Dział 4 - Przepisy wspólne. - Wymiar i pobór państwowego podatku gruntowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.32.250

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1937 r.

Dział  IV.

Przepisy wspólne.

§  78.

(1) Pierwszą instancją w sprawach podatku gruntowego są urzędy skarbowe, drugą zaś instancją - izby skarbowe.

(2) Izby skarbowe sprawują nadzór nad czynnościami władz I instancji.

§ 79. Urzędy skarbowe utrzymują w ścisłe; ewidencji grunty, zwolnione czasowo od podatku w myśl przepisów art. 2 pkt 8), 9), 11) i 12).

§  80.

(1) W terminie do dnia 15 stycznia roku podatkowego, w którym po raz pierwszy może nastąpić zwolnienie pewnych gruntów w myśl przepisów art. 2 pkt 2), 4) lub 5), właściciel (posiadacz) tych gruntów powinien złożyć właściwemu urzędowi skarbowemu deklarację (wzór Nr 13), zawierającą oświadczenie, że grunty deklarującego w całości lub w części wolne są od podatku gruntowego na podstawia powołanego w deklaracji przepisu dekretu.

(2) Do deklaracji powinny być dołączone dowody, stwierdzające:

1) powstanie okoliczności faktycznych, uzasadniających zwolnienie gruntów od podatku,

2) czas, w którym okoliczności powyższe powstały,

3) powierzchnię, korzystającą ze zwolnienia od podatku.

(3) W przypadku, gdy zachodzą wątpliwości, czy przedstawione w deklaracjach dane są zgodne z faktycznym stanem rzeczy, - urzędy skarbowe przeprowadzają dochodzenia oraz w razie potrzeby dokonują oględzin gruntów, podlegających zwolnieniu od podatku.

(4) Na obszarach, wymienionych w art. 5 i 6, mają zastosowanie nadto przepisy § 70.

§  81.

(1) W związku z przepisami art. 2 p. 9) i 12) zarządy gmin na zasadzie przepisów art. 53, 54 i 60 ordynacji podatkowej obowiązane są w ciągu dni 30 po upływie każdego półrocza zawiadamiać właściwe urzędy skarbowe na wykazach (wzór Nr 14) o zaszłych na terenie gmin przypadkach:

1) założenia na nieużytkach sztucznego gospodarstwa rybnego,

2) dokonania innych inwestycji, umożliwiających eksploatację nieużytków,

3) zalesienia nieużytków.

(2) O ile chodzi o grunty państwowe, - dane, wymienione w ust. (1), podają zarządy gmin na podstawie zawiadomień organów, pod których zarządem grunty te pozostają.

(3) W przypadkach, gdy zawiadomienia (ust. 1) będą dotyczyły gruntów, nie mających dokładnych pomiarów, zarządy gmin określają w wykazach powierzchnię bez dokonywania pomiarów.

§  82.

(1) Postanowienia w sprawie zwolnienia od podatku osad, objętych postępowaniem scaleniowym lub powstałych w wyniku scalenia, wydają urzędy skarbowe na skutek zawiadomień właściwych władz administracji ogólnej.

(2) Władze administracji ogólnej obowiązane są zawiadamiać właściwe urzędy skarbowe o wyborze lub wyznaczeniu rady uczestników scalenia bądź o zaniechaniu scalenia.

(3) W przypadku zaniechania scalenia państwowy podatek gruntowy za okres zwolnienia pobiera się w ratach płatnych wraz z ratami bieżącymi, przy czym rata zaległa nie może przekraczać 50% raty bieżącej. Pobór państwowego podatku gruntowego następuje na podstawie zawiadomienia, jakie powiatowa władza administracji ogólnej wysyła do urzędu skarbowego najpóźniej w ciągu 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia I instancji, lub wydania przez II instancję orzeczenia o zaniechaniu scalenia.

§  83.

(1) Po upływie okresu zwolnienia od państwowego podatku gruntowego w myśl art. 2 p. 9) urząd skarbowy dokona wymiaru państwowego podatku gruntowego. W tym celu urząd skarbowy uzupełni ewidencję gruntów danymi, dotyczącymi sposobu użytkowania podlegających opodatkowaniu gruntów lub klasyfikacji tychże gruntów, przeprowadzając w razie potrzeby oględziny gruntów na miejscu (§ 23 i 38). Co zaś do gruntów na obszarach, wymienionych w art. 5 i 6, działy katastralne urzędów skarbowych (urzędy katastralne) obliczą prowizorycznie podatek katastralny (czysty dochód katastralny) dla obszaru nieużytków, zmienionych na użytki.

(2) Po upływie okresu zwolnienia od państwowego podatku gruntowego w myśl art. 12 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scaleniu gruntów (Dz. U. R. P. z 1927 r. Nr 92, poz. 833) w brzmieniu ustawy z dnia 18 marca 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 167) i art. 2 p. 8 gruntów scalonych, należących do podatkowych jednostek zbiorowych, urząd skarbowy uskutecznia wymiar państwowego podatku gruntowego odrębnie dla każdego posiadacza.

(3) Przepis ust. (1) stosuje się odpowiednio do opodatkowania gruntów scalonych po upływie okresu zwolnienia, przy czym w celu ustalenia powierzchni gruntów i podziału gruntów na klasy (na rodzaje użytków) powinny być wykorzystane dane, dostarczone przez właściwe władze administracji ogólnej w myśl art. 55 ordynacji podatkowej.

§  84.

(1) Właściwe władze obowiązane są do przesyłania urzędom skarbowym zawiadomień, określonych w § 11 p. 2), dotyczących gruntów, wymienionych w art. 2 p. 3), 6) i 10), najpóźniej w terminie dni 30 po upływie półrocza, w którym zaszły okoliczności faktyczne, uzasadniające zwolnienie od podatku lub powstanie obowiązku podatkowego.

(2) Zawiadomienia, dotyczące gruntów, wymienionych w art. 2 p. 11), właściwe władze przesyłają urzędom skarbowym w terminie dni 30 po upływie roku, w którym dokonano sztucznego zalesienia tych gruntów.

§ 85. W razie, gdyby sztuczne zalesienie gruntów, wymienionych w art. 2 p. 11), nastąpiło nie w jednym roku, lecz stopniowo w ciągu kilku lat, - zwolnienie od państwowego podatku gruntowego, w zależności od terminu otrzymania zawiadomienia (§ 84), może być przyznane:

1) dla każdej części gruntów odrębnie - od następnego roku po dokonaniu sztucznego zalesienia danej części lub

2) dla całej powierzchni gruntów, sztucznie zalesionych, licząc czasokres zwolnienia od roku następnego po ukończeniu zalesienia całej powierzchni.

Przykład:

Zalesiono ogółem 48 ha gruntów, z czego w roku 1936 - 10 ha, w roku 1937 - 12 ha i w roku 1938 - 26 ha;

a) zawiadomienia wpłynęły w roku 1936 co do 10 ha, w roku 1937 co do 12 ha i w roku 1938 co do 26 ha; grunty powyższe zwalnia się na 30 lat: 10 ha od 1 stycznia 1937 r., 12 ha od 1 stycznia 1938 r. i 26 ha od 1 stycznia 1939 r.;

b) zawiadomienie właściwej władzy wpłynęło w dniu 20 stycznia 1939 r.; grunty powyższe, tj. 48 ha, zwalnia się od opodatkowania na 30 lat, poczynając od 1 stycznia 1939 r.

§ 86. W przypadkach obliczania oddzielnego dodatku z art. 7 i ulg z art. 8 dla gruntów państwowych za oddzielnych płatników uważać należy odrębne działy administracji państwowej oraz każdą instytucję (przedsiębiorstwo) państwową, wyposażoną w odrębną od Skarbu Państwa osobowość prawną.

§  87.

(1) Dla prawidłowego określenia wysokości oddzielnego dodatku (art. 7) urzędy skarbowe utrzymują w ścisłej ewidencji osoby, opłacające powyżej 110 zł podatku rocznie od gruntów, położonych w powiecie, prowadząc w tym celu zapisek, zakładany na okres 5 lat (wzór Nr 15).

(2) Wszelkie zmiany, zaszłe w posiadaniu gruntów, a wpływające na obliczenie oddzielnego dodatku, powinny być uwidocznione w zapisku płatników oddzielnego dodatku.

§  88.

(1) Nakazy płatnicze (wzory Nr 16, 17, 18) wystawiają urzędy skarbowe dla płatników, opłacających oddzielny dodatek z art. 7, podatkowych jednostek zbiorowych i na dodatkowe wymiary państwowego podatku gruntowego lub oddzielnego dodatku z art. 7.

(2) Sposób zawiadomienia o wysokości podatku pozostałych płatników ustala dyrektor izby skarbowej w porozumieniu z wojewodą.

(3) Wymiar państwowego podatku gruntowego i doręczenie nakazów płatniczych bądź zawiadomienie płatników o wysokości podatku (ust. 2) winny być ukończone do dnia 31 marca każdego roku podatkowego.

§  89.

(1) Od wymiaru państwowego podatku gruntowego służy płatnikom prawo wniesienia odwołania do izby skarbowej za pośrednictwem urzędu skarbowego w terminie dni 30, licząc od dnia następnego po doręczeniu nakazu płatniczego.

(2) Płatnikom, którzy o wysokości podatku zostaną zawiadomieni w inny sposób (§ 88 ust. 2), służy prawo wniesienia odwołania do izby skarbowej za pośrednictwem urzędu skarbowego do końca kwietnia każdego roku podatkowego.

(3) Płatnikom oraz uczestnikom podatkowych jednostek zbiorowych (§ 31 i 63), którzy zostaną zawiadomieni o wysokości podatku po dniu 31 marca, przesuwa się odpowiednio termin do wnoszenia odwołań.

§ 90. Urzędy skarbowe obowiązane są zawiadamiać właściwe związki samorządowe O wszelkich zmianach wymiaru państwowego podatku gruntowego.

§ 91. W razie zaprzeczenia przez płatników państwowego podatku gruntowego prawa związku samorządowego do pobierania dodatków do tegoż podatku w ogóle lub według stopy, określonej w orzeczeniu wymiarowym, płatnicy powinni wnosić odrębne odwołania w trybie, terminie i do władz, określonych w przepisach o środkach prawnych, przysługujących płatnikom samoistnych danin samorządowych.

§ 92. Państwowy podatek gruntowy, wynoszący dla indywidualnego płatnika oraz uczestnika podatkowej jednostki zbiorowej rocznie od gruntów, położonych w obrębie gminy - po zastosowaniu ulg z art. 8 - kwotę 0,30 zł i mniej, umarza się w rejestrach wymiarowych lub w listach rozkładu.

§ 93. W sprawach, nie uregulowanych niniejszym rozporządzeniem, mają zastosowanie przepisy ordynacji podatkowej.

§ 94. Za "mierniczych", o których mowa w art. 98 § 2 ordynacji podatkowej, uważa się mierniczych, uprawnionych do wykonywania pomiarów gruntów na zasadzie ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr 46, poz. 454).