§ 15. - Zakładowy fundusz socjalny i zakładowa działalność socjalna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.22.117 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1982 r.

§  15.

1. Środki zakładowego funduszu socjalnego mogą być w części lub w całości centralizowane w jednostkach nadrzędnych na podstawie porozumienia tych jednostek z jednostkami podległymi.

2. Scentralizowane środki zakładowego funduszu socjalnego powinny być przeznaczone na finansowanie międzyzakładowych urządzeń socjalnych, służących zaspokojeniu potrzeb zakładów pracy podporządkowanych jednostce nadrzędnej.

3. Właściwi ministrowie oraz terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego określą w porozumieniu z właściwymi statutowo organami związków zawodowych zasady centralizacji zakładowego funduszu socjalnego, na podstawie wytycznych Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych wydanych w porozumieniu z właściwymi organami związków zawodowych oraz Ministrem Finansów.

4. Jednostki nadrzędne nad zakładami pracy mogą gromadzić część rezerwy środków zakładowego funduszu socjalnego, o której mowa w § 9 ust. 1 i 2, dla udzielenia zwrotnej pomocy przeznaczonej na sfinansowanie kosztów większych remontów w zakładach pracy, nie posiadających dostatecznych środków na ten cel.

5. Jeżeli koszty niezbędnego remontu nie mogą być pokryte w całości z rezerwy środków zakładowego funduszu socjalnego, o której mowa w ust. 4, jednostki nadrzędne nad zakładami pracy w uzasadnionych wypadkach mogą korzystać z nie oprocentowanego kredytu bankowego na remonty obiektów służących zakładowej działalności socjalnej. Kredyt bankowy jest spłacany z rezerwy środków przeznaczonych na remonty oraz ze środków zakładowego funduszu socjalnego w następnych okresach obrachunkowych.

6. Okres spłaty kredytu wynosi 3 lata. Prezes Narodowego Banku Polskiego może wyrazić zgodę na przedłużenie okresu spłaty kredytu do lat 5.