Wymiana znaków obiegowych, znajdujących się na ziemiach polskich.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.41.296

Akt utracił moc

Wersja od: 19 maja 1919 r.

USTAWA

z dnia 9 maja 1919 r.

w przedmiocie wymiany znaków obiegowych, znajdujących się na ziemiach polskich.

Art.  1.

Natychmiast po dostarczeniu z drukarni dostatecznej ilości biletów Banku Polskiego, opiewających na złote, jako przyszłą jednostkę pieniężną polską, marki polskie i niemieckie, korony austrjacko-węgierskie i rupie rosyjskie carskie mają być zamieniane na złote i na Rentę Polską 4%-ową w stosunku, który zostanie określony w oddzielnej ustawie jednocześnie z ustaleniem kursów wymiennych.

Posiadacz pierwszej pożyczki państwowej (asygnaty 1918 r.), nabytej przed 1 lipca 1919 r., przy wymianie posiadanej jeszcze gotowizny, w rozmiarach nie przewyższających sumy przedstawionych jednocześnie asygnat w takiej samej walucie, otrzyma w złotych więcej, niż ten, który przedstawia pieniądze do wymiany bez jednoczesnego przedstawienia asygnat.

Art.  2.

Określenie maksymalnej sumy znaków pieniężnych, które będą wymieniane w całości, oraz oznaczenie kursów wymiennych, zarówno dla gotowizny jak i dla zobowiązań, nastąpi drogą oddzielnej ustawy, która zostanie wydana przed rozpoczęciem wymiany. Ustalenie czasu i porządku, w jakim ma się odbywać wymiana, oraz prawo całkowitego lub częściowego wyłączenia z wymiany pieniędzy przywiezionych z zagranicy wbrew ustawie z dn. 11 marca 1919 r., pozostawia się Ministrowi Skarbu, który na mocy niniejszej ustawy może aż do chwili zakończenia czynności wymiennych zawieszać działalność banków, domów bankowych, kantorów wymiany i giełd, a także wydawać rozporządzenia czasowe, dotyczące przyjmowania i zwrotu wkładów bankowych.

Art.  3.

Upoważnia się Ministra Skarbu do przygotowania świadectw 4% Renty Polskiej w wysokości potrzebnej do wymiany na podstawie niniejszej ustawy, w odcinkach według jego uznania, z kuponami półrocznemi, z których najbliższy ma być płatny 1 lipca 1920 r.

Art.  4.

Kupony od 4% Renty Polskiej, wydanej na podstawie niniejszej ustawy, wolne będą od opodatkowania. Rencie Polskiej przyznane zostają wszelkie prawa papierów pupilarnych.

Art.  5.

Ustawa z dnia 26 marca 1919 r. (o ostemplowaniu papierowych znaków pieniężnych) w przedmiocie częściowej wymiany papierowych znaków pieniężnych na asygnaty pożyczki państwowej traci, równocześnie z uchwaleniem niniejszej ustawy, moc obowiązującą, zaś w przedmiocie obowiązkowego stemplowania papierowych znaków obiegowych ulega zawieszeniu.

Art.  6.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Skarbu.

Art.  7.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.