§ 3. - Zaopatrywanie zwierząt w świadectwa miejsca pochodzenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.51.257

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1973 r.

§ 3. Świadectwo miejsca pochodzenia powinno zawierać:

1) numer (liczbę bieżącą),

2) siedzibę organu wystawiającego świadectwo z podaniem gminy, powiatu i województwa,

3) opis zwierzęcia, przy czym w świadectwach jednostkowych należy podać: gatunek, maść z odznakami, płeć, wiek i znaki szczególne (blizny, ułamane rogi, znaczek uszny, znamię wypalone itp.), a w świadectwach zbiorowych ilość, gatunek, maść i płeć z wyjątkiem maści i płci drobiu,

4) imię, nazwisko i adres posiadacza oraz miejsce pochodzenia zwierzęcia,

5) miejsce przeznaczenia i cel przepędu, przewozu lub przenoszenia,

6) imię, nazwisko i adres nabywcy zwierzęcia, o ile to jest wiadome,

7) dzień zamierzonego wyprowadzenia (wypędzenia, wywiezienia, wyniesienia) zwierzęcia lub zwierząt z miejsca pochodzenia,

8) okres ważności świadectwa,

9) stwierdzenie, że:

a) zagroda (gospodarstwo), z której zwierzę lub zwierzęta pochodzą, jest w chwili wydawania świadectwa wolna od zaraźliwych chorób zwierzęcych, udzielających się danemu gatunkowi zwierząt,

b) wyprowadzanie zwierząt tego gatunku z danej miejscowości nie podlega ograniczeniom weterynaryjnym,

10) podpis i pieczęć organu, który świadectwo wystawił,

11) opłatę pobraną za wydanie świadectwa,

12) inne dane określone przez Ministra Rolnictwa w zarządzeniu ogłoszonym w Monitorze Polskim.