Rozdział 2 - Renta starcza. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.14.81

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

Rozdział  2.

Renta starcza.

§  2.

1. Pracownicy kolejowi zatrudnieni na stanowiskach maszynisty lub pomocnika maszynisty parowozu, elektrowozu, motowozu albo palacza parowozu mają prawo do renty starczej, jeżeli odpowiadają łącznie wszystkim następującym warunkom:

1) byli zatrudnieni na kolei co najmniej: mężczyźni 25 lat, a kobiety 20 lat, w tym

2) byli zatrudnieni na stanowiskach maszynisty lub pomocnika maszynisty parowozu, elektrowozu, motowozu albo palacza parowozu co najmniej 15 lat i

3) osiągnęli wiek: mężczyzna - 60 lat, kobieta - 55 lat.

2. Pracownicy kolejowi nie wymienieni w ust. 1, zatrudnieni na stanowiskach uprawniających do stopni służbowych na podstawie przepisów w sprawie stopni i odznak służbowych, umundurowania oraz dodatku za wysługę lat w resorcie Ministerstwa Kolei, mają prawo do renty starczej, jeżeli odpowiadają łącznie wszystkim następującym warunkom:

1) byli zatrudnieni na kolei co najmniej: mężczyźni 25 lat, a kobiety 20 lat, w tym

2) byli zatrudnieni na stanowiskach uprawniających do stopni służbowych co najmniej 5 lat i

3) osiągnęli wiek: mężczyzna - 65 lat, kobieta 60 lat.

3. Przy wymiarze renty starczej (ust. 1 i 2) każdy pełny rok stałego zatrudnienia na parowozie, elektrowozie lub motowozie i w służbie konduktorskiej przy obsłudze pociągów oraz na stanowiskach manewrowych, ustawiaczy i starszych ustawiaczy przy przetokach liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei.

§  3.

1. Renta starcza przysługuje pracownikowi, który posiada wymagany okres zatrudnienia na kolei i osiągnął wiek starczy:

1) w czasie zatrudnienia na kolei lub

2) w ciągu 2 lat po ustaniu zatrudnienia na kolei, jeżeli zwolnienie z tego zatrudnienia nie nastąpiło na prośbę pracownika.

2. Renta starcza przysługuje również pracownikowi, który osiągnie wymagany okres zatrudnienia w ciągu 5 lat, licząc od ustania zatrudnienia na kolei wskutek:

1) przeniesienia służbowego do innego zatrudnienia w resorcie kolei,

2) przeniesienia z urzędu do zatrudnienia w naczelnych organach administracji państwowej, które określi Prezes Rady Ministrów,

3) skierowania do pracy społeczno-politycznej,

4) objęcia funkcji z wyboru, jeżeli z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie stanowiące główne źródło utrzymania.

Dla pracowników, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia pełnili funkcje społeczno-polityczne, bieg pięcioletniego terminu rozpoczyna się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Wymaganego od pracownika wyrażenia zgody na przeniesienie albo skierowanie do pracy społeczno-politycznej, albo też na objęcie funkcji z wyboru nie uważa się za prośbę o zwolnienie z zatrudnienia na kolei.

§ 4. Renta starcza wynosi:

1) dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach maszynisty lub pomocnika maszynisty parowozu, elektrowozu, motowozu albo palacza parowozu - 60%,

2) dla innych pracowników kolejowych zatrudnionych na stanowiskach uprawniających do stopni służbowych - 50%

podstawy wymiaru w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 dekretu.