Zapewnienie czasowych mieszkań i pomieszczeń dla zwolnionych robotników rolnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1931.29.194
Akt utracił moc Wersja od: 31 marca 1931 r.
USTAWA
z dnia 21 marca 1931 r.
w sprawie zapewnienia czasowych mieszkań i pomieszczeń dla zwolnionych robotników rolnych.
Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
(1)
Robotnicy rolni, których umowy o pracę ustają z dniem 31 marca danego roku i którzy do tego terminu zajmowali na podstawie tych umów stanowiące część ich uposażenia mieszkania służbowe i przynależne do tych mieszkań ich pomieszczenia, nie mogą być usunięci z tych mieszkań i pomieszczeń do dnia 31 maja tegoż roku, o ile na ich miejsce nie zostali najęci inni robotnicy.(2)
Jeżeli na miejsce zwolnionego robotnika rolnego został najęty inny robotnik, mający zająć mieszkanie zwolnionego, a dany pracodawca posiada inne wolne mieszkanie robotnicze, powinien on zwolnionego robotnika na czas do 31 maja ulokować w wolnem mieszkaniu.(3)
Obowiązek pracodawcy pozostawienia zwolnionego robotnika w zajmowanem przez niego mieszkaniu, względnie ulokowanie takiego robotnika w innem wolnem mieszkaniu nie stwarza między stronami stosunku najmu mieszkania, wobec czego nie ma w tym wypadku zastosowania ustawa z dnia 11 kwietnia 1924 r. o ochronie lokatorów (Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 406).(4)
Wysokość odszkodowania za wskazane w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu mieszkania i pomieszczenia nie może przekraczać 5 złotych miesięcznie.(1)
W wypadku, gdy pracodawca z powodu najęcia nowych robotników rolnych nie posiada wolnych mieszkań robotniczych, nie może on sprzeciwiać się zamieszkaniu zwolnionych robotników przez okres czasu od 31 marca do 31 maja razem z robotnikami zatrudnionymi u niego, o ile ci na to się zgodzili.(2)
Postanowienia ust. 3 art. 1 ustawy niniejszej mają w tym wypadku odpowiednie zastosowanie.(1).
Postanowienia art. 1 i 2 nie mają zastosowania w następujących wypadkach:a)
jeżeli umowa o pracę została rozwiązana na życzenie robotnika;b)
jeżeli robotnik posiada lub otrzyma inne mieszkanie;c)
jeżeli robotnik otrzymał stałe zatrudnienie u innego pracodawcy;d)
jeżeli umowa została wypowiedziana we właściwym czasie wskutek dopuszczenia się przez robotnika względem pracodawcy czynu karalnego w myśl kodeksu karnego, względnie jeżeli robotnik dopuścił się takiego czynu w okresie wypowiedzenia.(2)
Jeżeli robotnik, korzystający z uprawnień, przewidzianych w art. 1 i 2 ustawy niniejszej, dopuścił się czynu, wymienionego w pkt. d) niniejszego artykułu, wówczas traci on te uprawnienia.(1)
Ustawa niniejsza obowiązuje do dnia 31 maja 1932 r.(2)
Rada Ministrów jest władna przedłużać mocą obowiązującą niniejszej ustawy.Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom: Pracy i Opieki Społecznej, Rolnictwa, Sprawiedliwości oraz Spraw Wewnętrznych.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na terenie województw: warszawskiego, lubelskiego, łódzkiego, kieleckiego, białostockiego, wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego, krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego.