Rozdział 6 - Przepisy końcowe. - Zakres, wypadki oraz tryb stosowania zwolnień od obowiązku posiadania pozwolenia na przewóz i wywóz oraz od należności celnych w odniesieniu do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych oraz ich personelu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.23.126

Akt utracił moc

Wersja od: 15 maja 1989 r.

Rozdział  6

Przepisy końcowe.

§  18.

1. Przedmioty zwolnione od cła w trybie § 7 ust. 2 i § 12, bez względu na tryb zwolnienia, podlegają ewidencji.

2. Główny Urząd Ceł wyznacza urzędy celne uprawnione do prowadzenia ewidencji oraz określa sposób jej prowadzenia.

§  19.

1. Zwolnienia od cła i od rewizji celnej oraz od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz przysługują pod warunkiem wzajemności.

2. Ministerstwo Spraw Zagranicznych zawiadamia Główny Urząd Ceł o rozpoczęciu i zakończeniu działalności przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego lub misji specjalnej.

3. W razie wątpliwości, czy określonej osobie przysługują zwolnienia celne na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych, organy administracji celnej zwracają się o wyjaśnienie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

§ 20. Zwolnienia od cła przewidziane niniejszym rozporządzeniem są równoznaczne ze zwolnieniem od innych należności celnych.

§ 21. W sprawach nie unormowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy celne ogólnie obowiązujące.

§ 22. Traci moc rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 19 lutego 1962 r. w sprawie zwolnień od należności celnych i ograniczeń przywozu i wywozu oraz zasad i trybu postępowania celnego w stosunku do przedmiotów przeznaczonych dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych, a także dla osób korzystających ze zwolnień i ulg celnych na podstawie prawa i zwyczajów międzynarodowych (Dz. U. z 1962 r. Nr 14, poz. 63 i z 1971 r. Nr 14, poz. 139).

§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.