Rozdział 9 - Wypłata świadczeń. - Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.29.139 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1993 r.

Rozdział  9.

Wypłata świadczeń.

1.
Emeryturę, rentę i dodatki wypłaca się:
1)
za okres od dnia powstania prawa do zaopatrzenia, jeżeli zostało ono ustalone z urzędu,
2)
za okres od dnia powstania prawa do zaopatrzenia, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące kalendarzowe, poprzedzające miesiąc, w którym złożono wniosek, jeżeli prawo do zaopatrzenia zostało ustalone na wniosek zainteresowanego.
2.
Emerytury lub renty oraz dodatków nie wypłaca się za okres, za który żołnierz otrzymuje od organu wojskowego uposażenie przewidziane w przepisach o uposażeniu żołnierzy.
3.
Emerytury, renty i dodatki wypłaca się z góry w okresach miesięcznych.
4.
Zasiłek pogrzebowy i zwrot kosztów przeniesienia wypłaca się niezwłocznie po ich przyznaniu.
5.
Jeżeli warunkiem przyznania świadczenia jest przedłożenie przez osobę zainteresowaną dowodu uzasadniającego prawo do tego świadczenia, wypłaca się je za okres nie dłuższy niż 3 miesiące kalendarzowe, poprzedzające miesiąc, w którym przedłożono ten dowód wojskowemu organowi emerytalnemu.

 

1.
Świadczenia pieniężne wypłaca właściwy wojskowy organ emerytalny.
2.
Świadczenia wypłaca się do rąk osoby uprawnionej za pośrednictwem poczty lub innych osób prawnych uprawnionych do prowadzenia działalności w zakresie doręczania świadczeń albo, na wniosek tej osoby, na jej rachunek w banku.
3.
Wydatki na świadczenia pieniężne, wraz z odsetkami za opóźnienia w wypłacie świadczeń, oraz koszty przekazywania świadczeń pokrywa się z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wydatki te podlegają refundacji z dotacji budżetu państwa.
1.
W razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się od dnia, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednakże za okres nie dłuższy:
1)
niż 3 miesiące kalendarzowe, poprzedzające miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy lub wydano decyzję z urzędu,
2)
niż 3 lata, licząc od miesiąca, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa przyznania lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu wojskowego organu emerytalnego lub organu odwoławczego.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się również w razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości wskutek wznowienia postępowania przed organami odwoławczymi albo wskutek rewizji nadzwyczajnej, z tym że okres 3 miesięcy lub 3 lat liczy się od miesiąca, w którym wniesiono wniosek o wznowienie postępowania lub o złożenie rewizji nadzwyczajnej.
1.
Wypłatę emerytury, renty lub dodatków wstrzymuje się, jeżeli:
1)
prawo do tych świadczeń wygasło albo okaże się, że nie istniało,
2)
zajdą okoliczności powodujące zawieszenie prawa do tych świadczeń,
3)
osoba pobierająca świadczenia albo jej opiekun lub kurator, mimo pouczenia lub żądania wojskowego organu emerytalnego, nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń.
2. 28
Wojskowy organ emerytalny wstrzymuje wypłatę świadczeń pieniężnych, jeżeli nie mogą być one doręczone z przyczyn od niego niezależnych.
1.
Wstrzymanie wypłaty świadczeń pieniężnych następuje:
1)
od najbliższego terminu płatności przypadającego po upływie miesiąca od dnia wydania przez wojskowy organ emerytalny decyzji o wygaśnięciu prawa do zaopatrzenia z powodu ustania inwalidztwa,
2)
od terminu płatności, w którym świadczenie nie zostało doręczone z przyczyn niezależnych od organu wypłacającego,
3)
od najbliższego terminu płatności przypadającego po dniu wydania decyzji przez wojskowy organ emerytalny - w innych przypadkach niż określone w pkt 1 i 2.
2.
Jeżeli zajdą okoliczności uzasadniające obniżenie wysokości świadczeń, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1 lub 3.
3.
Wypłatę świadczeń wznawia się od dnia ustania przyczyn, które spowodowały wstrzymanie wypłaty, jednak za okres nie dłuższy niż 3 miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty.
4.
Jeżeli wstrzymanie wypłaty świadczeń nastąpiło wskutek błędu wojskowego organu emerytalnego, wypłatę wznawia się za czas od dnia wstrzymania, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata wstecz licząc od miesiąca, w którym złożono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano decyzję z urzędu o wznowieniu wypłaty.

W razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w niniejszej ustawie albo prawa do tej emerytury lub renty z prawem do emerytury lub renty przewidzianych w innych przepisach, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, wypłaca się jedno z tych świadczeń, a mianowicie świadczenie wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, z uwzględnieniem przepisu art. 37.

1.
W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia pieniężne, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi i dzieciom, a w razie ich braku - kolejno: wnukom, rodzicom, dziadkom i rodzeństwu. Osoby te mają prawo do dalszego prowadzenia nie ukończonego postępowania w celu ustalenia prawa do świadczeń. Przepisy art. 31 stosuje się odpowiednio.
2.
Świadczenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca się na wniosek:
1)
małżonka lub dzieci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia, zamieszkałych z nią w dniu jej śmierci,
2)
małżonka lub dzieci nie spełniających warunku określonego w pkt 1 albo innych członków rodziny (ust. 1), jeżeli pozostawali na utrzymaniu osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia, lub jeżeli osoba ta pozostawała na ich utrzymaniu.
3.
Prawo do świadczeń określonych w ust. 1 wygasa w razie niewystąpienia o nie w ciągu roku od dnia śmierci osoby, której świadczenia te przysługiwały.
1.
Osoby, które pobierały świadczenia pieniężne pomimo istnienia okoliczności powodujących wygaśnięcie prawa do świadczeń lub zawieszenie prawa do ich pobierania, są obowiązane do zwrotu pobranych kwot, jeżeli były pouczone przez wojskowy organ emerytalny o okolicznościach, które powodują wygaśnięcie lub zawieszenie prawa do świadczeń.
2.
Osoba, która korzystała nieprawnie ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów, jest obowiązana do zwrotu nieprawnie pobranych kwot.
3. 29
Nie można żądać zwrotu nieprawnie pobranych kwot za okres dłuższy niż rok, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, zawiadomiła zgodnie z pouczeniem wojskowy organ emerytalny o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń, a mimo to świadczenia były jej nadal omyłkowo wypłacane a w pozostałych wypadkach - za okres dłuższy niż trzy lata.
4.
Wojskowy organ emerytalny może odstąpić od żądania zwrotu nieprawnie pobranych kwot w całości lub w części, jeżeli zachodzą szczególne okoliczności.

Wojskowy organ emerytalny może dokonywać potrąceń ze świadczeń pieniężnych określonych w niniejszej ustawie na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że potrąceniu podlegają również:

1)
należności z tytułu nie uiszczonych opłat za zajmowane osobne kwatery stałe, w wysokości nie przekraczającej połowy miesięcznego świadczenia,
2)
koszty utrzymania osób uprawnionych do świadczeń w domu emeryta wojskowego, w wysokości nie przekraczającej trzech czwartych miesięcznego świadczenia.

W wypadku stosowania zasady kolejności potrąceń, należności te podlegają potrąceniu po kwotach nienależnie pobranych emerytur, rent i innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz funduszu alimentacyjnego.

Świadczenia pieniężne podlegają egzekucji na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Minister Obrony Narodowej określa w drodze rozporządzenia w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych tryb wypłaty świadczeń, wstrzymywania i wznawiania wypłaty świadczeń oraz zasady podziału renty rodzinnej między uprawnionych członków rodziny.

27 Art. 61 zmieniony przez art. 11 pkt 8 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.
28 Art. 63 ust. 2 zmieniony przez art. 11 pkt 9 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.
29 Art. 67 ust. 3 zmieniony przez art. 11 pkt 10 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.90.36.206) z dniem 1 stycznia 1990 r.