§ 4. - Wysokość kaucji oraz warunki wynajmowania lokali mieszkalnych w domach nowych i odbudowanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.36.250 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 28 września 1968 r.

§  4.

1. Od wpłacenia kaucji wolni są najemcy, którzy uzyskali przydział lokalu mieszkalnego przed dniem 1 lipca 1958 r., oraz najemcy, którzy po tym dniu zmienią dotychczasowy lokal mieszkalny na lokal o niniejszej powierzchni mieszkalnej, nie przekraczającej norm zaludnienia wprowadzonych w danej miejscowości; do przysługującej powierzchni mieszkalnej wlicza się w tym przypadku powierzchnię dodatkową przyznaną najemcy zgodnie z obowiązującymi przepisami; nie uważa się za przekroczenie norm zaludnienia, jeżeli nadwyżka powierzchni mieszkalnej ponad ustalone normy nie stanowi w nowym lokalu mieszkalnym odrębnego (najmniejszego) pokoju.

2. Nie korzysta ze zwolnienia od wpłaty kaucji najemca, który przy najmie zmienianego lokalu (ust. 1) uiścił kaucję; w razie zaliczenia na żądanie najemcy dotychczasowej kaucji na poczet kaucji przypadającej od nowego mieszkania następuje zwrot różnicy pomiędzy należnością wpłaconą a należnością z tytułu kaucji za nowy, mniejszy lokal mieszkalny.

3. Gdy najemca zostaje przeniesiony służbowo lub przechodzi na podstawie porozumienia pomiędzy dotychczasowym a nowym zakładem pracy do pracy w innej miejscowości i w tej miejscowości zostanie mu przydzielony lokal mieszkalny, od którego należy wpłacić kaucję, zwolniony jest od wpłaty kaucji w przypadku, gdy zostawił dotychczasowy lokal, od którego nie uiścił kaucji lub wkładu mieszkaniowego, do dyspozycji organu do spraw lokalowych prezydium właściwej rady narodowej, a jeżeli dotychczas zajmował mieszkanie w zakładowym domu mieszkalnym - do dyspozycji zakładu pracy.

4. Repatrianci wpłacają kaucję w ratach miesięcznych w ciągu dwóch lat od dnia przydziału lokalu mieszkalnego, przy zabezpieczeniu spłaty wekslami kaucyjnymi.