Rozdział 3 - Ograniczenie ruchu samochodów osobowych. - Zakaz lub ograniczenie używania niektórych pojazdów mechanicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.4.29

Akt utracił moc

Wersja od: 8 czerwca 1955 r.

III.

Ograniczenie ruchu samochodów osobowych.

§  4.

1. Ogranicza się ruch na drogach publicznych samochodów osobowych w transporcie zarobkowym oraz innych samochodów należących do osób fizycznych i przedsiębiorstw nie uspołecznionych do obszarów określonych granicami administracyjnymi miast, w których znajdują się miejsca stałego postoju samochodów, uwidocznione w dowodach rejestracyjnych, a jeżeli miejsca stałego postoju znajdują się w miejscowościach liczących mniej niż 100.000 mieszkańców - do obszaru określonego promieniem 20 km, liczonym wzdłuż dróg wylotowych od granic administracyjnych tych miejscowości.

2. Na wniosek prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi) Minister Komunikacji może zwiększyć obszar, o którym mowa w ust. 1, dla samochodów osobowych w transporcie zarobkowym.

3. Ogranicza się używanie samochodów osobowych należących do osób fizycznych lub przedsiębiorstw nie uspołecznionych w transporcie niezarobkowym do 200 km przebiegu w ciągu każdego miesiąca kalendarzowego.

§  5.

1. Każdy kierowca samochodu osobowego, o którym mowa w § 4 ust. 3, obowiązany jest prowadzić książkę kontroli jazdy - zawierającą dane dotyczące przebiegu samochodu i poboru paliwa do niego, oraz okazywać ją na żądanie organom kontroli drogowej lub samochodowej, inspekcji państwowej i władzy, która samochód zarejestrowała.

2. Minister Komunikacji określi w drodze zarządzenia sposób prowadzenia książki kontroli jazdy.

§  6.

1. Prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi) może zezwolić na korzystanie z samochodu osobowego w zakresie większym niż określony w § 4, w przypadku gdy samochód stanowi własność lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii albo pracownika odznaczonego odznaką: przodownika pracy, zasłużonego przodownika pracy, racjonalizatora produkcji lub zasłużonego racjonalizatora produkcji, a w razie kiedy tego wymaga stanowisko, charakter pracy lub warunki bytu, a w szczególności konieczność stałego dojazdu do miejsca pracy, przy braku odpowiednich publicznych środków komunikacji - również gdy stanowi własność innego pracownika państwowego lub spółdzielczego - jeżeli:

1) samochód jest na niego zarejestrowany,

2) posiada pozwolenie na prowadzenie samochodu i sam prowadzi własny samochód.

2. Z należycie uzasadnionych i wyjątkowych względów Minister Komunikacji może zezwolić na korzystanie z samochodu osobowego w zakresie większym niż określony w § 4 również w przypadkach innych niż wymienione w ustępie poprzedzającym.

§  7.

1. Przepisów § 4 nie stosuje się do przejazdów:

1) do badania technicznego na pisemne wezwanie władzy dokonującej badania i z powrotem do miejscowości, w której znajduje się miejsce stałego postoju uwidocznione w dowodzie rejestracyjnym,

2) w przypadkach uzasadnionej konieczności do miejscowości, w której ma być dokonana naprawa, i z powrotem,

3) do miejscowości nowego miejsca stałego postoju w razie jego zmiany,

4) od granicy państwowej lub do granicy państwowej, jeżeli chodzi o przejazd zza granicy lub wyjazd za granicę za międzynarodowymi dokumentami celnymi.

2. W przypadkach przewidzianych w ust. 1 pkt 2 i 3 jak również w przypadku przewidzianym w ust. 1 pkt 4, gdy chodzi o wyjazd za granicę, prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi) wyda odpowiednie zaświadczenie.