Rozdział 4 - Zagrożenie wyrzutami gazów i skał - Zagrożenia naturalne w zakładach górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.1617 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 września 2021 r.

Rozdział  4

Zagrożenie wyrzutami gazów i skał

§  12. 
Podstawowym kryterium oceny zagrożenia wyrzutami gazów i skał jest możliwość zaistnienia następujących zjawisk gazogeodynamicznych:
1)
wyrzutu gazów i skał, będącego dynamicznym przemieszczeniem rozkruszonych skał lub kopaliny z calizny węglowej do wyrobiska lub jego części przez energię gazów wydzielonych z górotworu w wyniku działania czynników geologiczno-górniczych, które może spowodować w wyrobisku lub jego części:
a)
zjawiska akustyczne,
b)
podmuch powietrza,
c)
uszkodzenie jego obudowy lub znajdujących się w nim maszyn i urządzeń,
d)
powstanie kawerny powyrzutowej, będącej pustką w jego stropie, spągu lub ociosie,
e)
zaburzenie w jego przewietrzaniu,
f)
nagromadzenie się gazów o wartości stężenia, która może spowodować ich wybuch,
g)
powstanie atmosfery niezdatnej do oddychania, lub
2)
nagłego wypływu gazów z górotworu do wyrobiska lub jego części, zwanego dalej "nagłym wypływem gazów", będącego zachodzącym w krótkim okresie intensywnym - niezwiązanym ze skutkami zawału, tąpnięcia lub odgazowania urobionych skał albo węgla lub niezwiązanym z zaburzeniami w przewietrzaniu wyrobiska - wydzielaniem się gazów z górotworu, które może spowodować w wyrobisku lub jego części:
a)
nagromadzenie się gazów o wartości stężenia, która może spowodować ich wybuch, lub
b)
powstanie atmosfery niezdatnej do oddychania.
§  13. 
1. 
W podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny ustala się trzy kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
2. 
Pokład lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny podlega zaliczeniu do jednej z trzech kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
3. 
Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli metanonośność wynosi od 4,5 m3/Mg do 8 m3/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową, przy czym wskaźnik zwięzłości węgla jest mniejszy niż 0,3 lub intensywność desorpcji metanu jest większa niż 1,2 kPa.
4. 
Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli metanonośność jest większa niż 8 m3/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową, przy czym wskaźnik zwięzłości węgla jest mniejszy niż 0,3 lub intensywność desorpcji metanu jest większa niż 1,2 kPa.
5. 
Do III kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się pokład lub jego część, jeżeli:
1)
zaistniał wyrzut gazów i skał lub
2)
zaistniał nagły wypływ gazów, lub
3)
zaistniały okoliczności określone w ust. 4 oraz zaistniała co najmniej jedna z następujących okoliczności:
a)
zwiększona objętość zwiercin w czasie wiercenia otworów, wyrażona w dm3 uzyskanych z 1 m bieżącego otworu badawczego wierconego wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm,
b)
wydmuchy zwiercin i gazów w czasie wiercenia otworów badawczych wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm,
c)
zakleszczanie lub wypychanie wiertła w czasie wiercenia otworów badawczych wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm,
d)
odpryskiwanie węgla z ociosów i czoła przodka oraz trzaski w głębi calizny węglowej,
e)
nagły wzrost metanowości względnej lub bezwzględnej,
f)
zwiększone wydzielanie się gazów po robotach strzałowych,
g)
zwiększone ilości urobku i jego rozrzucenie na większą odległość od przodka mimo braku zmiany technologii wykonywania robót strzałowych,
h)
zmniejszone zwięzłości i zmiany struktury węgla w czasie prowadzenia wyrobiska,
i)
wydzielanie lub wykraplanie wody na powierzchni calizny węglowej,
j)
zmiana barwy węgla na powierzchni calizny węglowej.
6. 
Intensywnością desorpcji metanu jest szybkość wydzielania się metanu z próbki węgla pobranej ze zwiercin uzyskanych w czasie wiercenia otworu badawczego wiertarkami obrotowymi o średnicy wiertła 42 mm.
7. 
Metanowością względną jest wyrażona w m3/Mg suma ilości metanu wydzielającego się do wyrobisk lub ich części oraz metanu ujętego w trakcie odmetanowania, w przeliczeniu na Mg wydobytej kopaliny.
8. 
Metanowością bezwzględną jest wyrażona w m3/min suma ilości metanu wydzielającego się do wyrobisk lub ich części oraz metanu ujętego w trakcie odmetanowania, w przeliczeniu na minutę.
§  14. 
1. 
W podziemnych zakładach górniczych wydobywających rudy miedzi ustala się dwie kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
2. 
Złoże lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających rudy miedzi podlega zaliczeniu do jednej z dwóch kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
3. 
Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli:
1)
określono, na podstawie wykonanych badań dołowych i powierzchniowych, możliwość powstania zagrożenia gazowego lub zjawisk gazogeodynamicznych lub
2)
zaistniał nagły wypływ gazów.
4. 
Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał.
§  15. 
1. 
W podziemnych zakładach górniczych wydobywających sól ustala się trzy kategorie zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
2. 
Złoże lub jego część jest przestrzenią, która w podziemnych zakładach górniczych wydobywających sól podlega zaliczeniu do jednej z trzech kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał.
3. 
Do I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli:
1)
nie zaistniał wyrzut gazów i skał, lecz zaistniał nagły wypływ gazów lub
2)
zaistniał swobodny wypływ gazów, ale budowa geologiczna złoża i sytuacja gazowa w złożu nie zostały wystarczająco rozpoznane za pomocą robót górniczych lub robót geologicznych.
4. 
Do II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał, w trakcie którego zostały wyrzucone do wyrobisk lub ich części skały o masie nie większej niż 10 Mg.
5. 
Do III kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał zalicza się złoże lub jego część, jeżeli zaistniał wyrzut gazów i skał, w trakcie którego zostały wyrzucone do wyrobisk lub ich części skały o masie większej niż 10 Mg.
§  16. 
Dokumentacja, w oparciu o którą dokonuje się zaliczenia przestrzeni, o których mowa w § 13 ust. 2, § 14 ust. 2 albo § 15 ust. 2, do odpowiedniej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, zawiera:
1)
charakterystykę budowy geologicznej przestrzeni, o których mowa w § 13 ust. 2, § 14 ust. 2 albo § 15 ust. 2;
2)
opis okoliczności charakteryzujących zagrożenie wyrzutami gazów i skał;
3)
charakterystyczne przekroje geologiczne;
4)
mapy:
a)
w przypadku podziemnych zakładów górniczych wydobywających węgiel kamienny - pokładu lub jego części,
b)
w przypadku podziemnych zakładów górniczych wydobywających rudy miedzi lub sól - wyrobiska lub jego części

- w skali nie mniejszej niż 1:5000, z naniesionymi propozycjami granic poszczególnych kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał;

5)
wyniki badań przeprowadzonych przez rzeczoznawcę oraz opinię rzeczoznawcy, jeżeli dokonuje się zaliczenia do:
a)
I lub II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny,
b)
I kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach górniczych wydobywających rudy miedzi,
c)
I lub II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał w podziemnych zakładach górniczych wydobywających sól.