§ 1. - Zakres i tryb zgłaszania mienia osób krajowych znajdującego się za granicą oraz mienia osób zagranicznych znajdującego się w kraju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.74.369

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1995 r.

§  1.

1. Osoby krajowe, z wyjątkiem cudzoziemców, są obowiązane zgłosić Narodowemu Bankowi Polskiemu następujące rodzaje ich mienia znajdującego się za granicą, a także jego utratę:

1) papiery wartościowe emitowane lub wystawione za granicą, kupony od takich papierów, a także udziały i akcje w spółkach lub przedsiębiorstwach mających siedzibę za granicą oraz inne prawa o podobnym charakterze, w szczególności jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych i powierniczych mających siedzibę za granicą,

2) nieruchomości,

3) waluty obce, jeżeli ich równowartość przekracza kwotę 1.000 EURO ¹ , z wyjątkiem:

a) walut obcych nie podlegających sprowadzeniu do kraju na podstawie zezwolenia dewizowego,

b) walut obcych będących w dyspozycji przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych przedstawicielstw korzystających z immunitetu i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych,

c) walut obcych będących własnością banku posiadającego upoważnienie udzielone na podstawie art. 40 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703).

2. Zgłoszenia mienia, a także jego utraty, należy dokonać w Narodowym Banku Polskim na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

¹ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".