Rozdział 4 - ZAOPATRZENIE SIEROCE. - Zaopatrzenie emerytalne etatowych pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" i zaopatrzenie pozostałych po nich wdów i sierot oraz odszkodowanie za nieszczęśliwe wypadki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.57.448

Akt utracił moc
Wersja od: 6 sierpnia 1929 r.

Rozdział  IV.

ZAOPATRZENIE SIEROCE.

§  28.
Prawo do zaopatrzeń sierocych służy dzieciom ślubnym i uprawnionym:
1)
emeryta, który w dniu śmierci miał prawo do zaopatrzenia emerytalnego,
2)
pracownika, który w dniu śmierci miał co najmniej 5 lat wysługi emerytalnej,
3)
pracownika bez względu na okres wysługi emerytalnej, jeśli przyczyną śmierci jego był nieszczęśliwy wypadek, uprawniający do pobierania zaopatrzenia (§ 11 ust. 1 p. 4).

Prawo do zaopatrzeń sierocych służy pod warunkami wskazanemi p. 1, 2 i 3 ustępu pierwszego niniejszego paragrafu dzieciom także po matce (pracownicy), o ile ojciec ich nie żyje, po nim zaś nie mają prawa do zaopatrzeń sierocych.

§  29.
Dzieciom emeryta, umieszczonego w państwowym zakładzie dla umysłowo chorych, lub w tego rodzaju zakładzie samorządu terytorjalnego (§ 38) służy na czas wstrzymania wypłaty zaopatrzenia ojca (matki) (§ 17 ust. 1 p. 3) prawo do zaopatrzeń w wysokości zaopatrzeń sierocych na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia.
§  30.
Dzieciom emeryta, zaginionego bez wieści, można przyznać tymczasowe zaopatrzenia sieroce na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia.

Wypłatę powyższych zaopatrzeń wstrzymuje się, jeśli uprawnieni po upływie czasu, wymaganego ustawowo do sądowego uznania zaginionego za zmarłego, nie złożą dowodu, że wdrożyli kroki w właściwym sądzie, celem uzyskania odnośnej uchwały.

§  31.
Dzieciom emeryta (emerytki), który wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądowym utracił prawo do zaopatrzenia emerytalnego (§ 16 p. 3), można przyznać zaopatrzenia na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia do wysokości zaopatrzeń sierocych.

Zaopatrzenia te przyznać można na stałe lub na pewien określony przeciąg czasu.

§  32.
Zaopatrzenie sieroce na każdą sierotę wynosi:
1)
w razie śmierci ojca, jeśli pozostała wdowa ma prawo do pobierania zaopatrzenia wdowiego, 25% kwoty zaopatrzenia wdowiego, z tem ograniczeniem, że suma zaopatrzeń, przyznanych wszystkim sierotom, nie może przekraczać 100% kwoty zaopatrzenia wdowiego,
2)
w razie śmierci ojca, jeżeli wdowa nie żyje lub też nie ma prawa do zaopatrzenia wdowiego, względnie z mocy § 25 lub § 26 nie pobiera zaopatrzenia wdowiego, 1/3 kwoty zaopatrzenia emerytalnego, które zmarły ojciec pobierał, względnie do którego miałby był prawo z mocy § 11 ust. 1 p. 3 względnie p. 4 i § 13, z tem ograniczeniem, że suma zaopatrzeń sierocych nie może przekraczać 100% kwoty tego zaopatrzenia emerytalnego,
3)
w razie śmierci matki (pracownicy, emerytki) 1/3 kwoty zaopatrzenia emerytalnego, które zmarła pobierała, względnie do którego miałaby była prawo z mocy § 11 ust. 1 p. 3 względnie p. 4 i § 13, z tem ograniczeniem, że suma zaopatrzeń sierocych nie może przekraczać 100% kwoty tego zaopatrzenia emerytalnego.

Jeśli pozostało więcej niż czworo (p. 1), względnie więcej niż troje (p. 2, 3) sierot, mających prawo do zaopatrzeń sierocych i wskutek tego suma normalnych zaopatrzeń sierocych przekracza kwotę, wynikłą z ograniczenia ustanowionego p, 1, 2 i 3 ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, zmniejsza się odpowiednio i równomiernie poszczególne zaopatrzenia sieroce.

W myśl powyższego postanowienia zmniejszone zaopatrzenia sieroce podwyższa się odpowiednio i równomiernie, aż do normalnej wysokości, w miarę jak poszczególne sieroty tracą prawo do pobierania zaopatrzeń.

§  33.
Prawo pobierania zaopatrzeń sierocych służy od pierwszego dnia następującego miesiąca po wstrzymaniu wypłaty uposażenia służbowego ojca (matki), względnie zaopatrzenia emerytalnego ojca (matki).

W przypadkach przewidzianych w § 28 ust. 2 służy to prawo od pierwszego dnia następującego miesiąca po nastaniu dotyczących warunków (śmierci ojca).

§  34.
Prawo do zaopatrzenia sierocego gaśnie:
1)
w razie śmierci sieroty,
2)
z dniem ukończenia przez sierotę 18 lat życia (§ 36),
3)
jeśli sierota zawrze związek małżeński,
4)
jeśli sierota utraci obywatelstwo polskie lub obywatelstwo Wolnego Miasta Gdańska,
5)
gdy sierota zostanie prawomocnym wyrokiem sądowym skazana, skazanie zaś pociąga za sobą utratę zdolności do piastowania urzędu publicznego, względnie utratę prawa do zaopatrzenia sierocego.
§  35.
Wypłatę zaopatrzenia sierocego wstrzymuje się:
1)
na okres przebywania sieroty ponad 6 miesięcy poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub Wolnego Miasta Gdańska, z wyjątkiem jeśli Minister Skarbu udzieli zezwolenia na pobieranie tego zaopatrzenia,
2)
na okres, w którym sierotę uwzględnia się przy wymiarze uposażenia funkcjonarjusza instytucji państwowej lub przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe",
3)
w razie wstąpienia sieroty do klasztoru, - na czas przebywania w nim.

Po ustaniu przyczyny wstrzymania wypłaty zaopatrzenia sierocego wznawia się wypłatę tego zaopatrzenia od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu się o nie.

§  36.
Sierota, która ukończyła 18 lat życia, ma prawo do zaopatrzenia sierocego na warunkach i zasadach niniejszego rozporządzenia.
1)
jeśli z powodu choroby lub ułomności fizycznych lub umysłowych jest niezdolna do zarobkowania i nie ma żadnych źródeł utrzymania,
2)
jeśli odbywa studja w zakładach naukowych; w tym przypadku jednak nie dłużej jak do ukończenia 24 lat życia.

Zaopatrzenie sieroce z niniejszego paragrafu przyznaje się z roku na rok.

§  37.
Ślubne i uprawnione dzieci pracownika, który zmarł przed osiągnięciem 5 lat wysługi emerytalnej, nie mające prawa do zaopatrzeń sierocych, otrzymują niepodzielnie jednorazową odprawę, w wysokości sześciokrotnej sumy kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego (§ 12), o ile w dniu śmierci ojca nie ukończyły 18 lat życia i były do śmierci jego na jego utrzymaniu, oraz jeśli wdowa nie żyje lub też nie ma prawa do odprawy z mocy § 27 p. 1.

Uprawnienie z ustępu pierwszego niniejszego paragrafu służy dzieciom także po matce (pracownicy), nie mającym po niej, ani też po ojcu prawa do zaopatrzeń sierocych, jeśli ojciec ich nie żyje, oraz, jeśli w dniu śmierci matki (pracownicy) nie ukończyły 18 lat życia i były do jej śmierci na jej utrzymaniu.