Rozdział 7 - Wysokość świadczeń emerytalnych z tytułu zatrudnienia na kolejach w państwach obcych. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.14.81

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

Rozdział  7.

Wysokość świadczeń emerytalnych z tytułu zatrudnienia na kolejach w państwach obcych.

§  20.
1.
Osoby (b. pracownicy, wdowy, sieroty), które posiadają obywatelstwo polskie, a które w dniu 30 czerwca 1954 r. pobierały zasiłki z tytułu zatrudnienia na państwowych kolejach w państwach obcych lub na b. Kolei Wschodnio-Chińskiej, mają prawo do renty w wysokości określonej w niniejszym rozdziale.
2.
Za osoby wymienione w ust. 1 uważa się również osoby, które po dniu 30 czerwca 1954 r. nabyły lub nabędą prawo do zasiłku na podstawie wniosków zgłoszonych przed dniem 1 lipca 1954 r.
§  21.
1.
Osoby wymienione w § 20, które nabyły prawo do zasiłku z tytułu własnej pracy, mają prawo do renty w wysokości zależnej od okresu zatrudnienia i od zarobku określonego w ust. 4.
2.
Za okresy zatrudnienia uważa się okresy pracy na podstawie mianowania i umowy w państwach obcych.
3.
Do okresów zatrudnienia (ust. 2) dolicza się tylko okresy:
1)
pracy na podstawie mianowania i umowy na kolei w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, jeżeli z tytułu tej pracy nie przysługuje zaopatrzenie emerytalne z polskiego ubezpieczenia kolejowego,
2)
służby w Wojsku Polskim oraz w formacjach i oddziałach wojskowych lub partyzanckich, przewidzianej w art. 8 dekretu,
3)
służby w armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
4.
Jako zarobek przyjmuje się uposażenie zasadnicze według stanu prawnego z dnia 31 lipca 1952 r., wypłacane pracownikom kolejowym zatrudnionym na podstawie mianowania. Osoby objęte niniejszym rozdziałem zalicza się do poszczególnych podstawowych grup uposażenia przez przyrównanie czynności wykonywanych ostatnio na kolejach w państwach obcych do czynności na stanowiskach obowiązujących na polskich kolejach w miesiącu lipcu 1952 r. Jeżeli nie da się ustalić grupy uposażenia, za zarobek przyjmuje się kwotę 500 zł.
§  22.
1.
Byłym pracownikom państw obcych, którzy nie pracowali w ogóle w Polsce przed wyzwoleniem, a którzy podjęli zatrudnienie na polskich kolejach dopiero po wyzwoleniu i z tego tytułu nabyli już prawo do zaopatrzenia z kolei, dolicza się do wysługi emerytalnej wszystkie okresy ich zatrudnienia na podstawie mianowania i umowy w państwach obcych. Doliczenie to ma wpływ na wymiar zaopatrzenia według zasad obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
2.
Z doliczenia określonego w ust. 1 korzystają także wdowy i sieroty.
§  23.
Dla ustalenia podstawy wymiaru renty przyjmuje się:
1)
60% zarobku podniesionego o 49%, jeżeli jest on przywiązany do jednej z grup uposażenia, albo
2)
kwotę 500 zł, jeżeli nie da się ustalić grupy uposażenia.
§  24.
1.
Za okres 15 lat zatrudnienia renta z tytułu własnej pracy wynosi 40% sumy przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru (§ 23). Za każdy następny rok zatrudnienia renta wzrasta o 3% aż do osiągnięcia 100% sumy przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru, co stanowi pełny wymiar renty z tytułu własnej pracy przy 35 latach lub więcej zatrudnienia.
2.
W razie osiągnięcia mniej niż 15 lat zatrudnienia renta wynosi za okres zatrudnienia do 10 lat włącznie 30% sumy przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru (§ 23); za każdy następny rok zatrudnienia do 15 lat włącznie renta wzrasta o 2% tej sumy.
3.
Ułamki roku wynoszące 6 miesięcy lub więcej liczy się jako cały rok, poniżej zaś 6 miesięcy nie liczy się.
§  25.
Gdyby renta z tytułu własnej pracy obliczana w myśl niniejszego rozdziału wynosiła mniej niż 140 zł miesięcznie, wypłaca się rentę w wysokości 140 zł miesięcznie, gdyby zaś wynosiła ona ponad 447 zł miesięcznie, wypłaca się rentę w wysokości 447 zł miesięcznie.
§  26.
1.
Wdowa wymieniona w § 20 ma prawo do renty rodzinnej w wysokości 50% renty, do której miałby prawo mąż na podstawie niniejszego rozdziału.
2.
Gdyby renta dla wdowy obliczona w myśl niniejszego rozdziału wynosiła mniej niż 98 zł miesięcznie, wypłaca się jej rentę w wysokości 98 zł miesięcznie, gdyby zaś wynosiła ona ponad 224 zł miesięcznie, wypłaca się rentę w wysokości 224 zł miesięcznie.
§  27.
1.
Sierotom wymienionym w § 20 przysługuje prawo do renty rodzinnej w wysokości:
1)
po 25% renty rodzinnej przysługującej wdowie, jednak łącznie dla wszystkich sierot nie więcej niż 100% renty rodzinnej pobieranej przez wdowę, albo
2)
po 25% renty, do której miałby prawo ojciec na podstawie niniejszego rozdziału, jeżeli nie przysługuje renta rodzinna wdowie, jednak łącznie dla wszystkich sierot nie więcej niż 100% renty, jaka by przysługiwała ojcu z tytułu własnej pracy.
2.
Jeżeli opiekunowi nie przysługuje na sieroty zasiłek rodzinny z innych tytułów, w miejsce renty rodzinnej dla sierot wypłaca się zasiłek rodzinny.
§  28.
Do osób wymienionych w niniejszym rozdziale stosuje się również przepis art. 80 ust. 2 dekretu.