartość początkowa użytkowanych budynków i budowli podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu może być korygowana do aktualnej wartości przyjętej dla celów tego ubezpieczenia, zwiększonej o sumę dokonanych odpisów na zużycie. Wartość początkowa użytkowanych budynków i budowli nie podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu może być korygowana w okresach pięcioletnich do aktualnej wartości określonej przez właściwy cech lub właściwe zrzeszenie prywatnego handlu i usług na podstawie opinii rzeczoznawcy, zwiększonej o sumę dokonanych odpisów na zużycie.