Rozdział 4 - Sposób badania przedubojowego królików - Wymagania weterynaryjne przy produkcji i dla produktów z mięsa króliczego i z mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach umieszczanych na rynku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.148.1559

Akt utracił moc
Wersja od: 17 lutego 2006 r.

Rozdział  4

Sposób badania przedubojowego królików

§  14.
1.
Badanie przedubojowe królików przeprowadza urzędowy lekarz weterynarii.
2.
Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się:
1)
w gospodarstwie pochodzenia, przed ich transportem do rzeźni;
2)
bezpośrednio przed przeznaczeniem królików do uboju;
3)
w odpowiednio oświetlonym pomieszczeniu.
§  15.
1.
Jeżeli króliki uznane za zdrowe w wyniku badania przedubojowego w gospodarstwie pochodzenia zostaną dostarczone w okresie 24 godzin od tego badania do rzeźni, to badanie przedubojowe w rzeźni można ograniczyć do zbadania urazów mechanicznych powstałych w czasie transportu do rzeźni.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, króliki dostarczone do rzeźni identyfikuje się w celu ustalenia miejsca ich pochodzenia.
§  16.
Jeżeli badanie przedubojowe w gospodarstwie pochodzenia i w rzeźni nie zostało wykonane przez tego samego urzędowego lekarza weterynarii, do królików dołącza się świadectwo zdrowia, którego wzór jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
§  17.
1.
Jeżeli badanie przedubojowe nie zostało przeprowadzone w gospodarstwie pochodzenia, to króliki przeznaczone do uboju poddaje się badaniu przedubojowemu w okresie 24 godzin od przybycia do rzeźni.
2.
Jeżeli w okresie 24 godzin od przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, ubój nie został przeprowadzony, badanie przedubojowe należy powtórzyć bezpośrednio przed ubojem.
§  18.
Podmiot prowadzący rzeźnię lub inna upoważniona osoba zapewnia urzędowemu lekarzowi weterynarii pomoc niezbędną do wykonywania badania przedubojowego.
§  19.
1.
Badanie przedubojowe polega na sprawdzeniu, czy króliki:
1)
wykazują objawy chorobowe charakterystyczne dla chorób zakaźnych zwierząt lub podejrzewa się je o zakażenie tymi chorobami;
2)
wykazują inne objawy chorobowe lub zaburzenia ogólne mogące mieć wpływ na przydatność ich mięsa do spożycia przez ludzi.
2.
Królików, u których stwierdzono występowanie objawów określonych w ust. 1, nie przeznacza się do uboju w celu spożycia ich mięsa przez ludzi.
3.
Króliki, o których mowa w ust. 2, poddaje się ubojowi w oddzielnym cyklu ubojowym, a ich mięso usuwa się i poddaje unieszkodliwieniu w sposób określony w przepisach odrębnych16).