Rozdział 4 - Górnicza renta wdowia i renty dla innych członków rodziny. - Zaopatrzenie emerytalne górników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.19 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 9 marca 1982 r.

Rozdział  IV.

Górnicza renta wdowia i renty dla innych członków rodziny.

1.
Górnicza renta wdowia przysługuje wdowie po pracowniku, który w chwili śmierci:
1)
spełniał warunki wymagane do uzyskania górniczej emerytury lub renty inwalidzkiej albo
2)
miał ustalone prawo do jednego z tych świadczeń.

W razie śmierci pracownika (rencisty) wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, górnicza renta wdowia przewidziana w niniejszej ustawie przysługuje, jeżeli wdowa nie ma prawa do renty rodzinnej na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadku przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8).

2.
Prawo do górniczej renty wdowiej nie jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w art. 33 ust. 1 ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.
3.
Wdowa, która zawarła związek małżeński z rencistą, ma prawo do górniczej renty wdowiej, jeżeli:
1)
małżeństwo trwało co najmniej 3 lata lub
2)
śmierć rencisty nastąpiła wskutek wypadku albo
3)
z małżeństwa tego lub ze związku istniejącego przed zawarciem małżeństwa zrodziło się dziecko.
1. 11
Górnicza renta wdowia wynosi miesięcznie:
Procent podstawy wymiaru renty
do 2.000 złod nadwyżki ponad 2.000 zł od dnia
1 maja 1977 r.1 stycznia 1978 r.1 stycznia 1979 r.1 stycznia 1980 r.
5035404550
2.
Górnicza renta wdowia obliczona według przepisu ust. 1 wzrasta o 0,4% podstawy jej wymiaru za każdy pełny rok ponad 5 lat okresów pracy górniczej, pracy równorzędnej i okresów zaliczalnych do pracy górniczej zmarłego pracownika, nie więcej jednak niż za 20 lat.
3.
Górnicza renta wdowia wzrasta o 10% kwoty obliczonej w myśl ust. 1 i 2, jeżeli żywiciel zmarł wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.
4.
Górnicza renta wdowia wzrasta o 15% kwoty obliczonej w myśl ust. 1-3, jeżeli wdowa:
1)
ukończyła 50 lat lub
2)
jest inwalidą albo
3)
wychowuje dzieci lub rodzeństwo pracownika uprawnionego do renty rodzinnej w wieku do lat 16.
5.
Wdowie po pracowniku zmarłym wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, osiągającej zarobek z tytułu zatrudnienia lub dochód z innych źródeł, przysługuje górnicza renta wdowia bez wzrostów określonych w ust. 3 i 4.
1.
Członkom rodziny pozostałym po zmarłym pracowniku, którzy nie mają prawa do renty górniczej, przysługuje prawo do renty rodzinnej w wysokości i na warunkach określonych w ustawie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.
2.
Jeżeli po pracowniku, oprócz wdowy uprawnionej do górniczej renty wdowiej, pozostały również dzieci i inne osoby, które jako członkowie rodziny pracownika mają prawo do renty rodzinnej, przewidzianej w ustawie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, wówczas wysokość renty rodzinnej dla dzieci i innych osób ustala się w sposób następujący:
1)
ustala się wysokość renty rodzinnej w myśl przepisów ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, zaliczając do grona osób uprawnionych do renty również wdowę, nawet gdyby nie miała prawa do tej renty w myśl tej ustawy,
2)
wysokość renty rodzinnej ustaloną w sposób określony w pkt 1 zmniejsza się o część renty rodzinnej, jaka przypadałaby na wdowę, pozostała zaś reszta stanowi rentę rodzinną przysługującą wszystkim uprawnionym członkom rodziny pracownika poza wdową.
3.
Jeżeli prawo do górniczej renty wdowiej uległo zawieszeniu, renta rodzinna dla pozostałych członków rodziny:
1)
przysługuje w wysokości odpowiadającej ich liczbie bez stosowania przepisu ust. 2,
2)
wzrasta o 15% kwoty obliczonej w myśl art. 38 ust. 1-3 ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.
4.
Do łącznej kwoty górniczej renty wdowiej i renty rodzinnej dla pozostałych członków rodziny ma odpowiednie zastosowanie przepis art. 12 ust. 5.
11 Art. 20 ust. 1:

- zmieniony przez art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.74.21.116) z dniem 1 stycznia 1975 r.

- zmieniony przez art. 8 pkt 3 ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U.77.11.43) z dniem 1 maja 1977 r.