Art. 12. - Zaopatrzenie inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1973 r.

Art.  12.

1. Wysokość renty dla inwalidów, których inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, wynosi miesięcznie:

Dla zaliczonych do grupy inwalidów	Procent podstawy wymiaru renty
	do 1.500 zł	od nadwyżki ponad 1.500 zł do 2.000 zł	od nadwyżki ponad 2.000 zł
I i II	70	30	20
III	55	20	20

2. Renta obliczona według przepisu ust. 1 wzrasta za każdy pełny rok ponad 5 lat okresu zatrudnienia ustalonego zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6), zwanej dalej "ustawą o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym", przypadającego w Polsce Ludowej, nie więcej jednak niż za 20 lat:

1) o 0,5% podstawy wymiaru renty dla zaliczonych do I i II grupy inwalidów,

2) o 0,4% podstawy wymiaru renty dla zaliczonych do III grupy inwalidów.

3. Rentę określoną w ust. 1 i 2 zwiększa się o 10% kwoty renty, nie mniej jednak niż o 120 zł, dla inwalidów, których inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą wojskową i którzy nie mają prawa do renty w wysokości określonej w art. 11, jeżeli nie osiągają zarobku z tytułu zatrudnienia lub dochodu z innych źródeł.

4. Kwota renty (ust. 1-3) wraz z dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych oraz dodatku z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów, nie może przekraczać 95% jej podstawy wymiaru, zmniejszonej o kwoty podatku od wynagrodzeń i składki na fundusz emerytalny w przypadkach, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 2. Nie dotyczy to kwot najniższych rent (art. 9 ust. 1).