Rozdział 5 - Zaopatrzenie emerytalne etatowych pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" i zaopatrzenie pozostałych po nich wdów i sierot oraz odszkodowanie za nieszczęśliwe wypadki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.57.448

Akt utracił moc

Wersja od: 6 sierpnia 1929 r.

Rozdział  V.

Koszty utrzymania i leczenia emeryta chorego, umieszczonego w państwowym zakładzie dla umysłowo chorych, lub w tego rodzaju zakładzie samorządu terytorjalnego.

§ 38. W razie umieszczenia emeryta umysłowo chorego w państwowym zakładzie dla umysłowo chorych lub w tego rodzaju zakładzie samorządu terytorjalnego koszty utrzymania i leczenia pokrywa przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe" (§ 17 ust. 1 p. 3, § 20, § 29).

Korzystanie z ulg w państwowych zakładach leczniczych i uzdrowiskach oraz z innych praw, przysługujących pracownikom na służbie.

§ 39. Emeryci mają prawo korzystania z ulg w razie kuracji w państwowych zakładach leczniczych i uzdrowiskach, narówni z funkcjonariuszami państwowymi, pozostającymi na służbie, oraz prawo korzystania z ulg w zakresie pomocy lekarskiej narówni z pracownikami przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", pozostającymi na służbie.

Prawo korzystania z ulg w zakresie przejazdów państwowemi środkami komunikacyjnemi i t. p. normują osobne przepisy, wydane przez Ministra Komunikacji.

Zwrot kosztów przesiedlenia.

§ 40. Emeryt ma prawo do zwrotu udowodnionych kosztów jednorazowego przesiedlenia się z rodziną w granicach obszaru Rzeczypospolitej i Wolnego Miasta Gdańska do wysokości przysługującej pracownikom przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", pozostającym na służbie, o ile dokona przesiedlenia w ciągu roku, licząc od dnia rozwiązania stosunku służbowego.

To samo prawo służy wdowie, względnie dzieciom, po pracowniku, zmarłym przed rozwiązaniem stosunku służbowego, względnie po emerycie, który nie skorzystał z prawa służącego mu w myśl ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, o ile osoby te dokonają przesiedlenia się w ciągu roku, licząc od dnia śmierci męża, względnie ojca.

Pośmiertne.

§ 41. Wdowie po zmarłym emerycie należy się pośmiertne, jeśli pozostawała z zmarłym do jego śmierci w małżeńskiej wspólności.

Pośmiertne wynosi trzymiesięczną kwotę emerytalnego zaopatrzenia zmarłego.

Z powyższego tytułu wynikająca należność wdowy, pozostałej po emerycie wyznania mahometańskiego, wynosi taką część pośmiertnego, obliczonego według postanowień ustępu drugiego niniejszego paragrafu, ile wdów uprawnionych do tej należności pozostało po danym emerycie.

Pod temi samemi warunkami i w tej samej wysokości należy się pośmiertne wdowcowi w razie śmierci żony, która jako emerytka miała w dniu śmierci z mocy niniejszego rozporządzenia prawo do zaopatrzenia emerytalnego.

W braku wdowy, względnie wdowca, należy się pośmiertne w tej samej wysokości niepodzielnie pozostałym dzieciom, które w dniu śmierci ojca (matki) nie ukończyły jeszcze 18 lat życia, jeśli zmarły utrzymywał je do swej śmierci.

W braku osób powyższych należy się zwrot udowodnionych kosztów pogrzebu do wysokości pośmiertnego także osobom postronnym, jeśli zmarły nie pozostawił majątku wystarczającego na pokrycie tych kosztów.