Wypłata rent osobom pozbawionym wolności oraz świadczenia dla tych osób, jeśli uległy wypadkowi przy pracy w czasie pozbawienia wolności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.59.283

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1956 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 26 listopada 1956 r.

w sprawie wypłaty rent osobom pozbawionym wolności oraz świadczeń dla tych osób, jeśli uległy wypadkowi przy pracy w czasie pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 19 ust. 4 i art. 36 ust. 4 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1956 r. Nr 43, poz. 200), zwanego dalej "dekretem", zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Renciście pozbawionemu wolności na okres dłuższy niż jeden miesiąc, przekazuje się rentę bez dodatków dla dzieci, wnuków i rodzeństwa pod adresem więzienia.

2. Dodatki dla dzieci, wnuków lub rodzeństwa przekazuje się do rak osoby opiekującej się uprawnionymi do tych dodatków.

§  2.

1. Na wniosek rencisty pozbawionego wolności może być wypłacana przysługująca mu renta (bez dodatków dla dzieci, wnuków i rodzeństwa) w całości lub w części wskazanym przez niego członkom rodziny.

2. Jeżeli rencista pobierający rentę, pensję lub zaopatrzenie emerytalne z tytułu własnej pracy posiada członków rodziny wymienionych w art. 45 ust. 1 dekretu, członkom tym wypłaca się na ich wniosek przez cały czas pozbawienia rencisty wolności:

a) ¹/₂ renty, jeżeli jest jeden członek rodziny,

b) ²/₃ renty, jeżeli jest dwóch lub więcej członków rodziny.

§ 3. Rencistom lub członkom rodziny, którym na podstawie dotychczasowych przepisów wypłaca się rentę w innych kwotach niż określone w § 1 lub w § 2, przekazuje się na ich wniosek rentę według zasad niniejszego rozporządzenia, z tym że pierwsza wypłata renty według tych zasad będzie dokonana od najbliższego terminu płatności renty, przypadającego po upływie miesiąca od zgłoszenia wniosku.

§ 4. Osoby pozbawione wolności, które przy pracy wykonywanej w ramach regulaminu więziennego albo w drodze do takiej pracy lub z pracy uległy wypadkowi bądź też w związku z tą pracą zachorowały na chorobę zawodową i wskutek tego stały się inwalidami (art. 12 dekretu), mają prawo do świadczeń przewidzianych w dekrecie dla pracowników, którzy stali się inwalidami na skutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.

§  5.

1. W razie śmierci osoby pozbawionej wolności wskutek wypadku lub choroby zawodowej (§ 4) członkom rodziny tej osoby określonym w art. 45 dekretu przysługują świadczenia przewidziane w dekrecie dla członków rodzin pozostałych po pracownikach, którzy zmarli wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.

2. Członkowie rodziny (ust. 1) są uprawnieni do renty rodzinnej, jeżeli odpowiadają warunkom wymaganym do uzyskania renty rodzinnej w myśl dekretu. Spełnienie przewidzianego w art. 45 ust. 1 pkt 2 dekretu warunku pozostawania na utrzymaniu osoby, która zmarła, ocenia się według stanu, jaki istniał przed pozbawieniem tej osoby wolności.

§ 6. Tracą moc wszystkie dotychczasowe przepisy w przedmiotach uregulowanych niniejszym rozporządzeniem.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.