Dział 2 - Państwowe lecznice dla zwierząt. - Zakłady lecznicze dla zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.41.297

Akt utracił moc

Wersja od: 28 kwietnia 2003 r.

Dział  II.

Państwowe lecznice dla zwierząt.

Art.  3.

1. Państwowe lecznice dla zwierząt tworzy się w ramach administracji państwowej.

2. Zasady organizacji i zakres działania państwowych lecznic dla zwierząt określi zarządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

Art.  4.

1. Państwowe lecznice dla zwierząt przyjmują na leczenie i pielęgnowanie lub obserwację zwierzęta, które wymagają leczenia klinicznego, jeżeli względy sanitarno-weterynaryjne pozwalają na ich przyjęcie.

2. Doprowadzone do państwowej lecznicy zwierzęta chore lub podejrzane o zaraźliwą chorobę należy izolować na miejscu, zawiadamiając powiatowego lekarza weterynaryjnego.

Art.  5.

1. W państwowej lecznicy dla zwierząt dostarcza się choremu zwierzęciu za opłatą wszelkiej pomocy lekarsko-weterynaryjnej, potrzebnej opieki, leków, wyżywienia i pomieszczenia. Ryzyko prawidłowych zabiegów w państwowej lecznicy dla zwierząt ponosi właściciel zwierzęcia.

2. Państwowa lecznica dla zwierząt może jednak uzależnić przyjęcie chorego zwierzęcia od dostarczenia paszy na wyżywienie.

Art.  6.

Przyjęcie zwierzęcia chorego do państwowej lecznicy dla zwierząt może być uzależnione od ubezpieczenia go w zakładzie ubezpieczeń. Zwierzę, przyjęte do lecznicy, może też być ubezpieczone przez kierownictwo tej lecznicy na koszt właściciela zwierzęcia.

Art.  7.

Przepisy o opłatach, pobieranych w państwowej lecznicy dla zwierząt, wyda w drodze rozporządzenia Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  8.

1. Wydanie zawierzęcia pozostawionego na leczeniu, można uzależnić od opłacenia kosztów leczenia, wyżywienia i ubezpieczenia (art. 5-7).

2. Jeżeli zwierzę oddane zostało do państwowej lecznicy nie przez właściciela, lecz przez inną osobę, a osoba ta działała we własnym imieniu, odpowiedzialna jest ona za uiszczenie opłaty solidarnie z właścicielem.

Art.  9.

1. Zaległe należności z tytułu kosztów leczenia, wyżywienia i ubezpieczenia ściąga się w drodze egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.

2. Wykaz zaległości, wydany przez państwową lecznicę dla zwierząt, stanowi tytuł egzekucyjny.

Art.  10.

1. W razie padnięcia zwierzęcia w państwowej lecznicy, kierownictwo lecznicy zawiadamia o tym właściciela zwierzęcia, a padłe zwierzę przekazuje do zakładu utylizacyjnego lub na grzebowisko.

2. Sekcji padłych zwierząt dokonać można na terenie lecznicy tylko w tym przypadku, jeżeli lecznica posiada odpowiednie ku temu warunki.

Art.  11.

1. Stosunek pracy pracowników państwowych lecznic dla zwierząt opiera się na ustawie o państwowej służbie cywilnej bądź na umowie.

2. Przepisy o wynagrodzeniu lekarzy oraz pomocniczego personelu fachowego państwowych lecznic dla zwierząt wyda w drodze rozporządzenia Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrami: Pracy i Opieki Społecznej oraz Skarbu.

Art.  12.

Kierownikami państwowych lecznic dla zwierząt mogą być tylko lekarze weterynaryjni, posiadający prawo praktyki lekarsko-weterynaryjnej w Rzeczypospolitej Polskiej i co najmniej dwa lata praktyki lekarsko-weterynaryjnej, w tym pół roku w państwowej lecznicy dla zwierząt.