Rozdział 8 - Przepisy przejściowe. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.14.81

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

Rozdział  8.

Przepisy przejściowe.

§  29.

1. Wnioski o przyznanie renty inwalidzkiej zgłoszone po dniu 31 grudnia 1954 r. przez pracowników, którzy przed tym dniem ulegli nieszczęśliwym wypadkom w zatrudnieniu na kolei na stanowiskach zajmowanych na podstawie mianowania, a którzy nie otrzymali z tego tytułu renty z powodu dalszego pozostawania w zatrudnieniu na kolei na stanowiskach zajmowanych na podstawie mianowania, rozpatruje się na podstawie dekretu i niniejszego rozporządzenia.

2. Za podstawę wymiaru renty inwalidzkiej przyjmuje się zarobek określony w art. 11 dekretu, należny przed wypadkiem, a jeżeli zarobku tego nie da się ustalić, przyjmuje się kwotę 500 zł.

§  30.

1. Pracownikom, którzy w dniu 31 grudnia 1954 r. pozostawali w zatrudnieniu na kolei, a którzy w tym dniu byli objęci przepisami wymienionymi w art. 100 pkt 3 dekretu, przysługuje na ich wniosek prawo do renty starczaj w wysokości przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu albo w wysokości przewidzianej w dekrecie, jeżeli do dnia 1 lipca 1959 r. ukończą 60 lat życia i osiągną 35 lat zatrudnienia, w tym 10 lat zatrudnienia na kolei po wyzwoleniu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku ustania zatrudnienia wskutek zwolnienia pracownika ze służby przez władzę służbową bądź na prośbę pracownika.

§  31.

1. Pracownikom kolejowym zatrudnionym na podstawie mianowania, z którymi stosunek służbowy został rozwiązany przed dniem 1 stycznia 1955 r., a którym nie przyznano jeszcze zaopatrzenia, przyznaje się zaopatrzenie z urzędu na zasadach obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Członkom rodzin, którzy pozostali po pracownikach zmarłych przed dniem 1 stycznia 1955 r. w czasie zatrudnienia, albo po emerytach zmarłych przed tym dniem, którzy w dniu śmierci pobierali zaopatrzenie lub odszkodowanie za nieszczęśliwe wypadki z powodu służby, przyznaje się i wypłaca zaopatrzenia również na zasadach obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, przy zastosowaniu począwszy od dnia 1 stycznia 1955 r. zmian wprowadzonych dekretem.

§ 32. Byli pracownicy kolejowi, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierają na podstawie przepisów wymienionych w art. 100 pkt 3 dekretu zaopatrzenia emerytalne z tytułu własnej pracy wskutek rozwiązania stosunku służbowego z innych przyczyn niż trwała niezdolność do pracy na kolei lub osiągnięcie wieku uprawniającego do zaopatrzenia, zatrzymują prawo do pobierania zaopatrzenia, jeżeli:

1) przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia ukończyli 60 lat życia i posiadają co najmniej 25 lat wysługi emerytalnej, albo ukończyli 55 lat życia i posiadają 35 lat wysługi emerytalnej lub

2) są inwalidami.

§ 33. Kwoty wypłacone na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, a nie znajdujące uzasadnienia na podstawie niniejszego rozporządzenia i dekretu, ulegają umorzeniu z mocy prawa.