Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zaopatrzenie emerytalne funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.43.273

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lutego 1959 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Przepisy dekretu stosuje się do funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej, zajmujących stanowiska generalskie, oficerskie i podoficerskie.

Art.  2.

Funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej otrzymują z funduszów państwowych zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie inwalidztwa, a członkowie ich rodzin w razie śmierci żywiciela.

Art.  3.

Zaopatrzenie emerytalne obejmuje:

A. Świadczenia pieniężne:

1) rentę za wysługę lat,

2) rentę inwalidzką,

3) rentę rodzinną,

4) dodatki do rent,

5) zasiłek pogrzebowy,

6) odprawę,

B. Świadczenia w naturze:

7) pomoc leczniczą,

8) zaopatrzenie w protezy i aparaty ortopedyczne,

9) zapewnienie mieszkania,

10) przysposobienie zawodowe,

11) zapewnienie pracy,

12) przydzielenie działki ziemi oraz materiałów i kredytów na zabudowę,

13) umieszczenie w domu rencistów.

Art.  4.

Prawo do zaopatrzenia funkcjonariuszów lub ich rodzin powstaje z dniem spełnienia się wszystkich warunków wymaganych przez dekret do uzyskania tego prawa, przy czym prawo do zaopatrzenia funkcjonariusza może powstać dopiero z dniem zwolnienia go ze służby, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 17.

Art.  5.

1. Prawo do zaopatrzenia i jego wysokość ustalają organy wyznaczone przez Ministra Spraw Wewnętrznych.

2. Zaopatrzenie ustala się z urzędu. Jeżeli zainteresowany zgłosił wniosek o ustalenie zaopatrzenia, właściwy organ Ministra Spraw Wewnętrznych obowiązany jest rozpatrzyć sprawę. Zaopatrzenie powinno być ustalone w ciągu 14 dni od dnia otrzymania przez właściwy organ Ministra Spraw Wewnętrznych wszystkich dokumentów niezbędnych do wydania decyzji.

3. Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Pracy i Opieki Społecznej określą tryb postępowania w sprawie ustalenia zaopatrzeń.

Art.  6.

1. Świadczenia pieniężne z tytułu zaopatrzenia wypłacają organy określone przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

2. Renty wypłaca się w okresach miesięcznych począwszy od dnia powstania prawa do renty, jednak nie wcześniej niż od dnia następnego po upływie okresu, za który funkcjonariusz otrzymał uposażenie, z zastrzeżeniem art. 17.

3. Renty wypłaca się za okres nie dłuższy niż 3 miesiące wstecz od dnia ustalenia zaopatrzenia z urzędu albo od dnia zgłoszenia wniosku.

4. Jeżeli prawo do zaopatrzenia zostało stwierdzone, lecz ustalenie jego wysokości uległo zwłoce, przyznaje się osobie uprawnionej stosowne zaliczki, które podlegają potrąceniu przy wypłacie zaopatrzenia.

5. Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Pracy i Opieki Społecznej określą tryb postępowania w sprawie wypłaty zaopatrzeń oraz terminy płatności rent.

Art.  7.

1. Prawo do zaopatrzenia nie przysługuje w przypadkach:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu na karę utraty praw publicznych,

2) ukarania funkcjonariusza karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.

2. W przypadkach wymienionych w ust. 1 przysługuje renta określona w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, chyba że nie zachodzą warunki przewidziane w tych przepisach do uzyskania renty.

Art.  8.

1. Do wysługi lat zalicza się:

1) służbę w Milicji Obywatelskiej i Służbie Więziennej,

2) służbę w organach bezpieczeństwa publicznego,

3) czynną służbę wojskową pełnioną w Siłach Zbrojnych po dniu 22 lipca 1944 r.,

4) służbę wojskową odbytą w polskich formacjach wojskowych, zorganizowanych na obszarze ZSRR po dniu 13 maja 1943 r.,

5) służbę w Armii Ludowej,

6) służbę wojskową w Armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

2. Okresy służby wymienione w ust. 1 pkt 2-6 zalicza się do wysługi lat według zasad określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym dotyczących tych służb.

3. Do wysługi lat nie zalicza się okresu odbywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, chyba że funkcjonariusz tymczasowo aresztowany został uniewinniony albo postępowanie karne zostało umorzone.

Art.  9.

1. Podstawę wymiaru renty stanowi należne funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym uposażenie według posiadanej grupy i zajmowanego stanowiska służbowego, dodatek za służbę w Milicji Obywatelskiej i Służbie Więziennej i dodatek za wysługę lat.

2. Rada Ministrów może włączyć do podstawy wymiaru renty niektóre inne dodatki do uposażenia.

Art.  10.

1. Z funduszów państwowych można otrzymać tylko jedno zaopatrzenie.

2. W razie zbiegu prawa do dwóch lub więcej zaopatrzeń przysługuje prawo tylko do jednego zaopatrzenia według wyboru zainteresowanego. Jeżeli uprawniony nie dokonał wyboru, wymierza mu się zaopatrzenie korzystniejsze.

3. Jeżeli funkcjonariusz, któremu przysługuje prawo do renty z tytułu wysługi lat i do renty inwalidzkiej, otrzymuje rentę inwalidzką, przysługują mu również świadczenia w naturze przewidziane dla rencistów, a jeżeli otrzymuje rentę za wysługę lat - również świadczenia w naturze przewidziane dla inwalidów.

4. Ilekroć w dekrecie w dalszych przepisach użyto określenia "rencista", należy przez to rozumieć funkcjonariusza otrzymującego rentę za wysługę lat.