§ 2. - Zaliczenie powiatów do okręgów gospodarczych, ustalenie norm przeciętnego przychodu szacunkowego oraz stawek podatku gruntowego dla celów wymiaru podatku gruntowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.24.106

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1964 r.
§  2.
1.
Dla poszczególnych grup indywidualnych gospodarstw rolnych, z wyjątkiem wymienionych w § 3 pkt 8-11, ustala się w stosunku do ich podstawy opodatkowania ruchome stawki podatku gruntowego, określone w skalach nr 1-6, stanowiących załącznik nr 3 do rozporządzenia.
2.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 1 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze miast: Łodzi, Krakowa, Poznania, m. st. Warszawy i województw: bydgoskiego, katowickiego, kieleckiego, krakowskiego, łódzkiego, poznańskiego (z wyjątkiem powiatu trzcianeckiego i miasta Piły), rzeszowskiego (z wyjątkiem powiatów leskiego i ustrzyckiego oraz niektórych gromad, wsi i przysiółków powiatów gorlickiego, przemyskiego i sanockiego, wymienionych w ust. 6) i warszawskiego oraz na obszarze powiatów: augustowskiego, białostockiego, bielskiego, dąbrowskiego, hajnowskiego i siemiatyckiego i miasta Białystok województwa białostockiego, powiatów: kartuskiego, kościerskiego, puckiego, starogardzkiego, tczewskiego, wejherowskiego i miast: Gdańska, Gdyni, Sopotu i Tczewa województwa gdańskiego, powiatów: bełżyckiego, biłgorajskiego, bychawskiego, krasnostawskiego, kraśnickiego, lubartowskiego, lubelskiego, opolsko-lubelskiego, puławskiego i miast: Chełma, Lublina i Zamościa województwa lubelskiego oraz powiatu nowomiejskiego województwa olsztyńskiego.
3.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 2 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze powiatów: grajewskiego, kolneńskiego, łapskiego, łomżyńskiego, monieckiego, sejneńskiego, sokólskiego, suwalskiego, wysokomazowieckiego i zambrowskiego województwa białostockiego, powiatów: bialskiego, chełmskiego, hrubieszowskiego, janowskiego, łukowskiego, parczewskiego, radzyńskiego, tomaszowskiego, włodawskiego i zamojskiego województwa lubelskiego oraz powiatu działdowskiego województwa olsztyńskiego.
4.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 3 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województwa opolskiego.
5.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 4 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województwa wrocławskiego i miasta Wrocławia.
6.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 5 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województw: szczecińskiego i zielonogórskiego oraz powiatów gdańskiego i nowodworsko-gdańskiego województwa gdańskiego, powiatu trzcianeckiego i miasta Piły województwa poznańskiego oraz gromad: Gładyszów, Śnietnica, Uście Gorlickie i Wysowa, wsi Bartne, Bodaki, Małastów, Ropica Górna i przysiółków Dragaszów, Kraczońka, Pętna, Przegonina i Pstrążne gromady Sękowa powiatu gorlickiego, gromad: Bircza, Leszczawa Dolna, Nowosiółki Dydyńskie, Olszany, Sulczyna i Żohatyn powiatu przemyskiego oraz gromad: Bukowsko, Jaśliska, Komańcza, Mrzygłód, Posada Górna, Sieniawa, Szczawne, Tyrawa Wołoska, wsi Wujskie i Załuż oraz przysiółków Doliny Załuskie, Kucaby, Lasy, Pomiarki, Słonne i Wapniska gromady Olchowce powiatu sanockiego województwa rzeszowskiego.
7.
Ruchome stawki podatkowe według skali nr 6 stosuje się do określonych w ust. 1 gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województw: olsztyńskiego (z wyjątkiem powiatów działdowskiego i nowomiejskiego) i koszalińskiego oraz powiatów: ełckiego, gołdapskiego i oleckiego województwa białostockiego, powiatów: elbląskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego, sztumskiego i miasta Elbląga województwa gdańskiego oraz powiatów leskiego i ustrzyckiego województwa rzeszowskiego.
8.
Dla indywidualnych gospodarstw rolnych, z wyjątkiem wymienionych w § 3 pkt 8-11, położonych na obszarze miast: Łodzi, Krakowa, Poznania, m. st. Warszawy i Wrocławia oraz miast stanowiących powiaty, podatek gruntowy nie może być niższy niż 10 groszy od każdego złotego podstawy opodatkowania. Prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą zasadę określoną w zdaniu poprzedzającym rozciągnąć na niektóre miejscowości położone w okręgach silnie uprzemysłowionych oraz miejscowości letniskowe i uzdrowiskowe.
9.
Jeżeli podatnik posiada gospodarstwa rolne w dwu lub więcej powiatach lub miastach stanowiących powiaty i w jednym z nich mieszka, wówczas płaci podatek obliczony od łącznej podstawy opodatkowania, przypadającej ze wszystkich gospodarstw rolnych, przy zastosowaniu stawki podatkowej, określonej w skali obowiązującej w powiecie (mieście stanowiącym powiat), w którym podatnik mieszka. Jeżeli podatnik nie mieszka w żadnym z powiatów lub miast stanowiących powiaty, w których posiada gospodarstwa rolne, wówczas płaci podatek obliczony od każdego gospodarstwa oddzielnie, ale przy zastosowaniu stawki podatkowej, przypadającej od łącznej podstawy opodatkowania ze wszystkich gospodarstw, określonej w skali obowiązującej w powiecie (mieście stanowiącym powiat) miejsca położenia danego gospodarstwa.
10.
Przepis ust. 9 nie dotyczy podatników, którzy oprócz gospodarstw rolnych położonych na ziemiach dawnych posiadają nadto gospodarstwa rolne położone na obszarze województw: koszalińskiego i olsztyńskiego (z wyjątkiem powiatów działdowskiego i nowomiejskiego), opolskiego, szczecińskiego, wrocławskiego, zielonogórskiego i miasta Wrocławia oraz powiatów: ełckiego, gołdapskiego i oleckiego województwa białostockiego, powiatów: elbląskiego, gdańskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego, nowodworsko-gdańskiego i sztumskiego oraz miasta Elbląga województwa gdańskiego oraz powiatu trzcianeckiego i miasta Piły województwa poznańskiego.
11.
Przepisy ust. 9 i 10 stosuje się odpowiednio do podatników posiadających gospodarstwa w dwu lub więcej gromadach, w których biura gromadzkich rad narodowych są właściwe w sprawach wymiaru podatku gruntowego.
12.
Jeżeli podatnik gospodaruje na gruntach własnych i na gruntach państwowych, ruchome stawki podatkowe stosuje się odrębnie od podstawy opodatkowania ustalonej z gruntów własnych i odrębnie od podstawy opodatkowania ustalonej z gruntów państwowych.