Rozdział 2 - Wymagania weterynaryjne dla mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach - Wymagania weterynaryjne przy produkcji i dla produktów z mięsa króliczego i z mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach umieszczanych na rynku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.148.1559

Akt utracił moc

Wersja od: 17 lutego 2006 r.

Rozdział  2

Wymagania weterynaryjne dla mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach

§  5.

1. Mięso zwierząt łownych utrzymywanych na fermach umieszcza się na rynku, jeżeli spełnia wymagania określone:

1) w przypadku ptaków łownych - w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych dla świeżego mięsa drobiowego pochodzącego z państw trzecich⁷⁾ oraz w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji mięsa drobiowego⁵⁾;

2) w przypadku ssaków - w przepisach o szczegółowych wymaganiach weterynaryjnych w handlu świeżym mięsem i produktami mięsnymi⁸⁾, przy czym w przypadku ssaków parzystokopytnych dodatkowo - w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych umieszczanego na rynku⁹⁾.

2. Mięso zwierząt łownych utrzymywanych na fermach może być przywożone, jeżeli spełnia wymagania określone w przepisach o weterynaryjnej kontroli granicznej oraz w przepisach Unii Europejskiej⁶⁾, a w przypadku zwierząt z gatunków wrażliwych zostało zbadane na włośnie metodą wytrawiania określoną w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy przeprowadzaniu badania mięsa na włośnie oraz zamrażaniu mięsa niepoddanego temu badaniu¹⁰⁾.

3. Ubój i rozbiór mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach, przeznaczonego do umieszczenia na rynku, może się odbywać w zakładach zatwierdzonych spełniających wymagania określone w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych umieszczanego na rynku oraz w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji mięsa drobiowego¹¹⁾, jeżeli zakłady te są wyposażone w urządzenia do obróbki mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach.

4. Ubój, rozbiór i przechowywanie mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach można przeprowadzać w zakładach zakwalifikowanych na rynek krajowy, jeżeli nie będzie ono przeznaczone do handlu.

§  6.

1. Mięso zwierząt łownych utrzymywanych na fermach, uzyskane z ssaków parzystokopytnych, powinno pochodzić ze stada:

1) poddawanego regularnym kontrolom weterynaryjnym;

2) nieobjętego ograniczeniami nałożonymi w wyniku kontroli weterynaryjnej.

2. Ubój i rozbiór zwierząt, o których mowa w ust. 1, powinien odbywać się w oddzielnym cyklu produkcyjnym niż bydła, świń, owiec i kóz.

§ 7. 6  Mięso zwierząt łownych utrzymywanych na fermach przeznaczone do handlu zaopatruje się w świadectwo zdrowia, którego wzór jest określony w rozporządzeniu, o którym mowa w § 3 ust. 2.

§  8.

1. W przypadku gdy przewóz zwierząt łownych utrzymywanych na fermach zagraża zdrowiu osoby utrzymującej te zwierzęta lub zdrowiu zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na ich ubój w miejscu utrzymywania.

2. Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę, jeżeli:

1) stado, z którego pochodzą zwierzęta przeznaczone do uboju, było poddawane regularnej kontroli weterynaryjnej;

2) wyniki kontroli, o której mowa w pkt 1, nie wykazały nieprzestrzegania wymagań weterynaryjnych, w jakich powinny być utrzymywane zwierzęta;

3) osoba utrzymująca zwierzęta złożyła wniosek o dokonanie uboju tych zwierząt w miejscu ich utrzymywania;

4) termin uboju został ustalony z powiatowym lekarzem weterynarii;

5) na terenie fermy znajduje się miejsce gromadzenia zwierząt łownych, w którym można przeprowadzić badanie przedubojowe partii zwierząt przeznaczonej do uboju;

6) ferma jest wyposażona w pomieszczenia spełniające warunki do dokonania uboju i wykrwawienia zwierząt.

3. 7  Ubój jest poprzedzony ogłuszeniem zwierzęcia, przeprowadzonym w sposób określony w przepisach w sprawie kwalifikacji osób uprawnionych do zawodowego uboju oraz warunków i metod uboju i uśmiercania zwierząt; powiatowy lekarz weterynarii może zezwolić na odstrzelenie zwierząt jedynie w szczególnych przypadkach.

4. Zwierzęta ubite lub odstrzelone i wykrwawione niezwłocznie wiesza się i transportuje, przy zachowaniu wymagań weterynaryjnych obowiązujących w tym zakresie, do zatwierdzonej rzeźni, spełniającej wymagania określone w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych umieszczanego na rynku¹²⁾.

5. Ubite zwierzęta poddaje się patroszeniu w okresie 3 godzin od ogłuszenia.

6. Do transportu ubitych zwierząt do rzeźni dołącza się świadectwo zdrowia, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii, zawierające potwierdzenie pozytywnego wyniku badania przedubojowego, właściwego wykrwawienia oraz godzinę uboju.

7. 8  Wzór świadectwa zdrowia zwierząt łownych utrzymywanych na fermach, poddanych ubojowi w gospodarstwie pochodzenia i przewożonych do rzeźni, jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

8. W przypadku gdy transport zwierząt łownych ubitych w miejscu utrzymywania do rzeźni zatwierdzonej trwa dłużej niż godzinę, ubite zwierzęta przewozi się środkiem transportu zapewniającym utrzymywanie stałej temperatury od 0 °C do +4 °C.

§  9.

1. Mięso odkostnione mechanicznie umieszcza się na rynku po uprzedniej obróbce cieplnej, w trakcie której wewnątrz produktu mięsnego zostanie osiągnięta temperatura 72 °C, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji i dla produktów mięsnych oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego umieszczanych na rynku¹³⁾.

2. Mięso, o którym mowa w ust. 1, może zostać użyte do wytworzenia produktów mięsnych w zakładzie przetwórstwa innym niż zakład, w którym zostało oddzielone od kości, jeżeli po pozyskaniu zostało zamrożone do temperatury nie wyższej niż -18 °C, mierzonej wewnątrz bloku mięsa, która jest utrzymywana w czasie transportu i przechowywania.

§ 10. Nie umieszcza się na rynku mięsa zwierząt łownych utrzymywanych na fermach pochodzącego od zwierząt, które reagowały dodatnio w testach w kierunku gruźlicy i brucelozy.

§  11.

1. W przypadku gdy zastosowana metoda patroszenia gołębi i przepiórek nie pozwala na przeprowadzenie badania wnętrzności wszystkich ptaków, wówczas badaniu poddaje się:

1) co najmniej 5 % ptaków - przy partii liczącej 500 ptaków,

2) odpowiednią proporcję - przy partii liczącej powyżej 500 ptaków

- jednorodnych pod względem rodzaju, wagi oraz pochodzenia, z zastrzeżeniem przepisów o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji mięsa drobiowego¹⁴⁾.

2. Jeżeli wyniki badań, o których mowa w ust. 1, nie potwierdzą jednoznacznie, czy badane ptaki nadają się do spożycia przez człowieka, wynik kontroli wyrywkowej uznaje się za wiążący w odniesieniu do całej badanej partii ptaków.

⁶ § 7 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 16 lutego 2005 r. (Dz.U.05.33.298) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2005 r.

⁷ § 8 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 lutego 2005 r. (Dz.U.05.33.298) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2005 r.

⁸ § 8 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 lutego 2005 r. (Dz.U.05.33.298) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 2005 r.