Zaopatrzenie dla byłych właścicieli i dzierżawców aptek przejętych na własność Państwa oraz członków ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.47.231

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1958 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 18 lipca 1958 r.

w sprawie zaopatrzenia dla byłych właścicieli i dzierżawców aptek przejętych na własność Państwa oraz członków ich rodzin.

Na podstawie art. 8 ust. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o przejęciu aptek na własność Państwa (Dz. U. Nr 1, poz. 1) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Byłym właścicielom (współwłaścicielom) i dzierżawcom (współdzierżawcom) aptek przejętych przez Państwo, pobierającym renty w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 1952 r. w sprawie zaopatrzenia dla byłych właścicieli i dzierżawców aptek przejętych na własność Państwa (Dz. U. z 1952 r. Nr 15, poz. 92, z 1953 r. Nr 8, poz. 22 i z 1957 r. Nr 3, poz. 12), przyznaje się z urzędu zamiast tych rent renty inwalidzkie w wysokości określonej w przepisach dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97), zwanego w dalszym ciągu "dekretem", dla pracowników zaliczonych do II kategorii zatrudnienia, którzy stali się inwalidami z innych przyczyn niż wypadek w zatrudnieniu lub choroba zawodowa.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, zalicza się do tej grupy inwalidów, do której zostały zaliczone przez komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia. Jeżeli rencista nie został zaliczony do grupy inwalidów przez komisję lekarską, zalicza się go do:

I grupy inwalidów, jeżeli rencista pobiera rentę wraz z dodatkiem za bezradność,

II grupy inwalidów, jeżeli nie jest zatrudniony,

III grupy inwalidów, jeżeli jest zatrudniony.

3. Rencistom będącym farmaceutami kwoty rent przysługujące w myśl dekretu podwyższa się o:

- 10% podstawy wymiaru renty, jeżeli samodzielnie kierowali apteką przez okres do 10 lat,

- 20% podstawy wymiaru renty, jeśli samodzielnie kierowali apteką przez okres ponad 10 do 20 lat,

- 30% podstawy wymiaru renty, jeśli samodzielnie kierowali apteką ponad 20 lat;

kwoty podwyżki nie wlicza się do kwoty przysługującej minimalnej renty (art. 39 ust. 4 dekretu).

4. Renty inwalidzkie przyznane w myśl ust. 1-3 rencistom, którzy pozostają w zatrudnieniu, wypłaca się do dnia ustania zatrudnienia w wysokości nie przekraczającej kwoty renty wypłacanej w dniu 30 czerwca 1958 r. Jeżeli rencista posiada dochody z innych źródeł niż zatrudnienie, prawo do renty inwalidzkiej ulega zawieszeniu na czas posiadania tych dochodów na zasadach przewidzianych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

§  2.

1. Pozostałym po osobach wymienionych w § 1 wdowom i sierotom, które w dniu 30 czerwca 1958 r. pobierały renty w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 1952 r. w sprawie zaopatrzenia dla byłych właścicieli i dzierżawców aptek przejętych na własność Państwa, przyznaje się z urzędu zamiast tych rent renty rodzinne w wysokości określonej w art. 52 ust. 1 i 3-6 dekretu.

2. Prawo do renty rodzinnej (ust. 1) dla członka rodziny, na czas wykonywania przez niego zatrudnienia lub posiadania dochodu z innych źródeł, ulega zawieszeniu na zasadach przewidzianych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

§ 3. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej i rodzinnej (§§ 1 i 2) stanowi kwota, jaką w myśl przepisów dekretu przyjmuje się za podstawę wymiaru renty w przypadkach, gdy brak jest w ogóle danych co do wysokości faktycznych zarobków.

§ 4. Prawo do świadczeń przewidzianych w rozporządzeniu ustalają i świadczenia pieniężne wypłacają organy administracji rent prezydium właściwej rady narodowej.

§ 5. W sprawach nie unormowanych rozporządzeniem mają odpowiednie zastosowanie art. 12-23, 39 ust. 2 i 4, art. 40, 44-49, 50 ust. 1 i 2, art. 51, 52 ust. 1, 3-6, art. 53-55, 59, 61-63, 64 ust. 1, 2 i 4, art. 66 i 68-77 dekretu.

§ 6. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 marca 1952 r. w sprawie zaopatrzenia dla byłych właścicieli i dzierżawców aptek przejętych na własność Państwa (Dz. U. z 1952 r. Nr 15, poz. 92, z 1953 r. Nr 8, poz. 22 i z 1957 r. Nr 3, poz. 12).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1958 r.