§ 3. - Wyrób oraz obieg octów i esencji octowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.9.95

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

§  3.

1. Octy (zarówno fermentacyjne, jak z esencji octowej) powinny mieć smak i zapach odpowiadający ich oznaczeniu; powinny być przeźroczyste, bez oznak zepsucia, a jeżeli nie są oznaczone jako przyprawowe (§ 15 ust. 2 pkt 1) - nie mogą wykazywać smaku ostrego lub piekącego.

2. Do barwienia octów wolno używać tylko karmelu, a do odbarwiania tylko oczyszczonego węgla zwierzęcego lub drzewnego.

3. Octy nie mogą zawierać:

1) węgorków octowych w ilości wywołującej zmętnienie, zanieczyszczeń mechanicznych, drożdżaków oraz kożuszków lub osadów pochodzenia bakteryjnego bądź pleśniowego,

2) zanieczyszczeń pirydyną, acetonem bądź alkoholem metylowym,

3) związków arsenu, antymonu, ołowiu bądź rtęci,

4) związków żelaza i miedzi w łącznej ilości ponad 30 mg w 1 litrze,

5) związków cynku w ilości przekraczającej ślady tego metalu,

6) sztucznych środków słodzących.